Het hebben van een duidelijke visie om een organisatie of land te leiden, is noodzakelijk wil je een stukje vooruitgang zien. Je weet wat je wilt en waar je naar toe wenst te gaan. Alleen zo ben je zeker van het feit dat vanuit een concreet plan er grote stappen gemaakt worden. Wij kunnen ons allemaal herinneren dat president Desi Bouterse tijdens zijn eerste termijn coalitiepartners Abop en Pertajah Luhur beschuldigde van het niet hebben van een ontwikkelingsvisie. Het staatshoofd zou deze uitspraken hebben gedaan vanwege het feit dat sommige partijen dachten dat ministeries hun bezit waren. Ook stoorde de president zich aan de performance van sommige partners. De paarse aanhang was duidelijk ingenomen met deze uitspraken van de president die dacht weer even populair te willen doen. Echter bleek gaandeweg de rit dat ook de NDP, inclusief de president, geen kaas had gegeten van ontwikkelingsvraagstukken en dus ook geen visie had over hoe dit land verder bestuurd moet worden. Zes jaar nadat de NDP de macht in handen had, is het duidelijk geweest wie wel of geen visie had. Een terugblik in de staatskas laat duidelijk zien dat ook Bouterse en de zijnen het land niet naar grotere hoogten hebben kunnen brengen. Onder het mom van dalende prijzen voor goud en olie zou de staatskas leeg zijn geraakt, terwijl wanbeleid, corruptie en nepotisme of beter gezegd het verbrassen van een goed opgebouwde reserve door de vorige regering, het land in grote problemen heeft gedompeld. Nu ons land in een financiële crisis zit, was het de president die zich haastte om te vertellen dat het niet zijn schuld is (‘a no mie’), maar dat extern gezocht moet worden. Wanneer een vader geen geld meer naar huis brengt omdat hij alles heeft vergokt of aan de borreltafel heeft uitgegeven, zal hij de schuld van zijn falen gaan zoeken bij het bedrijf waar hij werkt dat hem niet goed genoeg betaalt. Verantwoordelijkheid opeisen en toegeven dat je gefaald hebt, maakt de mens groot. Nooit heeft de NDP enige schuld en haar leider al helemaal niet, want ‘ Gado pot eng drape’, zeggen zijn lichtzinnige volgelingen, die niet eens het verschil kennen tussen zwart en wit. Doordat er geen visie is/was, is dit land nu op de vuilnisbelt terechtgekomen. Men heeft zitten stoeien met staatsmiddelen totdat de bodem van de schatkist bereikt werd. Men heeft nooit aan de toekomst gedacht door een appeltje voor de dorst te bewaren, want men moest steeds met geld smijten. Nu zitten wij op een spoor van lenen en nog eens lenen om andere leningen af te lossen. Het is ook maar de vraag of de lening van de IsDB niet het leningenplafond overschrijdt. Ook is het de vraag wat wij in hemelsnaam gaan doen met die middelen nu al heel wat organisaties tijdens de hearings met de regering hebben aangegeven dat de plannen van de regering zwak en ondoordacht zijn. Maar de partners hadden geen visie en de NDP wel. Big on talk, small on results. Nog 5??