Het komt de laatste tijd steeds vaker voor dat de detailhandelaar wordt uitgescholden, omdat een product in zijn winkel wederom in prijs is verhoogd. Consumenten die niet veel snappen van wisselkoersverhoudingen en ook niet trachten er iets van te begrijpen, zijn gauw geneigd de supermarkthouder of kleine winkelier uit te schelden en in het ergste geval te belagen. Mishandeling van detailhandelaars is de laatste tijd niet zelden voorgekomen en dan willen we het niet hebben over de gewapende roofovervallen waar deelnemers in deze branche het slachtoffer van zijn geworden. De detailhandelaar koopt van de groothandel en verkoopt tegen gewijzigde prijzen met een adviesprijs die opgegeven is door de groothandel. De winstmarges zijn daarbij vaak niet groot en dus moet de detailhandelaar het hebben van een grote omzet om toch nog een redelijk bestaan te kunnen genieten. Daar is de laatste tijd ook behoorlijk een kink in de kabel gekomen. Door de zwaar teruggevallen koopkracht, is de omzet van de detailhandel ook enorm verminderd. Men koopt minder en daardoor heeft de groothandel ook minder omzet. Ook de winkelier heeft te maken met geldgebrek en moet vaak veel geld ophoesten aan de verhuurder van het pand waarin zijn winkel gevestigd is . Vaak genoeg is de huur afgesproken in vreemde valuta en die zijn thans niet goedkoop. En wanneer de prijzen blijven toenemen en de omzet verder zakt, dan komt het moment waarop de winkelier moet beslissen of hij doorgaat of de zaak sluit. En toch hebben bepaalde consumenten nog veel te vaak weinig begrip voor de detailhandelaar en zijn de beschuldigingen van prijsopdrijving niet van de lucht. Men vergeet één ding en dat is dat de gehele handel of het nou om groot of kleinhandel gaat, het slachtoffer is geworden van het wanbeleid van de overheid. De overheid heeft de fout begaan de monetaire dekking van ons geld weg te slaan door in de monetaire reserves van het land te gaan graaien. Dat moet iedereen in dit land thans gaan begrijpen. Alleen dan zal men begrijpen en zich realiseren, dat de verhoogde prijzen zijn veroorzaakt door verkeerde maatregelen van de Centrale Bank van Suriname en op het ministerie van Financiën. Wat ook keihard gesteld moet worden, is dat bij het aantreden van de regering Bouterse in augustus 2010, de onafhankelijkheid van de Centrale Bank van Suriname gelijk terziele is gegaan waardoor dit instituut weer gebruikt werd als graaipot, zoals het al was tijdens het regiem van Henk Goedschalk bij de vorige regeringen met een NDP-signatuur. Voor de derde keer wordt de macro-economie door een regering onder leiding van NDP-exponenten naar de knoppen geholpen en slaat de inflatie voor de zoveelste keer snoeihard toe. En het is daarom niet te begrijpen, dat het electoraat zo ondoordacht heeft gestemd in mei vorig jaar om deze verkwisters van staatsgelden nog een mandaat van 5 jaar te vergunnen. Nogmaals, niet de groothandel of de detailhandel zijn de schuldigen voor de enorme prijsverhogingen, het is allemaal het gevolg van het wanbeleid dat sinds augustus 2010 door de regering Bouterse I werd gevoerd en waar nog steeds geen verandering in is gebracht. Thans zijn we op de schoot van het IMF geworpen en die heeft het gehele land en volk in zijn worggreep.