Vanaf het moment dat er tekenen waren dat de Suralco L.L.C., de dochter van de Amerikaanse multinational Alcoa, na bijna honderd jaar haar mijnbouwactiviteiten en raffinage van bauxiet naar aluinaarde in ons land zou staken, hebben wij erop gehamerd dat er een aanzienlijke achteruitgang in met name Moengo waar te nemen zou zijn. Velen, woonachtig in Moengo, hadden zo een twee jaar geleden nog een bestaan, omdat ze werkzaam waren bij de Suralco in de mijngebieden nabij Moengo. Dat is nu allemaal voorbij en Moengo moet daar thans een zware tol voor betalen. De werkloosheid neemt daar dan ook zienderogen toe. De verwaarlozing en verpaupering zijn thans in het voorheen zo voorbeeldige bauxietstadje duidelijk zichtbaar. Een aanzienlijk deel van de winkels is al gesloten en een deel van de traditionele bevolking uit Moengo is al naar de districten Commewijne en Wanica verhuisd. De mensen die het niet meer zien zitten in Moengo en ook hun baan kwijt zijn, besluiten steeds meer te vertrekken en dit heeft tot gevolg dat degenen die achterblijven, steeds minder goede vooruitzichten hebben. Moengo dreigt als er niet snel verandering optreedt of werkgelegenheid wordt gecreëerd door meer investeringen, een spookstad te worden waar de criminaliteit goed zal kunnen gedijen. Vanwege de overheid wordt er maar weinig ondernomen om Moengo gezond te houden en ervoor te behoeden dat de plaats een concentratie wordt van lieden die door gebrek aan emplooi zich gaan toeleggen op crimineel handelen. Overheidsinstanties moeten daarom redelijk goed in stand worden gehouden en ook voornamelijk de nutsvoorzieningen dienen goed onderhouden te worden . En daar schijnt nu geen garantie voor te zijn. Alvast zijn er grote problemen bij de energievoorziening in het stadje. Toen de Suralco het voor wat betreft de energievoorziening ter plekke voor het zeggen had, ging alles vlekkeloos, omdat dit bedrijf ervoor zorgde dat alle machines en transmissieonderdelen op tijd werden onderhouden. In het beheer van de EBS gelden klaarblijkelijk andere maatstaven, want na twee jaar van vertrek Suralco zijn de problemen al goed begonnen. Generatoren die allang aan vervanging toe zijn, begeven het thans vanwege ouderdom en vermoedelijk ook door slecht onderhoud en gebrek aan onderdelen. De overheid weet wel van aanschaffen, maar houdt vrijwel nooit rekening met het voorhanden hebben van voldoende onderdelen en een regelmatige service van materieel. De bevolking van Moengo voorhouden dat er binnen een bepaald project zal worden gewerkt aan een stroomverbinding vanuit Paramaribo, is naar onze mening een zoethoudertje. Ook het beloven van fonkelnieuwe generatoren die op diesel zullen moeten draaien, is iets waar de nodige vraagtekens bij moeten worden geplaatst. Alvast is een mobiele generator uit Nickerie naar Moengo versleept en het is maar te hopen dat deze, niet nieuwe machine, het uithoudt. Alvast kan er weer gesproken worden van een but butu oplossing waar men in dit land zo vertrouwd mee is. Moengo moet er naar onze mening rekening mee houden dat het voor een langere tijd een stiefmoederlijke behandeling zal ondergaan, omdat men bij de machthebbers niet inziet dat Moengo voor de staatskas nog wat significants heeft op te brengen. Moengo gaat dan naar onze mening ook de kant op van Wageningen en Mariënburg. De inwoners van Moengo zullen zich dan naar onze mening zelf moeten bedruipen door zich toe te leggen op landbouw op kleine schaal en misschien ook wel veeteelt. Op de overheid hoeven de mensen uit dit deel van Marowijne voorlopig niet te rekenen, gezien de zeer slechte financiële positie van deze regering. Voor wat de stroomvoorziening in Moengo betreft, kunnen de bewoners naar onze mening hun borst wel nat maken, want met niet nieuw materieel voor de opwekking, zullen de storingen zich de komende tijd blijven manifesteren.