De regering schijnt in een hoerastemming te zijn. Dit naar aanleiding van de recente aangegane obligatielening van US$ 550 miljoen. Laten wij duidelijk in kaart brengen, dat deze lening boven op alle andere leningen komt. Eigenlijk kunnen wij stellen dat wij leningen nemen om andere leningen af te lossen en daardoor maar in de schulden blijven zitten. Zoals het ernaar uitziet, is dit absoluut geen goede ontwikkeling binnen onze economie en bovenal ook geen structurele oplossing van de financiële crisis waarin ons land zich nu bevindt. De lening op zich kan ook geen succes genoemd worden, want behalve dat wij schulden aangaan om schulden af te lossen, kijken wij in dit geval ook nog tegen een hoge rente aan. Deze lening zal ons land slechts op korte termijn wat financiële ademruimte geven, maar on the long run vallen wij weer terug in mogelijk nog grotere problemen. Het is namelijk een gegeven, dat je wanneer je schulden met schulden aflost, je maar in die vicieuze cirkel blijft. De schulden blijven en wat de zaak ook nog erger maakt is dat er geen vooruitzicht is hoe wij dit gaan aflossen. Wat vast staat, is dat deze regering niet voor de aflossing zal opdraaien, maar de volgende regering. Dus de generatie na ons zal met de gebakken peren zitten. Het kabinet heeft het volk ook voorgelogen door nu met een lening op de proppen te komen die helemaal niet is genoemd in het herstelplan. Als wij denken dat wij de economie kunnen herstellen door alleen maar leningen aan te gaan hebben wij het glad mis. Deze regering heeft er alle baat bij dat er nu rust is, maar dat is moeilijk te realiseren zonder enige structuur en een visie van hoe het moet op de lange termijn. Als men nu al zaken uitvoert die niet in het herstelplan voorkomen, is het onmogelijk dat de economie goed gezond gemaakt wordt. Keerpunt heeft het vermoeden dat men met de obligatieleningen op de proppen komt, omdat het er niet goed uitziet voor wat de IMF-lening betreft. Ons land weigert het traject van het instituut te bewandelen, omdat het politieke zelfmoord betekent en de NDP heeft niet graag dat ze weer in de oppositiebanken belandt, want macht is eenmaal zoet. De obligatielening is een duurdere lening dan de huidige door de Surinaamse regering en Staatsolie gesloten leningen, maar loopt wel veel langer. Hierdoor zal het jaarlijkse aflossingsbedrag voor de Surinaamse overheid en Staatsolie minder worden en zal de Surinaamse overheid jaarlijks op korte termijn meer overhouden. Door de langere looptijd en de hogere rente zal deze lening Suriname wel duurder uitkomen op de lange termijn. Wat nu dus duidelijk is, is dat ook in dit geval de gesloten obligatielening niet tot doel heeft de meerinkomsten van ons land te verhogen. Dus nu verkeert de regering in een jubelstemming, want er is weer geleend zonder een plan en de koers is gedropt, ook zonder een plan. Men verkoopt het zodanig als zouden de goede tijden nu zijn aangebroken. De NDP doet er alles aan om een ieder te doen geloven dat wij de ladder weer aan het beklimmen zijn en dat het weer goed is. Wie de zaak tussen de regels door bekijkt, weet dat dit slechts schijn is en dat het elk moment weer kan verergeren. SRD’s afromen wil ook niet zeggen dat de koers tot in lengte van dagen stabiel zal blijven. De belangrijkste voorwaarden ontbreken en dat zijn vooral vertrouwen, productie en export. Intussen maakt de koers weer een sprong naar boven.