De kwestie rond de basiszorgverzekering is meer een last dan wat anders. De goede intenties van destijds om met deze zorg te komen, hebben nog steeds niet het gewenste resultaat opgeleverd. De Wet Basiszorg-verzekering verplicht alle ingezetenen in Suriname zich tenminste te verzekeren voor het bij wet vastgestelde basiszorgpakket. De bedoeling was dat er groepen waren en wel de groep tussen 0-16 en 60 en ouder die van betaling vrijgesteld zouden worden, wat in het begin wel het geval was. Nu wil of gaat de regering de vrijgestelde groepen onder een zware screening plaatsen, hetgeen betekent dat het niet vanzelfsprekend is dat mensen in deze categorieën automatisch gratis zorg behoeven. Als blijkt dat men wel kan betalen, dan komen ze niet in aanmerking voor de voordelen van de basiszorg. Het leuke hiervan is, dat je dan de vraag kan stellen of het nodig was om met deze maatregel te komen. Dan had je de situatie gelaten zoals die was, want wat men nu aan wijzigingen doorvoert, haalt de hele hulp die er is weg. Mensen kunnen dan zelf hun eigen verzekering kopen en zijn op de koop toe gegarandeerd van medische hulp. De vraag is wie gaat bepalen wie wel of niet gaat betalen. Welke criteria gaat men hanteren om mensen zorg te bieden. Destijds werd al gewaarschuwd dat ons land nog niet ready was voor de basiszorg. Er speelden twee hoofdzaken, namelijk de hoge kosten voor de Staat en de goede voorbereiding vooraf. De zaak is nooit echt goed voorbereid, vandaar dat er tot op heden zoveel zaken mank lopen. Binnen een zorgstelsel heb je ongetwijfeld groepen die tegemoet gekomen moeten worden, maar zoals dat breed uit de mond van een regeringstopper is gekomen, zal Lanti sterk willen besnoeien. Dat is wederom die koppigheid van deze regering. Men wil nooit luisteren naar advies, maar duwt haar wil door. Er was al gezegd dat dit het land vele offers zou kosten en wel financieel, maar men ging maar door, want er moesten stemmen gewonnen worden voor de verkiezingen. De hele basiszorg lijkt wel een baby die met heel veel complicaties is geboren en nog steeds niet uit de couveuse gehaald kan worden. Het beleid op dit stuk moet goed en transparant zijn, want alles lijkt nu onduidelijk. Ook de toekomst van de zorg ziet er niet bepaald mooi uit, omdat het nog steeds een vraagstuk blijft van financiering, vooral in deze precaire situatie. Ook onze hele gezondheidssector gaat door een moeilijke periode heen. De overheid heeft veel werk aan de winkel om deze basiszorg voor het land te garanderen. Kijk maar hoe ziekenhuizen worstelen om te overleven. Dit alles heeft zonder meer invloed op de kwaliteit van de zorg. Voor nu ziet het er helemaal niet goed uit.
