Er is dringend behoefte aan een nieuwe oriëntatie op het economisch ontwikkelingsperspectief van Suriname. Pogingen om te komen tot een oplossing van de huidige financieel-economische en monetaire crisis door sanering van de huidige economie alleen, heeft in feite weinig of geen zin.  Tot deze conclusie komt de econoom Derrick Ferrier. Hij sprak zaterdagmiddag in Grun Dyari tijdens het NPS-symposium dat als sluitstuk van de activiteiten in verband met het 70-jarig bestaan van de partij is gehouden.  Hij hield een inleiding aan de hand van het thema: ‘Nieuwe perspectieven voor Suriname’. Ferrier noemde perspectieven voor economische bedrijvigheid met ‘ever increasing returns’, waaronder water, waterkracht, waterwegen en fysieke faciliteiten voor dienstbetoon aan maritieme en aeronautisch goederen- en personentransport. Deze dienen de kernelementen te vormen voor het ontwikkelen en de instandhouding van een bij essentie exclusief op het mondiaal economisch gebeuren afgestemde maatschappelijke ordening voor economische bedrijvigheid. Hiervan zouden zowel de activiteiten als de opbrengsten de Surinaamse samenleving ruimschoots gelegenheid kunnen bieden om duurzaam voor te bestaan als een  welvarende ‘uppermiddle income’ natie. Volgens Ferrier zal een primaire oriëntatie van de economische productie op de internationale markt voor goederen en diensten alsook internationalisering van de binnenlandse kapitaalmarkt in financieel-economisch opzicht, de grondslagen moeten vormen van het financieel-economisch raamwerk  van de maatschappelijke ordening voor economische bedrijvigheid.

Daarbij hoort tevens liberalisering van het internationaal geldverkeer. Het probleem dat zich nu manifesteert, is een failliet Suriname. Daarvan is de oorzaak volgens hem het archaïsch karakter van het economisch productieapparaat en de efficiency van de organisatie van de economische productie.

Ferrier wijst erop dat in financieel-economisch opzicht de eenzijdige afhankelijkheid van de uitermate wisselvallige mijnbouwopbrengsten het wezenskenmerk van de ontvangstenzijde van de publieke sector vormt. Een goed deel van de binnenlandse goederen en dienstenproductie vloeit voort uit door het buitenland verkregen inputs die plaatselijk worden verwerkt door technologisch verouderde bedrijven. Deze omstandigheden leiden volgens de econoom snel tot toenemende structurele werkloosheid, langdurige schaarste aan goederen en blijvende ontwaarding van de Surinaamse munt.