De werknemers van de N.V. EBS en die van de Surinaamsche Waterleiding Maatschappij, kunnen het volgens minister Dodson van Natuurlijke Hulpbronnen schudden dat ze nog dit jaar in aanmerking zullen komen voor een lumpsum en een salarisverhoging. De regering heeft besloten dat niemand in aanmerking zal komen voor verhogingen of men nu bij een parastataal werkzaam is of gewoon in dienst bij Lanti. Dus ook de onderwijzers die via hun bond een waarschuwend geluid hebben laten horen, kunnen het vergeten. Het is dan ook verwachtbaar dat de vakbonden bij de EBS en SWM, binnen enkele weken in beweging zullen komen tegen het naar het schijnt onwrikbaar standpunt van de regering Bouterse II dat alles te maken heeft met voorwaarden van het Internationaal Monetair Fonds en de deplorabele financiële positie van de regering. De regering Bouterse die niet langer over kan gaan tot monetaire financiering, is dan ook aangewezen op tal van verhogingen van tarieven op plaatsen waar dat nog mogelijk is. Dus heeft men de mogelijkheid om licht- en watertarieven te verhogen met beide handen aangepakt en is men reeds in 2010 ertoe overgegaan de prijzen voor benzine en diesel via een zogeheten government take te verhogen. Die verhogingen zouden de subsidie die tot dan nog werd uitgekeerd, opvangen. Deze verhogingen hebben veel kwaad bloed gezet bij de bevolking en wat de zaak nog erger maakt, is dat men nog meer tariefsverhogingen heeft aangekondigd, terwijl de salarissen helemaal geen correcties ondergaan. En dat vraagstuk speelt niet alleen binnen de overheid, maar ook in de particuliere sector die zo langzamerhand aan het doodbloeden is. De voornaamste oorzaak hiervan is de overheid die aan honderden personen en instanties haar rekeningen niet heeft betaald en deze nog steeds niet op een fatsoenlijke wijze voldoet. Het is volledig terecht en begrijpelijk dat werkers naar meer geld zoeken en het ook verlangen als de werkgever ook genoeg verdiensten heeft. Maar juist dat is in de afgelopen jaren door het beleid van de regeringen Bouterse I en II stukgeslagen, waardoor wij het derde kwartaal van 2016 in een situatie beland zijn waarbij er geen houden meer aan is voor de meeste loontrekkers. Sma en pina wreed no, en dat kan helemaal niet door de beugel. Kinderen die maar een keer per dag eten en niet eens een stuk brood mee naar school meekrijgen, omdat de ouders of verzorgers het financieel niet meer kunnen bolwerken. Dit soort situaties hebben we in onze geschiedenis wel gekend, maar die waren door goed en prudent beleid van een overheid allang tot het verleden gaan behoren. Maar de NDP-regeringen van Bouterse hebben ons telkenmale in katibo gemanoeuvreerd en nu dus ook weer. De winkels hebben nog goederen, helaas zijn die voor velen onbetaalbaar geraakt. De groep personen die enkele maanden geleden nog redelijk wat kon kopen in de supermarkt wordt ook steeds kleiner en dat is een gevaarlijk teken aan de wand. Als de regering denkt dat ze kan overgaan tot verdere verarming van dit volk met als doel zelf staande te blijven, schept ze een gevaarlijk precedent. Een precedent dat haar existentie zeker op de schopstoel kan doen belanden. Als de regering tot de slotconclusie is gekomen dat ze eigenlijk niet tot oplossingen kan komen, is de enige oplossing vervroegde verkiezingen uit te schrijven waardoor er een kabinet met nieuw mandaat kan komen besturen. Het politieke draagvlak dat dit kabinet in augustus 2015 kreeg, dat al toch richelsmal als was is naar onze mening thans grotendeels weggevallen.