Vanaf het aantreden van de regering Bouterse I en nu II, is het met grote delen van het bedrijfsleven de verkeerde kant opgegaan. Veel bedrijven zijn in de grootste problemen geraakt na een samenwerking met de overheid te zijn aangegaan. Aannemers van civieltechnische werken geraakten in enorme financiële problemen na op grote schaal projecten te hebben uitgevoerd waarna ze doodgewoon niet betaald werden, ze wachten nog steeds op hun geld. Weer anderen hebben goederen, waaronder levensmiddelen, op grote schaal geleverd en kunnen tot op heden naar hun geld fluiten. Geen wonder dat het ministerie van Defensie niet meer kan aankloppen bij leveranciers van voedingsmiddelen ten bate van het Nationaal Leger. Namen noemen? Geen enkel probleem voor ons. Zo heeft een departement er voor de verkiezingen van mei een gewoonte van gemaakt bij kleinhandelaren goederen weg te halen tegen bestelbonnen en deze mensen wachten tot op heden op hun geld. Grote overheidsgebouwen werden opgezet en gewoon niet betaald. Aannemers gingen naar de rechter en hun rechtsgevoel is tot op heden niet bevredigd. Mediabedrijven werden ook benadeeld door het plaatsen van advertenties en wachten nu reeds drie jaren op hun geld en de overheid komt maar niet over de brug. Maar zoals we dit kennen van NDP-regeringen, als je slijmt en partijaanhanger bent, kan je wel binnen de kortste keren over je geld beschikken. Hoeveel bedrijven zijn er wel niet in de grootste problemen gebracht door de wanbetaling van de regering Bouterse. Het zijn er honderden . Op die manier kan je wel doen alsof je nationale schuld verminderd is. Je hebt gewoon een groot deel niet betaald en tracht nog de samenleving een rad voor ogen te draaien door cijfers te presenteren die op basis van een koers van SRD 3.35,- voor een dollar zijn berekend en daardoor de schuld veel minder doen lijken. Maar een land dat geen gezond bedrijfsleven heeft en een regering die ondermijnend werkt ten aanzien van het bedrijfsleven is gedoemd te mislukken. Een regering die steeds maar leutert over de bevordering van de productie en maar steeds hamert op meer en grootschaliger investeringen en het bij loze kreten laat, zal zeker geen stimulerende factor zijn voor meer productie en investeringen. Bovendien dient een regering te weten dat het opvoeren van productie zonder dat er een gezonde koopkracht aanwezig is, helemaal geen zin heeft. Exportproductie zou het dan moeten worden, maar dan moet de afzet in het buitenland ook goed geregeld zijn, maar hieromtrent komt vooral deze regering niet met voorstellen, laat staan oplossingen. Investeer en produceer, maar voor wie dan? En al zou men willen investeren in productiebedrijven, dan nog wordt je geconfronteerd met tal van obstakels. Een van de grootste obstakels is het deviezenvraagstuk. Een investeerder die een fabriek wenst op te zetten, heeft bijvoorbeeld machines nodig. Daar beginnen dan gelijk de eerste problemen. Hoe plan je de kosten als je te maken hebt met instabiele wisselkoersen. Hoe zit het na voltooiing van de fabriek met de afzet in een land met een koopkracht die niet veel meer voorstelt? Onzekerheid en nog eens onzekerheid voor de producent in spe. En dat maakt natuurlijk dat men thans niet happig is op het plegen van grote investeringen in dit land. Een land met op Venezuela na de hoogste inflatie, daar gaan de investeringen niet snel naartoe. En toch heeft elk land het bedrijfsleven hard nodig, want uit de opbrengsten van het bedrijfsleven komen de directe en indirecte belastingen in de staatskas. Een verzwakking van het bedrijfsleven zal ook resulteren in een ernstige vermindering van het overheidsinkomen. Dus het stiefmoederlijk behandelen van het bedrijfsleven en het niet betalen van de rekeningen door de overheid, is funest voor het voortbestaan van delen van datzelfde bedrijfsleven en dat beseft ook de regering Bouterse niet in voldoende mate. Het is dan ook helemaal niet vreemd dat het bedrijfsleven thans zo min mogelijk zaken wenst te doen met de overheid en hierdoor ook overheidsinstanties niet goed meer uit de voeten kunnen, omdat steeds minder entrepreneurs zaken met haar willen doen en ook steeds meer bedrijven ertoe overgaan geen goederen meer op rekening aan de overheid te leveren. Deze regering heeft dat allemaal zelf in de hand gewerkt door haar gedrag van wanbetaling.