Het is ons opgevallen dat de afgelopen maanden met de regelmaat van de klok enorme cocaïnevangsten worden gedaan door de politie en douane in West-Europa. Gisteren werd er een vangst gedaan door de Franse douane in Duinkerken, een plaats die aan zee ligt. In een stalen vrachtcontainer werd maar liefst 508 kilo cocaïne aangetroffen . De cocaïne die in tassen was verpakt, was meegekomen in de container die als inhoud rijst op het manifest vermeldde. Het schip dat de container aan boord vervoerde, had de grote stalen kist in Suriname ingeladen. De cocaïne die door de Franse douane werd ontdekt, vertegenwoordigt een waarde van 15 miljoen euro. Aldus een bericht dat door De Telegraaf werd gepubliceerd. Al dit soort vangsten en de regelrechte connectie die wordt gelegd met ons land, maakt dat wij als natie in een steeds slechter daglicht worden geplaatst. Het gevolg is wel dat fatsoenlijke Surinamers die absoluut niets te maken hebben met deze verderfelijke handel, op bepaalde momenten onterecht slecht worden bejegend. We denken daarbij aan fatsoenlijke Surinamers die op Schiphol op schandelijke wijze worden gevisiteerd, omdat er vulles in deze maatschappij rondloopt dat ons voortdurend een slechte naam bezorgt. Suriname staat al zeker veertig jaar op de lijst van doorvoerlanden van voornamelijk cocaïne uit Columbia, Bolivia, en in bepaalde gevallen zelfs Peru. Wij hebben samen met andere lidlanden van de Caricom bepaald geen goede naam verworven . Het is dan ook de juiste aanpak wanneer er vanuit de justitie alles aan gedaan wordt om deze handel terug te dringen. Maar dat gaat vaak moeizamer dan gedacht, als je alleen maar kijkt naar de relaties die drugscriminelen weten te onderhouden met zeer hooggeplaatsten in deze regering en je geconfronteerd wordt met beelden van amicaliteit tussen hooggeplaatsten en regelrechte drugsbaronnen op sociale media.

Dan heb je als burger van dit land al gegeten en gedronken. Gewoon om er kotsmisselijk van te worden en gelijk te beseffen hoe de relaties lopen en in stand worden gehouden. Het is dan ook begrijpelijk dat bepaalde mensen tot de categorie ‘the untouchables’ behoren en de justitie niet tegen ze kan optreden omdat ze zware bescherming genieten. De fiscus mag niet eens in de richting van deze lieden kijken, omdat zulks fysieke consequenties zou kunnen hebben. Een aspect dat zeker niet voor verwaarlozing in aanmerking mag komen, betreft het feit dat wij nog steeds een witwas centrale zijn en dat wij daarvoor ook de instituten in het leven hebben geroepen waarvan er nog steeds uitbreiding geschiedt. We hebben het dan zeker niet over bonafide bankinstellingen die het steeds moeilijker krijgen, omdat ze onder constante observatie van het buitenland staan en met boycotacties geconfronteerd worden, indien ze zich aan malafide praktijken zouden schuldig maken. Wat voor ons als een paal boven water staat, is dat er een grijs circuit is en binnen dit circuit worden de niet legaal verkregen middelen op vernuftige wijze witgewassen. En juist daarom zullen we nog voor langere tijd een doorvoerland zijn van drugs en zal ook het witwassen van illegaal verkregen middelen voortgang vinden. Overigens is het zo dat we een groot gebrek hebben aan vreemde valuta en dat die oneigenlijk verkregen harde munteenheden een belangrijke bijdrage leveren voor het niet helemaal ineenstorten van deze staatshuishouding.