De regering onder leiding van Desiré Bouterse heeft beloofd volkswoningen te bouwen voor mensen die al jaren in woningnood verkeren. Er is inmiddels een aantal woningen opgeleverd door verschillende aannemers en die zijn al deels betrokken. Echter zijn het geen droomhuizen geworden. Laat gesteld worden dat er nooit sprake is geweest van de bouw van volkswoningen, maar van koopwoningen gebouwd op staatsgrond, waarbij de president na oplevering je de sleutels kwam brengen voor politiek gewin, alsof hij een nobele daad verricht had en je hem eeuwig dankbaar moest zijn. Wie geeft nou een gratis kavel met een sleutelklare woning erop? Dit is de meest elementaire vraag die velen je stellen als er kritiek wordt geleverd op de zogenaamde volkswoningen van de overheid. En dit is nou het probleem van velen. Wij zijn gauw geneigd tevreden te zijn met wat ons toegeworpen wordt. Vergeet niet dat er keihard betaald moet worden voor de volkswoning en dat u werkelijk het recht heeft op een huis dat jaren meegaat en van goed materiaal is vervaardigd. Helaas moet gezegd worden dat de ‘volkswoningen’ niets anders vertegenwoordigen dan een volkshoofdpijn voor velen. Nu al moeten woningbezitters hun wasbak, plafond, douche en vrijwel alle kranen vervangen. De fundering van de huizen stelt niets voor. Daarbij moeten de bewoners binnen vijf jaar hun perceel voorzien van een omrastering aan de zijde van de buren. Een goed idee om iedereen een omrastering te laten plaatsen. Hierdoor kan het hele project netjes omrasterd zijn. Maar waar moeten de mensen het geld vandaan halen om materiaal te kopen voor de verplichte omrastering? Een pak cement kost thans al SRD 80.-. Dan praten wij ook nog niet over de bedragen waarvoor de woningen zijn verkocht aan mensen die niet in staat zijn een huis en perceel te kopen.

De slecht gebouwde en zeer kleine woningen, zijn tegen woekerprijzen verkocht aan beetgenomen NDP-stemmers, die in hun eigen vet van lichtgelovigheid gaar gebakken zijn. Nu al staan veel van deze huizen leeg, omdat ze onleefbaar zijn door de gekozen materialen die niet voor de tropen geschikt zijn. De bewoners zijn lekker gepakt! Zijn deze mensen dan ook geen criminelen door burgers te misleiden en benadelen? Werkt de doorsnee Surinamer niet hard genoeg om ook nog belazerd te worden?