De gehele Surinaamse gemeenschap heeft een zeer moeilijk en enerverend jaar achter de rug. Ze denkt er dan ook niet met plezier of genoegen aan terug, maar zoals de voorspellingen nu luiden, was 2016 toch nog een stuk beter dan wat ons in de komende twaalf maanden te wachten staat. Wetenschappers die het afgelopen jaar op economisch gebied goed hebben gevolgd en weten wat voor negatieve groei ons te wachten staat, hebben tijdig gewaarschuwd en ons duidelijk gemaakt de verhaaltjes van de man op Financiën met een korrel zout te nemen.  Het wordt slechter en daar mogen we onze borst voor nat maken. Maar natuurlijk zijn er nog mensen die de euvele moed kunnen opbrengen om ons telkenmale een verkeerd beeld te schetsen van wat we gaan meemaken en beloften doen die ze zeker niet kunnen waarmaken, gewoon vanwege het feit dat ze gewoon onmogelijk zijn en ook omdat er geen geld is om ze te realiseren. De mooiste klucht kwam wel van de eerste burger die nog steeds in de waan leeft dat hij ons wederom zou kunnen misleiden door ons zaken voor te spiegelen die hij niet kan of wenst te realiseren. Een van de meest in het oog springende zaken was het voornemen om corruptie en fraude hard aan te pakken en uit te bannen. Voor bepaalde mensen was het amusant om naar deze onzin te luisteren, weer anderen hebben zich schromelijk geërgerd aan deze klucht.  We kunnen er natuurlijk ook vanuit gaan dat een of andere kwaadwillige in zijn naaste omgeving een toespraak heeft geschreven met de bedoeling dat de man een lawine van kritiek over zich heen zou krijgen. Want wat had je eigenlijk verwacht als je de meest corrupte regering aller tijden van dit land leidt?  Had je dan verwacht dat men niet zou reageren op deze onzin en belediging aan dit volk. Een ieder weet dat exponenten uit de regering Bouterse I en II zijn gekomen om te stelen en zich ten koste van het volk te verrijken. Hebben ze altijd al gedaan en dat doen ze nu in razend tempo. De staatskas is allang op dusdanige wijze geplunderd, dat we het thans moeten hebben van grootschalige buitenlandse leningen waarvan niemand ons kan vertellen hoe we die ooit terug gaan betalen en met welk inkomstenpatroon.  Corruptie en fraude aanpakken en uitroeien? Laat die eerste burger ons een grote break geven. En dan denken we aan de zwaar geamendeerde concept Anticorruptiewet  waar zo zwaar aan gesleuteld is, dat al zou dit wetsproduct worden aangenomen, er nog altijd mazen zijn die ervoor zorgen dat de corruptievliegen uit de NDP niet kunnen worden vervolgd, want de president krijgt binnen deze conceptwet bevoegdheden die hij niet dient te krijgen. Maar als je een numerieke meerderheid hebt in DNA, dan kan elke wet worden doorgedrukt en is een Anticorruptiewet, zoals thans voorgelegd aan het parlement, een onding en heeft dus eigenlijk geen enkele waarde. De oppositie heeft dan ook zeker de taak te entameren waarom deze wet, zoals voorgelegd, helemaal niet deugt en dus geen enkele zin heeft, want bepaalde corrupte elementen zullen sowieso bescherming genieten en andere mensen die geen paarse bescherming genieten, gaan voor de bijl.  Laten we de zaken stellen zoals ze zijn. Vanaf het eerste schot viel in februari 1980, heeft de corruptie haar intrede op zeer herkenbare en aanstootgevende wijze gedaan. En ze heeft in de gehele revoperiode van zich laten horen, alleen kon er niet veel over gezegd worden wegens de dictatuur die toen gold. Ook toen zijn de huidige exponenten van de NDP die toen de leiding hadden in de zogenaamde revo, corrupt bezig geweest en deden ze er alles aan om zich te bevoordelen met vastgoed en concessies.  Bepaalde onder hen begaven zich op het criminele pad en wisten zich op aanstootgevende wijze te verrijken. Zijn we vergeten wie mister 10 procent was. Deze gast heeft tijdens Carifesta wederom getoond nog steeds zeer grijpgrage handen te hebben als het om diefstal van het volksvermogen gaat. Tijdens de regering Wijdenbosch 1996-2000 ging het hek wederom van de dam en werd er weer op enorme schaal gestolen. We denken daarbij aan het Productie Investerings Fonds, PIF, dat de drie kleine staatsbanken in de grootste problemen bracht. En dan te bedenken dat in 2000 nog op de valreep er zeker 1 miljoen dollar uit de Centrale Bank werd overgemaakt, omdat een corrupteling daar de leiding had. Toen Wijdenbosch in 2000 moest overdragen aan Venetiaan, werd er een financiële augiastal in de Centrale Bank van Suriname geconstateerd. Financiële kaalslag van dollar en monetair goud  werd vastgesteld.  We willen ook nog de garimpeiro re-keningen van Wijdenbosch aanhalen waarbij voornamelijk Brazilianen werden ge-dwongen dollars te storten, wilden ze in de goudsector actief zijn. Een grovere vorm van flessentrekkerij was nauwelijks denkbaar.

De rapporten zijn hierover ook geschreven en daar werd flink door Wijdenbosch ten bate van geheime uitgaven van geprofiteerd.

Overigens stoelde deze garimpeiro regeling op geen enkele wet, maar was ge-woon high way robbery.

Vanaf 2010 is het niet an-ders en er werd dan ook ge-lijk in de deviezenpot van het land gedoken en wederom werd er een aanvang ge-maakt met de verspilling van vreemd geld. En dat er gejat is en nog steeds wordt, staat als een paal boven water.

En toen de deviezenstroom uit goud en aardolie met zeker 50 procent afnam, dook men doodgewoon in de monetaire reserves van de Centrale Bank en ging men er zelfs toe over wederom monetair goud te verkopen, want  het feest en de verspilling mochten er niet minder op worden.

Thans zitten we met de ge-bakken peren en is het zelfs zo, dat als de nog over te boeken IMF-betalingen dit jaar niet plaatsvinden, loopt de zaak hopeloos vast en zal de regering niet meer in staat zijn haar verplichte betalingen te doen.  Financieel-economisch en monetair wanbeleid is er gevoerd en nu ondervinden we de nadelige gevolgen daarvan.

En dan ineens een klucht in verband met het nieuwe jaar.

Wie gelooft al die beloften nog? Alleen mensen die emotioneel verbonden zijn aan paars en met oogkleppen en oordoppen in de bo-venkamer rondlopen, zijn nog ontvankelijk voor deze quatsch.  2017 wordt zeker een zeer moeilijk jaar en zelfs de grootste optimisten in Suriname zien, gezien de omstandigheden en de cijfers de bui al zwaar hangen.