De overeenkomst tussen de Regering Bouterse en het Internationaal Monetair Fonds, IMF, is volgens mededelingen die de afgelopen week onder meer zijn gedaan door Gillmore Hoefdraad, onze minister van Financiën , van de baan. De overeenkomst is door de Surinaamse overheid opgezegd. Naar verluidt heeft Suriname gevraagd om de beëindiging van de overeenkomst, omdat het niet kan voldoen aan de door het IMF gestelde voorwaarden om over te kunnen gaan tot de overmaking van de nog resterende honderden miljoenen dollars. In totaal was overeengekomen met het IMF dat die een hulpprogramma, groot 478 miljoen dollar, zou financieren. Van deze hulp heeft het IMF slechts de eerste tranche overgemaakt naar de Centrale Bank van Suriname . De overige tranches zouden pas overgemaakt worden als Suriname zich zou houden aan de afspraken die gemaakt waren met de regering. In het kader van deze afspraken zou Suriname een groot aantal hervormingen moeten doorvoeren, waarbij tal van overheidssubsidies moesten worden afgeschaft. Om aan de eerste overmaking van ruim 80 miljoen dollar te komen, heeft de regering in eerste instantie wel een paar voor het volk zeer onvoordelinge maatregelen getroffen waaronder het deels verwijderen van de subsidie op brandstoffen en het grotendeels afbouwen van de subsidies op nutsvoorzieningen, water en elektriciteit. Bij het uitvoeren van de maatregelen stuitte de regering Bouterse echter op groot verzet vanuit de samenleving en verzuimde uiteindelijk om de verdere maatregelen, zoals overeengekomen met het IMF, door te voeren. Bouterse kwam na de verhogingen voor water en licht met de verklaring dat de IMF-afspraken niet helemaal konden worden uitgevoerd, omdat het fonds te koud en berekenend was en dat bij het doorvoeren van het akkoord zijn dagen als president geteld zouden zijn. Het IMF reageerde daarna met het stopzetten van de tweede tranche die ver boven de 100 miljoen zou liggen. Zoals voormeld, heeft de regering het programma met het IMF opgeschort en niets wijst erop dat dit programma toch nog zal worden hervat. De vraag die gelijk rijst, is: heeft Bouterse nimmer geweten hoe het IMF werkt en hoe berekenend het fonds wel is wanneer er een afspraak is gemaakt en je als counterpart ervan wenst af te wijken. Heeft Bouterse zich dan niet eerlijk laten voorlichten over hoe het IMF werkt en hoe consequent men zich aan afspraken dient te houden. Het IMF is geen bakba winkri waar je gewoon van de ene op de andere dag zegt dat je niet meer wenst te werken met hetgeen afgesproken is en de bescheiden, horende bij de overeenkomst als onbelangrijk terzijde schuift. Dese regering is onbehoorlijk en onbetrouwbaar in al haar handelen. Elke fatsoenlijke regering op deze aardbol met een goed functionerende centrale bank en kundige monetaire autoriteiten, weet waar het IMF voor staat en dat je met een dergelijk instituut niet kan sollen. Als je dat wel doet, kom je als hoogst onbetrouwbaar over en zal men je plaatsen in het hoekje van onbetrouwbare staten. Men wist ruim van tevoren dat men niet aan de eisen van het IMF zou kunnen voldoen en toch ging men akkoord met de voorwaarden. Overigens stelde de regering naar verluidt zelf een programma tot herstel van de economie op en presenteerde dat aan het IMF. Na overleg ging men ook akkoord met de door het IMF gestelde voorwaarden ter financiële hulpverlening. De Surinaamse regering ging akkoord, terwijl ze op dat moment al wist dat het Surinaamse volk te zwaar zou lijden onder een stipte doorvoering van hetgeen overeengekomen was met het IMF. De Surinaamse regering wist vooraf dat bepaalde zaken niet uitgevoerd konden worden, omdat ze anders geconfronteerd zou worden met ernstige sociale onrust die zelfs zou kunnen leiden tot het aftreden van het kabinet Bouterse. Maar de regering Bouterse verkeerde op het moment van de ondertekening in dusdanig financiële problemen dat ze toch akkoord ging met een overeenkomst die ze niet zou kunnen realiseren, gezien de financiële draagkracht van het Surinaamse volk. Men heeft dus het IMF op ernstige wijze misleid en dat deed men dan ook met opzet, alleen om aan de eerste tranche te komen. Deze tranche zou de regering op dat moment uit de grootste financiële problemen halen. Chan Santokhi heeft volkomen gelijk als hij stelt dat het IMF gewoon door de regering Bouterse en haar minister van Financiën is opgelicht. De minister heeft gelijk gesteld dat hetgeen Santokhi heeft gedebiteerd, aan idioterie grenst. De bewindsman weet precies waarom hij op een dergelijke wijze reageert op hetgeen Santokhi over de IMF-overeenkomst heeft gesteld. Hoefdraad weet dat zijn beleid niet heeft gedeugd en nog steeds niet deugt en dat hij ons land door zijn vele grote valutaleningen in het buitenland in de grootste problemen heeft gebracht. Een financiële strop die hij met het grootste gemak op de schouders van personen plaatst die na 2020 dit land zullen moeten besturen, want zowel Bouterse als Hoefdraad weet dat hun spel in 2020 of misschien wel eerder voorgoed is uitgespeeld. Santokhi sprak in de kwestie van het IMF over “staatsoplichterij” en hij heeft volkomen gelijk. Als je met voorbedachten rade een overeenkomst aangaat met het IMF, terwijl je weet dat ze niet zal worden nageleefd, maar slechts tot doel heeft tientallen miljoenen van het fonds te bemachtigen, dan ben je zonder twijfel een oplichter. En dat gebeurt dan allemaal in naam van de republiek Suriname. Wat zal men niet van ons denken op het hoofdkwartier van het IMF? Wij kunnen ons nu wel voorstellen hoe het IMF zal denken over het kabinet Bouterse, dat bij ons de afgelopen jaren met grote nadruk naam heeft gemaakt wegens zijn grootschalige lokale flessentrekkerij. Het IMF zal zeker geen goede indruk hebben van dit paarse kabinet en zijn superminister op Financiën. Een bewindsman die steevast durft beweren dat het een stuk beter gaat in het land, terwijl er voor de gewone burger niets van te merken is. Het is thans zelfs zo dat het leven met de dag ondraaglijker wordt in Surina-me. We hoeven dan slechts te kijken naar de recentelijk verhoogde brandstoftarieven en de tarieven voor het openbaar vervoer.