De regering onder leiding van Desi Bouterse, heeft in de afgelopen zeven jaar dat ze aan de macht is, een onverantwoordelijk financieel –economisch beleid gevoerd, dat door verspilling en corruptie ons in een crisis heeft doen belanden waar een ieder thans nadeel van ondervindt. Na haar aantreden in augustus 2010, begon ze gelijk met de uitvoering van haar populistisch beleid, dat onder meer inhield het uitvoeren van het Fiso II bezoldigingssysteem voor ambtenaren. Om die extra kosten te kunnen dekken, werd de governmenttake voor brandstoffen aangepast en gingen ook bepaalde douanetarieven omhoog. In die periode kwam er behoorlijk wat geld in vreemde valuta binnen door de hoge prijs ( meer dan 100 US-dollar) voor een vat ruwe aardolie en lag de goudprijs per troy ounce ook sky high. Boko book stroomden de deviezen binnen en de heren uit de paarse regering smeten met geld en niemand dacht aan een spaarpot in de vorm van een garantiefonds indien er ineens veel minder deviezeninkomsten zouden zijn. Reeds tijdens de regering Bouterse I ging het ineens fout met de stroom aan deviezeninkomsten uit de aardolie- en uit de goudsector. Vrij snel kelderde de goudprijs met de helft en hetzelfde lot was de barrelprijs voor een vat ruwe beschoren. De inkomsten van zowel staatsolie als Iamgold, gingen drastisch omlaag en natuurlijk ook de afdrachten aan de regering Bouterse. Ondertussen had men duizenden extra ambtenaren in dienst genomen en die moesten elke maand loon ontvangen. Als klap op de vuurpijl kwam tijdens de regering Bouterse II, het beëindigen van de werkzaamheden van de Suralco erbij. Ook daar kwamen de maandelijkse deviezeninkomsten uit de bauxietsector weg te vallen. De exportproductie en de daaraan inherente inkomsten vielen grotendeels weg, maar de uitgaven blijven levensgroot overeind staan. En daar moet je als regering natuurlijk een antwoord op zien te formuleren en wel met een enorme snelheid, want de overheidstekorten werden steeds groter. De grootste fout die men toen beging en daaruit viel ook duidelijk op te maken, dat men niets had geleerd uit de zogenaamde ‘revolutionaire periode’ toen Goedschalk de scepter zwaaide op de Centrale Bank was dat, men in de monetaire reserves die de dekking van de SRD waarborgen, ging graaien. En dat ging zo door tot kort voor de verkiezingen van 2015. De dekking van de SRD verzwakte zo erg, dat de onder André Telting 100 procent gedekte SRD, moest worden gedevalueerd. Devaluaties en valutaveilingen hielpen niets en de SRD dreigde in een totale vrije val te belanden. Hetzelfde gebeurde tijdens de zogeheten revo met de Surinaamse gulden en het maakte ons geld totaal waardeloos en het slachtoffer van een gierende inflatie. Het volk verarmde toen op een vreselijke wijze en dat is thans wederom het geval met een zwaar gedevalueerde SRD onder dezelfde Bouterse die het tussen 1980 en 1987 ook voor het zeggen had in dit land. De overheid heeft enorme tekorten en kan haar betalingsverplichtingen nog maar nauwelijks nakomen en is er toe overgegaan het IMF te bedriegen, c.q. misleiden om aan ruim 80 miljoen betalingsbalanssteun te komen , voorts leent ze à la dol geld lokaal en in het buitenland grote bedragen aan vreemde valuta, terwijl ze niet duidelijk kan maken hoe ze al die schulden zal terugbetalen. En alsof dat nog niet genoeg is , is ze al maanden bezig het Surinaamse volk financieel uit te kleden door steeds meer geld te vragen voor een liter diesel en benzine . Ook de nutsvoorzieningen zijn verhoogd, omdat ze de subsidies op advies van het IMF grotendeels heeft afgebouwd.

En toch heeft deze regering Bouterse tekorten die in de miljarden SRD belopen. Ze bekijkt daarom strategieën om nog meer geld te kunnen genereren en om dat deels te kunnen realiseren, wil ze nog meer fiscale worggrepen op het Surinaamse volk afwentelen. Ze heeft dan ook het voornemen om met een belasting over de toegevoegde waarde, btw, van 17,5 procent te komen en die met ingang van 2018 door te voeren . Dat wil zeggen dat op elk product dat men in de winkel of elders betrekt, de winkelprijs met 17,5 procent aan belasting wordt vermeerderd. Deze verhoging zal aan elke Surinamer doorberekend worden en het maandelijkse budget van elk persoon of gezin verder aantasten. Of de Surinaamse samenleving de btw zal accepteren, blijft een open vraag. BTW wordt in veel landen toegepast. In bijvoorbeeld Nederland en de Verenigde Staten is de btw een oud fenomeen waar niemand bezwaar tegen maakt. Maar het gaat om landen waar de consument over voldoende geldspeling beschikt om haar te kunnen betalen. In Suriname ligt dat even anders en hier hebben we te maken met een zwaar verarmde bevolking die nog maar nauwelijks kan overleven. Nog een fiscale maatregel daar bovenop lijkt ons totaal onacceptabel en zal zeker tot enorme protesten leiden. In ieder geval zullen de werkers naar onze mening de btw-invoer niet pikken. Dus de regering Bouterse moet goed bezinnen alvorens ze een dergelijke fiscale maatregel doordrukt. Er heerst namelijk al meer dan voldoende katibo in dit land.