De president van ons land heeft het afgelopen weekeinde gesprekken gevoerd met de zogenaamd ‘wakamans’ die tegen het beleid van de regering zijn. De zogenaamde wakamans waarvan enkelen zichzelf NDP’ers noemen, hebben eerder meegelopen in de protestacties en hebben geëist dat de regering de koers drastisch wijzigt. Deze wakamans hebben duidelijke taal gesproken en het verbaast ons dat de president wel snel tijd vrij heeft gemaakt voor deze groep om van gedachten te wisselen. Er is informatie dat partijen elkaar hebben ontmoet te Broko Baka, het ontspanningoord van ons staatshoofd. De informatie is dat de groep wakamans de president heeft aangehoord, maar niet overtuigd is van de plannen. Wat de verdere stappen zullen zijn, merken wij wel. Het gaat ons erom dat de president wel tijd heeft vrijgemaakt voor deze groep, maar niet eens moeite gedaan heeft om de duizenden demonstranten of een vertegenwoordiging toe te spreken. Natuurlijk was het scenario doorzichtig genoeg om te zien dat men de acties wilde breken. De president zou er goed aan doen om met de protesterenden van gedachten te wisselen, al is het maar om de gemoederen te kalmeren. De eis van de vakbeweging is het terugdraaien van de brandstofverhogingen alvorens verder dialoog te voeren, terwijl anderen weer schreeuwen dat de regering vervroegde verkiezingen moet uitschrijven. Dit is de strategie die de NDP altijd hanteert en dat is het zorgen voor splitsing. Zo moet de aanval op die mevrouw Neus gezien worden om haar zo uit de picture te halen. De inlichtingendiensten draaien overuren om na te gaan welke stappen ondernomen kunnen worden om elk protest of groei van demonstraties de kop in te drukken. De regering zegt steeds dat het de goede kant opgaat, maar het is een verhaaltje dat wij al langer dan een jaar horen en dat maar geen feit wordt. De koers zou ook omlaag gaan, er zou geen devaluatie komen, de corruptie wordt aangepakt, de productie zou omhoog gaan etc etc. U ziet steeds het woordje ‘zou’. Er wordt een heleboel beloofd, maar weinig of niets gerealiseerd. Het volk moet begrijpen dat het eigenlijk al te laat is. Geen enkele economie maak je gezond binnen korte tijd en geen enkele productie wordt binnen korte tijd opgevoerd. De koersen zullen op dit niveau blijven, omdat er een plan is om het volk hieraan te laten wennen zodat er over een tijdje niet meer geklaagd wordt. Op geen enkele normale wijze kan deze regering de crisis bezweren, omdat de economie helemaal in het slop zit. Extra munten laten slaan, geld lenen en allerlei verkeerde zaken worden gedaan om geld op de rekening te hebben en zo het volk zoet te houden. Wil de president het volk ervan overtuigen dat hij echt bezig is met oplossingen, dan moet hij geen Ocer praatjes houden, want niemand gaat toch meer daar naartoe, behalve een groep die past in een lanti bus. De man zou bij wijze van spreken elke week moeten verschijnen op de tv om zijn beleid te verkopen en daadwerkelijk met het volk van gedachten te wisselen. Daarnaast is de plek het parlement waar hij beleidsmatig zijn zegje regelmatig moet doen. Hij doet geen van deze zaken, dus hoe verwacht hij dan dat hij serieus genomen wordt. De man heeft zijn krediet allang verspeeld.