De kwestie rond ambassadeur Aashna Kanhai die ons land vertegenwoordigt in India, behoeft nader onderzoek. Binnen politieke kringen wenst men hierover geen uitspraak te doen, maar alles op een rijtje zettend, kom je tot de conclusie, dat er iets niet in orde is. In deze hele case heeft de honorair consul van ons land, Asif Iqbal, het veld moeten ruimen. Er is over en weer wat over gezegd, maar wij zijn er in elk geval niet veel wijzer van geworden. Vaststaat dat er iets goed fout is gegaan. In 2014 was de ambassadeur voor Suriname in India, Aashna Kanhai, met een delegatie van de Aziatische en Arabische Kamer van Koophandel in Suriname. Gedurende deze missie werd op aandringen van Kanhai een MoU (Memorandum of Understanding) getekend tussen de voorzitter van de SVB (Surinaamse Voetbalbond), John Krishnadath, en de investeerders van Qatar. Het ging om een fonds van 8 miljoen US$ dat besteed zou worden om een sportcomplex op te zetten met daaraan gekoppeld een mall en een cineplex. De investeerders zouden hun expertise inzetten voor de ontwikkeling van professioneel voetbal in Suriname. SVB zou samen met de investeerders de voetbalsport promoten en stimuleren in grote delen van de Caricom. Deze MoU zat de Qatari’s niet lekker, omdat ambassadeur Kanhai euro 10.000 vooraf eiste. In ruil hiervoor beloofde Kanhai de getekende vergunningen te leveren. De investeerders stonden erop dat de vergunningen, haalbaarheidsstudies en het businessplan, eerst door de SVB geregeld moesten zijn alvorens zij Kanhai zouden betalen.In eerste reacties heeft Iqbal aangegeven, dat hij het slachtoffer is geworden van wanbeleid van de diplomaat. Nu hebben wij twee verhalen van functionarissen die ons land in het buitenland op het hoogste niveau hebben vertegenwoordigd. De naam en de integriteit van ons land zijn hierdoor ernstig in diskrediet gebracht. De zaak wordt ook helemaal onoverzichtelijk, omdat naar vernomen wordt door deze hele dyugu dyugu, ons nationaal voetbal het slachtoffer is geworden van een redelijk goede deal met Qatar. De investeerders hebben intussen via een statement verklaard niet verder te gaan met deze deal. De voetbalsport heeft hiermee een mooie kans in rook zien opgaan, buiten haar schuld om wel te verstaan. Het is toch onbegrijpelijk dat ons land heel vaak negatief in het nieuws komt, vooral als het gaat om contracten of overeenkomsten met financiële consequenties. Wij kunnen het ons in elk geval niet permitteren dat twee functionarissen op een buitenpost zitten te ruziën waarbij dit zijn weerga niet kent. Onderzoek in deze case is dringend noodzakelijk, omdat wij als volk het recht hebben om te weten wat er precies aan de hand is. Wij kiezen niemands zijde, omdat openheid noodzakelijk is. Iqbal is ondertussen bedankt, wat erop neerkomt dat hij de scheve schaats heeft gereden. Maar dat wil niet zeggen dat de ambassadeur vrijuit gaat. Het onderzoek zal dit moeten uitwijzen. Of is hier weer sprake van een politieke vriend de hand boven het hoofd houden.