Deze week was het weer raak. De regering heeft besloten om het verbod op schelpzandafgravingen op te heffen. Een presidentieel besluit is genomen om zandafgravingen midden in het zeeschildpaddenseizoen te starten. Vier concessiehouders hebben toestemming gehad van de regering. Minister Regillio Dodson van Natuurlijke Hulpbronnen (NH), zegt dat er geen gevaar is voor de zeeschildpadden. Deze zaak is besproken met het World Wildlife Fund (WWF) dat onderzoek doet in het gebied over de gevolgen van zandafgravingen. Met de concessiehouders is afgestemd dat er schelpzand afgegraven wordt ten westen van Braamspunt waar de schildpadden geen eieren leggen. Opmerkelijk is dat in 2016 het besluit was genomen door de regering om tot medio 2017 het afgraven van zand in het gebied te verbieden in verband met de studie van WWF. Het is ook niet mals naar het WWF toe om ze zogenaamd mee te nemen in een soort verwijt. Deze regering is beschamend naar internationale organisaties toe. Soms denken hoge functionarissen in dit land dat ze een soort godheid zijn. Eerst laat je de afgravers stoppen zonder een redelijke periode in acht te nemen. De mannen lijden enorme verliezen. Het WWF krijgt de opdracht een onderzoek te doen naar de effecten van de schelpafgravingen en komt na enkele maanden met de eerste resultaten. De afgravingen hebben nadelige effecten op onze kustbescherming. Ook werd de organisatie gevraagd studie te doen naar de effecten landinwaarts. Terwijl de studie gaande is en het algehele verbod op afgravingen van kracht is, wordt dit per presidentieel besluit opgeheven. NH-minister Regillio Dodson, zegt dat er geen gevaar bestaat voor de schildpadden, omdat de dieren aan de andere kant van Braamspunt hun eieren leggen. Dat is ook maar een zwak argument om het besluit te verantwoorden. Wat deze minister vergeet, is dat het niet alleen om de bescherming van schildpadden gaat, maar om de hele kust van ons land. Dat hebben de eerste satellietbeelden van het WWF ook uitgewezen. Dat het verbod nu plotseling wordt opgeheven zonder de eindstudie af te wachten, zorgt voor veel ruis. Dat van de schildpadden geniet ook een verdere observatie, omdat de dieren op den duur zullen vertrekken door de activiteiten van de ondernemers aldaar. De kans is levensgoot dat de zeeschildpadden in ons land straks alleen nog in de geschiedenisboeken terug te vinden zullen zijn. Nu krijgen wij het gevoel dat het belang van een politieke bons gediend moet worden. Waarom zou anders in alle haast een dergelijke beslissing genomen worden. Wanneer de samenleving en de oppositie zeggen dat deze regering een zigzag beleid aan het voeren is, wordt men binnen de regering boos, maar dit is toch weer het zoveelste bewijs van hoe het niet moet. Ze zijn zo wel de kampioen der kampioenen.