WIJ WETEN WEL BETER

Als er geen sociale media, onafhankelijke verslaggeving , Youtube, twitter, Instagram en andere vormen van communicatiekanalen waren, zouden de halve waarheden en de hele leugens van de hoogste diplomatieke vertegenwoordigster uit Venezuela die hier geaccrediteerd is, gisteren op een door haar gehouden persconferentie met zoete koek bij velen in deze gemeenschap naar binnen gaan. Deze vertegenwoordigster heeft ons eigenlijk beledigd in haar poging ons te willen laten geloven wat zij allemaal wenste te debiteren over de huidige chaotische toestand in haar vaderland Venezuela. Als een echte chavista heeft ze haar uiterste best gedaan om de verdraaiing van werkelijke feiten op zijn best over te brengen. De Organisatie van Amerikaanse Staten, OAS, en enkele daarbij aangesloten lidstaten, zouden een offensief tegen haar regering zijn aangevangen en verkeerde berichten over haar land lanceren. Wij zijn bewust niet naar de persconferentie van de Venezolaanse ambassadeur geweest, omdat we wisten wat voor leugens en achterklap, gericht aan de Venezolaanse oppositie en het buitenland zouden worden gelanceerd. Ook was het te voorspellen, wat er allemaal verteld zou worden over zogenaamde buitenlandse invloeden die tegen haar regering ageren. Het regiem van Maduro in Caracas vindt het raar dat er thans in de belangrijkste steden van het land wordt gedemonstreerd en dat al enkele weken achtereen en dat de demonstraties geen vredig karakter meer hebben. Allemaal de gevolgen van een volk dat de onderdrukking en het ondemocratisch handelen van een regering Maduro niet langer op vreedzame wijze, aan de kaak wenst te stellen. De chavistas, thans onder leiding van Maduro, hebben de macro-economie van het land totaal vernietigd, er heerst op grote schaal gebrek aan voedsel en medicamenten en het is zelfs zo erg, dat de voormalige buscchauffeur en thans president van het land onlangs de VN om noodhulp moest vragen voor de levering van medicamenten. De situatie is zo deplorabel in het land, dat Venezolanen naar de grens van Columbia en Brazilië trekken om naar levensmiddelen en andere producten te zoeken. Het land wordt al jaren geteisterd door een enorme inflatie die het gevolg is van de aanhoudende devaluaties van de nationale munt, de Bolivar. Hierdoor moeten mensen met bundels aan coupures naar de winkel om slechts enkele noodzakelijke producten te bemachtigen. Elke dag vormen zich over het gehele land rijen van personen die nog wat voedsel bij een distributiepunt willen betrekken. In veel plaatsen heerst er zelfs hongersnood en eet men uit vuilnisbakken. Vindt de ambassadeur van dit land het thans vreemd dat veel Venezolanen de wijk nemen naar andere landen in de nabije omgeving op zoek naar een beter bestaan. Velen gaan in het buitenland werken om met een surplus aan inkomen de achtergebleven familieleden te kunnen ondersteunen . Maduro en zijn chavistische politieke organisatie hebben het land naar de bedelstaf gebracht en daar is terecht verzet tegen ontstaan. Het verzet manifesteert zich niet slechts in Venezuela, maar ook daarbuiten. De despoot Maduro wenst daarbij maar niet in te zien, dat het volk hem heeft afgewezen en dat zijn partij de meerderheid in de hoogste volksvertegenwoordiging heeft verloren. Nu wenst deze autocraat de grondwet te wijzigen om zijn macht in het land nog verder te consolideren. Hij wenst zogenaamd overleg met de steeds sterker wordende oppositie, maar dan op zijn voorwaarden en weigert op te stappen. Heel wat oppositieleden zijn in de gevangenis beland en journalisten worden voortdurend met de dood bedreigd. Enkele weken geleden trachtte hij een autocoup uit te voeren door het Opperste Gerechtshof het parlement uit te doen schakelen. Deze stap kwam hem duur te staan, want de protesten namen zowel lokaal als internationaal toe en hij was genoodzaakt van deze macabere actie af te stappen. Maar het verzet tegen zijn regering neemt met de dag toe en de jongste berichten maken melding van de diefstal van politie- en militaire wapens, hetgeen meteen voor grote verontrusting bij naburige staten heeft gezorgd. De Venezolaanse hoogste diplomatieke vertegenwoordigster hier ter stede, moet geen medelijden trachten op te wekken voor haar regering, want die zal ze misschien slechts bij de regering Bouterse II vinden. De meeste mensen op het westelijk halfrond zijn goed ingelicht over de toestand in Venezuela waar Maduro een linkse dictatuur volgens Cubaans model denkt te kunnen vestigen. Het enige wat hij daarmede zal bereiken, is een groot isolement van zijn land , sancties van andere staten en een nog snellere verarming van het eens zo rijke Venezuela. Deze krant draagt het Venezolaanse volk een warm hart toe en dat is meerdere malen bewezen. Onze oud-hoofdredacteur, David George Albert Findlay nu wijlen, was jarenlang honorair consul van Venezuela , heeft de belangrijkste bijdrage geleverd aan het vestigen van het borstbeeld van de grote bevrijder Simon Bolivar op het Kerkplein in het jaar 1955 en is wel driemaal gedecoreerd door de Venezolaanse overheid, het laatste niet lang voor zijn dood in opdracht van de Venezolaanse president Carlos Andres Perez. Het is juist daarom dat wij ons nooit zullen kunnen verenigen met de onderdrukking van het Venezolaanse volk en zijn stelselmatige verarming door het regiem van Maduro. Ook aan deze onderdrukking zal een eind komen en misschien is de bevrijding van het Venezolaanse volk dichterbij dan wij wel denken.

More
articles