Standard and Poor’s heeft de nieuwe rating van onze economie bekendgemaakt. Terwijl de minister van Financiën doodleuk aangeeft dat het de goede kant opgaat en zegt dat wij bijna door het ergste heen zijn, worden we met onze neus op de feiten gedrukt, namelijk dat onze economie verder aan het afglijden is. Suriname gaat nu van B+ naar B. Dit houdt simpel in dat er geen verbetering in de situatie is gekomen en dat zaken er juist slechter uitzien. Over de vooruitzichten zullen wij het maar niet hebben, omdat het allemaal behalve rooskleurig is. Standard and Poor’s verwacht zelf dat de kredietwaardigheid in de toekomst nog verder verlaagd kan worden en verwijst naar de groeiende schuldenlast van het land. Suriname had in 2015 een staatsschuld gelijk aan 36 procent van het bruto binnenlands product (bbp). Die schuld loopt nu verder op met een verwacht begrotingstekort van ruim 10 procent van het bbp. Door de gedaalde prijzen van goud en aardolie heeft de staat veel minder inkomsten, maar blijven de overheidsuitgaven toenemen. Het kredietbureau acht de kans ‘bescheiden’ dat de situatie in de komende drie jaar zal verbeteren. Zoveel hoop is er dus niet als je dit alles in acht neemt en het bevestigt wat de regering niet in staat is te doen. In de vorige rating werd al duidelijk aangegeven wat er moest gebeuren, maar ook dat is uitgebleven. De kredietbeoordelaar voorspelt verder bij het uitblijven van inkomstenverhogende en uitgavenbeperkende maatregelen, dat de zwakke externe liquiditeitspositie meer druk op de wisselkoers kan leggen, de inflatie kan verhogen, het vertrouwen van de bevolking kan ondermijnen en het binnenlands financieel systeem verder kan belasten. U leest geen nieuwigheden, maar u leest wel dat het alles behalve rooskleurig er uitziet. Hoe de minister van Financiën denkt of erbij komt dat onze economie in de tweede helft van dit jaar zal aantrekken, blijft een raadsel. Hoe kan de economie aantrekken als er geen geld in kas is. Hij zegt dat op basis van de goud- en olieprijzen en dat is, zoals wij vaker hebben gezegd, de grootste fout die hij kan maken. Dezelfde fout die wij jaren geleden gemaakt hebben, maken wij weer in plaats van te werken aan het vergroten van onze productie. Het gaat kennelijk ook aan een ieder voorbij, maar velen beseffen niet hoeveel schulden ons land allemaal heeft en dat het ook een raadsel is hoe wij die allemaal gaan terugbetalen. Er gaat iets goed fout in dit land en de kans op herstel met zo een regering is erg klein.