Wanneer je steelt, moet je instaan voor de consequenties. Zo simpel is dat en het kan niet zo zijn dat vooral wanneer staatsgelden achterover gedrukt worden, mensen vrijuit gaan, omdat er allerlei wetten zijn die ze beschermen. Van de week was er een prachtig voorbeeld van ongeacht welke functie je hebt of had, als het recht moet zegevieren, dan zal dat ook gebeuren. Wij weten allemaal wat er in Brazilië is gebeurd. Van ex-president tot en met de zittende president, moeten ze zich nu voor de rechter verantwoorden vanwege corruptiepraktijken die hebben plaatsgevonden in hun omgeving. Ook in andere delen van de wereld zijn staatshoofden en voormalige regeringsleiders vervolgd voor of corruptie of vanwege misdaden tegen de menselijkheid. Ook niet ver van huis is het verhaal van de ex-president van El Salvador die jaren na zijn ambtsperiode toch wordt vervolgd. Oud-president Tony Saca van El Salvador is gearresteerd op verdenking van corruptie. In de tijd dat hij president was van El Salvador, zou hij zich schaamteloos hebben verrijkt. Toen hij in 2004 president werd, had hij voor omgerekend 2,7 miljoen euro aan bezittingen. Bij zijn vertrek, vijf jaar later, was dat vermogen aangegroeid tot bijna 12 miljoen euro, maar justitie sluit niet uit dat het nog veel meer was. Volgens het Openbaar Ministerie in El Salvador kan Saca zeker 5 miljoen euro van zijn bezittingen niet verantwoorden. Hij wordt beschuldigd van fraude, corruptie en witwassen. Saca werd gearresteerd tijdens de trouwerij van een van zijn kinderen. Behalve de ex-president, zijn zeven ambtenaren uit zijn regeerperiode aangehouden. Justitie doet ook onderzoek naar twee andere oud-presidenten, Mauricio Funes, Saca’s opvolger en Francisco Flores. Kijk zelf maar hoever het onderzoek gaat en dat betekent dat deze grappenmakers nooit het volks- maar hun eigenbelang hebben gediend.

In Suriname zijn onder de NDP-regering heel wat gevallen van corruptie bekend,  waarbij duidelijk een nyang is gemaakt met de Naschoolse Opvang en Carifesta. Meer dan 125 miljoen SRD is verdwenen en kan maar niet verantwoord worden. Vergeet ook niet de brushcutters, het zand en andere zaken die destijds ook via het ministerie van Sport- en Jeugdzaken zich hebben voltrokken, die dienen grondig onderzocht te worden. Er is veel van ons geld verdwenen in zakken van grappenmakers die op hun beurt het volk dubbel en dwars hebben belazerd. In Suriname wordt men nog de hand boven het hoofd gehouden, maar in het buitenland denkt men daar  anders over. Het is onbegrijpelijk dat in ons land men na een politieke carrière er beter van is geworden. Als men SRD 1000 op de rekening had  voordat men in de gelegenheid kwam een bepaalde hoge functie te bekleden, heeft men aan het einde van de rit SRD 500.000. Hoe men aan zoveel geld komt, wordt niet onderzocht maar het buitenland is daar keihard in. Je gaat de politiek niet in om rijk te worden, maar om het landsbelang te dienen. Natuurlijk kan je een goed salaris krijgen in een bepaalde functie, maar het kan niet zo zijn dat men aan het eind drie of vier huizen heeft, want de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat je met een goed loon bij de overheid ook geen drie en vier huizen erbij kan hebben en ook nog een aantal percelen en wagens. In Suriname is het een lucratieve business geworden om via de politiek een snelle nyang te maken. Haal die grap maar eens in het buitenland uit.