Niets verbaasd ons nog meer in dit land en dus ook niet de uitlatingen, c.q. onthullingen, gistermiddag op een persconferentie gedaan door Desi Delano Bouterse, president van dit land. Een president die na maanden voor de dag komt met de mededeling dat hij zich thans afvraagt of het wel zo verstandig is geweest om met het IMF in zee te gaan, gezien de voorwaarden die het Internationaal Monetair Fonds stelt om ons land financiële hulp te verstrekken om ons uit de financiële crisis, waarin wij zo diep verzeild zijn geraakt, te halen. Bouterse stelde van mening te zijn dat het fonds koud en berekenend is en geen rekening houdt met de consequenties die het stopzetten van de overheidssubsidies voor het volk heeft. De president haalde de gevolgen aan die de verhogingen van nutsvoorzieningen en het gefaseerd opschroeven van de brandstofprijzen op het budget van de doorsnee landgenoot hebben gehad. Volgens het staatshoofd is het niet goed mogelijk op deze voet door te gaan en een steeds zwaardere last op de schouders van de samenleving te deponeren. Hij haalde aan, dat als we zo doorgaan en een liter benzine naar SRD 9,- gaat, zoals het IMF die voorziet, het zal betekenen dat het volk hem naar huis zal schoppen. Bouterse vertelde ook dat hij beseft dat er geen weg terug is en dat er dan ook verder met het IMF onderhandeld zal moeten worden, omdat er nu eenmaal een overeenkomst is getekend die Suriname zo goed als mogelijk zal moeten naleven. Bouterse weet heel goed dat als je eenmaal met het IMF in de boot bent gestapt, je er niet zomaar uit kunt stappen en dat er dan ook verstrekkende financiële consequenties voor het land zullen volgen. Als het IMF wegloopt, zullen ook andere instellingen, zoals de Caribische Ontwikkelingsbank, de IDB en de Wereldbank, hun neus voor Suriname ophalen en dan is het niet duidelijk wie nog bereid zijn dit land, dat in grote problemen verkeert, te hulp te schieten. De grootste fout die begaan is door de regering Bouterse is het IMF binnen te halen. Maar de keerzijde van de medialle is wel, zoals minister Gillmore Hoefdraad in DNA verklaarde, dat het IMF de laatste strohalm is waar Suriname zich aan kon vastklampen. Andere instellingen hadden al eerder aangegeven geen leningen aan Suriname te willen verstrekken. Als we op de woorden van Hoefdraad mogen afgaan, dan kon Suriname geen kant op en was de wurggreep van de IMF de enige uitweg. En dat is door Hoefdraad zeker en met nadruk aan Bouterse meegedeeld. Ironisch genoeg heeft Bouterse in het verleden op verschillende podia herhaalde malen afgegeven op westerse financieringsinstellingen. Ook het ‘’bakra basi a kaba’’, gescandeerd door Bouterse en mensen die bekend staan als boutisten, ligt ons nog vers in het geheugen. Het was dus IMF, of helemaal niets, en daar kon en kan Bouterse niet omheen. Dus ook nu kan hij zich niet zomaar aan de IMF-greep ontworstelen. Voor velen is het thans heel duidelijk waarom Runaldo Ronald Venetiaan de mensen van het IMF destijds de deur wees en voor de nuloptie koos. Venetiaan wist dat zijn volk de last van het IMF niet zou kunnen dragen, al was het ook voor hem duidelijk dat hij hulp nodig had na een macro-economische ravage die door dezelfde revo-NDP-exponenten was aangericht. Bouterse zit thans in grote problemen en het is maar de vraag of de IMF hulp, die thans naar binnen komt, nog redding zal kunnen brengen voor een regering die volgens Bouterse er een grote rommel van gemaakt heeft. Een bekenning van gevoerd wanbeleid die je van een verstandig en bedreven staatshoofd nimmer tegemoet zou mogen zien. Maar van Bouterse mag je van alles verwachten en de man beseft vaak genoeg niet eens wat voor negatieve gevolgen bepaalde uitlatingen wel hebben. Toegeven dat je regeerploeg een rommel van de zaak heeft gemaakt, bevestigt haar incompetentie en is des te meer reden om op te stappen, overigens een innige wens van zovelen in het huidige Suriname. Boutere wenst zich ook te concentreren op alternatieve mogelijkheden voor financiering uit het buitenland. Volgens hem zijn daar nog legio uitwegen voor Suriname. Dan vallen wij gelijk terug op de uitlatingen van Hoefdraad in DNA, dat het IMF als wereldbekende en gerenommeerde instelling de laatste en enige strohalm was voor ons land. Waar brabbelt Bouterse dan ineens over. Als we het over bonafide buitenlandse financiers hebben, dan is de keus maar beperkt en zeker voor het Suriname onder het huidige bestuur, dat zeker geen 10 punten verdient als het om betrouwbaarheid bij de uiteindelijke aflossing van leningen gaat. We denken daarbij aan de enorme buitenlandse schulden gemaakt door de regering Wijdenbosch ( 1996-2000) en voor het overgrote deel pas afgelost door het Nieuw Front onder leiding van de voormelde Ronald Venetiaan. Een regering Bouterse die zich thans voor een groot deel wenst te gaan fixeren op de Islamitische Ontwikkelingsbank en denkt daar veel gemakkelijker aan geld te komen, houdt zichzelf voor de gek en waagt het weer om het volk een rad voor ogen te draaien. Ook de Islamitische Ontwikkelingsbank stelt voorwaarden voor het verstrekken van geld en niemand speelt thans sinterklaas. Suriname zal ook hier aan bepaalde stringente voorwaarden moeten voldoen en ook dat weten Bouterse en Hoefdraad. En als er dan uiteindelijk financiële steun wordt verleend, moet het ook duidelijk worden hoe het geleende geld wordt terugbetaald en tegen welke rentevoet. Ook de aflossingstermijn moet voor Suriname niet onvoordelig uitkomen. De regering Bouterse verkeert thans in gevaarlijk vaarwater en ze zal de gecreëerde rommel zelf moeten opruimen. Of ze daartoe in staat is daar rijst al geruime tijd ernstige twijfel over. Nu reeds is het duidelijk dat ze een grote fout heeft begaan door betere arbeidsvoorwaarden aan werkers bij nutsbedrijven te hebben toegestaan. Van het een komt het ander en ze kan zeker problemen verwachten met het overige deel van de ambtenarij. Ook daar zal geld voor vrijgemaakt moeten worden en dan ook weer in strijd met de voorwaarden van het IMF, dat juist zwaar tegen loonsverhogingen is. Bouterse kan dan in twijfel trekken of het IMF wel de juiste oplossing is voor de huidige problemen, veel uitwegen en keuzemogelijkheden heeft hij niet meer.