De regering zit nu met de handen in het haar als het gaat om het herwaarderingsprogramma van de onderwijsgevenden. Er is veel hierover gezegd en geschreven en wij zijn benieuwd hoe dit programma zal worden uitgevoerd. De herwaardering zal ongetwijfeld, welke constructie er ook gehanteerd wordt, de Staat een hap geld kosten. Echter is dit niet het einde, want de groep leerkrachten krijgt dan wel een bepaalde financiële injectie, de rest van het ambtenarenapparaat kijkt ook reikhalzend uit naar wat zij gaan krijgen. De president heeft eerder gesteld, dat in de maand april er een loonaanpassing voor ambtenaren, plaatsvindt. Wat zal er precies gebeuren. Als de leerkrachten hun herwaardering krijgen, komen zij dan ook voor de volgende correctie in aanmerking. De overige ambtenaren, te weten de politie, brandweer, douane, bureauambtenaren en de verpleegkundigen, willen nu ook meer netto in handen hebben en dat zal ook een prijskaartje met zich meebrengen. Hoe zal de regering dit allemaal gaan financieren, gelet op het feit dat ons land geen extra noemenswaardige inkomsten zal krijgen. De regering moet helemaal niet denken dat een akkoord met de leerkrachten het einde betekent van de ontevredenheid. De rest wacht op haar deel, want ook zij zijn het slachtoffer geworden van het wanbeleid dat door deze regering is gecreëerd. Behalve over de financiën, klagen ambtenaren al geruime tijd over een aantal andere zaken. Men moet op kapotte stoelen zitten. De werkruimtes zijn kleiner geworden en een basisvoorwaarde als airconditioning, is een probleem op sommige overheidskantoren. We hebben het dan nog niet gehad over papier, schrijfgerei, kapotte printers, inkt, brandstoftekort en zo kunnen wij het lijstje verder afmaken. Goede werkomstandigheden zijn een belangrijke voorwaarde, wil je het ambtenarenkorps gemotiveerd het werk laten doen. Dit zal ook veel geld kosten. De economische malaise blijft om zich heen grijpen en de landsdienaren zijn niet langer bereid om voor minder geld elke dag zoveel offers te brengen. De koers blijft maar hoog in de lucht hangen en ondanks het gebabbel, dat wij nu zogenaamd uit de ergste fase zijn geklommen, ziet niemand een stukje verbetering in de economische crisis die wij als natie meemaken. De regering heeft een immense taak om alle groepen nu tevreden te houden en de leerkrachten zijn daar slechts een groep van. Ambtenaren moeten nu ook niks meer hebben van CLO-voorzitter Ronald Hooghart, die vrij kalm blijft en vrijwel niks doet om de positie van zijn achterban te verbeteren. Deze man denkt nog alle power te hebben, maar beetje bij beetje zijn de ambtenaren bezig zich te keren tegen deze vakbondsleider die nu een andere taal praat. Elke keer als deze man in het nieuws komt, ziet hij allerlei scenario’s van het Westen en de witte man om het land kapot te maken. Maar hoe gaan we nu verder, Hooghart. Is de situatie van je ambtenaren verbeterd? Het Westen kan nooit de oorzaak zijn geweest van de ellende in ons land. Als je niks doet, blijf je maar voortmodderen in het economische moeras waarin de NDP-regering ons gestort heeft.