De afgelopen tijd zijn er vaker politieberichten geweest die melding maakten van roof en geweld tegen weerloze burgers. Vanuit de mensenrechtenoptiek is er kritiek op het doodschieten van rovers. Maar wat ik mij afvraag, is waarom hebben deze criminelen ogenschijnlijk meer rechten, dan hun slachtoffers die beroofd, mishandeld, soms zelfs vermoord worden in hun woonhuis of winkel? Wat voor recht hebben zij, om bezittingen van anderen te komen roven, slachtoffers te verwonden en te traumatiseren en dan ook nog rechten te claimen? Mensen raken zwaar getraumatiseerd, nadat rovers ze op allerlei manieren hebben aangevallen. De rovers gaan vaak zeer bruut te werk en mishandelen hun slachtoffers. Deze misdadigers schromen er niet voor om vrouwen te verminken, kinderen te mishandelen en daarbij vuurwapens te gebruiken om hun roofoverval tot een succes te maken. Wat geeft ze het recht om dan nog mensenrechten te kunnen claimen? Slachtoffers doen thans uitvoerig hun verhaal en delen daarbij hun ervaring met anderen om die bewust te maken van de stijgende criminaliteit in ons land.

Afgelopen week deed zich weer zo een geval voor, waarbij een Surinaamse ondernemer een dodelijk schot loste op een crimineel die op het punt stond in te breken in zijn woning. De rover was gewapend en in gezelschap van nog zeker twee anderen. Deze ondernemer is in het bezit van een legaal vuurwapen en zegt geen spijt te hebben van zijn daad. Als ik in zijn schoenen had gestaan, had ik precies hetzelfde gedaan. Helaas denkt niet een ieder zoals de ondernemer. Maar zo een beroving moet je zelf meemaken om te kunnen oordelen.

In 2010 toen de huidige regering aan de macht kwam, was er al een stijging in de criminaliteitscijfers. Burgers werden voor supermarkten beroofd van hun tas of telefoon. Natuurlijk klinkt dat minder erg dan wat zich nu afspeelt, maar het is nog steeds traumatisch voor de persoon die wordt belaagd. Je moet je eens voorstellen, je loopt naar je auto en wordt besprongen door twee rovers waarvan jij dacht dat zij pech hadden met hun bromfiets. Je klikt het portier open en op het moment dat jij wilt instappen, springt een rover op je af met een vuurwapen, houdt het tegen je hoofd, terwijl hij je strot dichtknijpt zodat je niet kan schreeuwen. De andere rover grist je portemonnee, telefoon, halsketting, inclusief de autosleutels en huissleutels weg. Dit alles gebeurt in enkele seconden. Het slachtoffer laten zij in grote paniek, bevend van angst achter. Dit is slechts een ervaring, want er zijn zoveel andere incidenten, waar het veel ernstiger aan toegaat en slachtoffers levenslang slapeloze nachten hebben door de traumatische ervaring.

Wanneer iemand geconfronteerd raakt met een roofoverval stijgt zijn adrenaline niveau, vervolgens zal hij indien niet in shock, zichzelf trachten te beschermen. Op een dergelijk moment gaat een individu zich verweren en dat zal de meest logische en effectieve paniekaanval zijn die de persoon op dat moment kan hebben en of het nu schieten is, of een ander wapen hanteren, het is om jezelf te beschermen. Je gaat op dat moment alles doen om jezelf en je gezin veilig te stellen! Verplaats je maar in de schoenen van een slachtoffer, dan zal je niet denken aan de mensenrechten van een rover, die niet eens weet wat het is om op een menswaardige manier met zijn slachtoffer om te gaan. Zij gedragen zich als wilde dieren, dus is het niet raar dat zij als dieren worden neergeknald. En ik hoef het niet eens te zijn met de mensenrechtenactivist!

R.S.B.