Afgelopen dinsdag hebben de DNA-leden Mahinder Jogi, Carl Breeveld en Dew Sharman, de minister van Volksgezondheid geconfronteerd met zaken betreffende een Huisartsen Informatie Systeem (HIS), waar vermoedelijk ‘een luchtje aan hangt’. De minister reageerde zeer geïrriteerd hierop door aan te geven dat hij niet verwacht had dat ook DNA-leden de onzin die al geruime tijd verspreid wordt in de samenleving, zouden overnemen. Sharman zou over informatie beschikken dat er via het ministerie alles aan gedaan is om de aanbestedingsvoorwaarden dusdanig te bepalen dat een bepaald buitenlands bedrijf in aanmerking zal komen voor het softwarepakket van HIS. Hij stelde dat het automatiseringsproject ongeveer 20 miljoen euro zal kosten. Pengel noemde dit nonsens en zei dat het bedrag veel lager is, maar vanwege bepaalde clausules waaraan de regering zich moet houden, kon hij het bedrag niet prijsgeven. De minister van Volksgezondheid denkt echt dat het volk zo dom is om te geloven dat wat hij zegt, de waarheid is. Het was maar een kwestie van tijd dat ook deze minister aan zelfverrijking zou doen.

Het is thans de cultuur van de huidige regeerders om zoveel als mogelijk hun eigenbelang boven het belang van het volk te stellen. Pengeltje, u bent betrapt! Wij kunnen ons niet voorstellen dat er op dit moment, terwijl de ziekenhuizen een ernstig tekort hebben aan financiële middelen, medicamenten en medische verbruiksmiddelen, gekozen wordt voor een automatiseringssysteem. De automatisering van de gezondheidssector is noodzakelijk, maar geniet nu geen prioriteit. Het geld dat wordt uitgegeven aan het software pakket zou beter gebruikt kunnen worden om de ziekenhuizen uit hun benarde positie te halen. Dat mensen overlijden in ziekenhuizen door een tekort aan medicamenten en medische verbruiksmiddelen, is iets dat gebeurt, maar er wordt niet over gesproken. Dat de regering ervoor kiest om geen mensenlevens te redden is de harde realiteit. De ziekenhuizen weten zich geen raad meer en de onderhandelingen tussen de regering en de verzekeringsmaatschappijen hebben tot nog toe geen resultaat gehad. Toch legt de regering deze feiten naast zich neer en kiest voor iets dat nu in ieder geval geen prioriteit geniet.