De regering Bouterse is er naar onze mening sect de oorzaak van dat we thans in een vreselijke, diepgaande crisis zijn beland. En bij elke crisis en zware economische terugval is het zaak dat we wederom opstaan en aan het herstel werken. Suriname met goede bestuurders aan het roer, heeft bewezen dat we uit een crisis met leeggeroofde staatskas kunnen geraken. Na 1991 werd dat door Telting bewezen. Toen werd tussen 1996 en 2000 onder Wijdenbosch wederom een enorme macro-economische ravage aangericht en achtergelaten en wederom was het Telting met aan zijn zijde Hildenberg die bewezen dat herstel mogelijk was.

Thans hebben we weer een identieke gelijkenis met de voormelde perioden onder een NDP-juk waarbij de monetaire reserves weer zijn geplunderd tot een punt waarbij de importdekking is gezakt naar een importdekking van slechts 1.8 maand, terwijl een verantwoorde importdekking volgens internationale normen minimaal 3 maanden behoort te zijn. Telting wilde hem zelf houden op 6 maanden. Maar wie in de monetaire reserves van zijn land gaat zitten graaien, vernielt niet alleen de dekking van zijn nationale munt, maar werkt ook een devaluatie in de hand en zorgt voor op hol geslagen wisselkoersen. En dat is nu precies wat er weer gaande is. Precies hetzelfde als tijdens de Revo onder Bouterse, en tussen 1996 en 2000 onder Wijdenbosch. NDP-regeringen weten niet met geld om te gaan en weten slechts te verspillen tegen beter weten in. Je zou kunnen denken dat men wat had geleerd uit de voorgaande mislukte regeerperioden van Revo en regering Wijdenbosch, maar nee hoor. De NDP kwam in 2010 aan de macht en ging weer even hard tekeer met het vermogen van het volk.

Thans zijn we zover weggezakt in een financiële crisis dat we op de knieën moesten gaan voor het IMF, omdat niemand anders maar een poot naar ons wenste uit te steken. En nu hebben wij te leven met de voorwaarden van een IMF die zonder meer als wurgend kunnen worden aangemerkt. De prijzen rijzen de pan uit en het is overduidelijk dat de inflatie voorlopig geen halt toegeroepen kan worden, omdat de overheid, lees de Centrale Bank van Suriname, door haar zwakke deviezenpositie niet in staat is de wisselkoers te verdedigen c.q. te dicteren. Maar de regering heeft toch nog een oplossing en roept vanuit haar bekrompen overtuiging dat we meer moeten gaan investeren. Dan rijst onmiddellijk de vraag waar het geld voor de persoon of instantie vandaan moet komen om te gaan of blijven investeren. Veel bedrijven is of wordt de das omgedaan door Lanti, omdat ze niet betaald zijn en dat al maanden of jarenlang. Een groot aantal ondernemingen is in ernstige financiële problemen geraakt, omdat Lanti haar rekeningen niet betaalt. Die minister van Financiën beweert steevast dat de overheid een aanvang heeft gemaakt met de betaling van haar schulden, maar daar klopt maar heel weinig van. De meeste bedrijven die geld van Lanti moeten krijgen, hebben bepaalde activiteiten al noodgedwongen stilgelegd. Aannemers hebben werknemers moeten bedanken, weer anderen laten werkers activiteiten ontplooien die eigenlijk vreemd zijn aan het dagelijkse werk waarvoor ze zijn aangenomen alleen om ze nog niet te bedanken. En in een dergelijk klimaat heeft de overheid de euvele moed om tot investeringen aan te moedigen. Waar moeten de financiële middelen dan vandaan komen, pa Lanti?

Al zou je als leiding van een productiebedrijf tot grotere prestaties willen en kunnen komen, het eindproduct moet ook afzet hebben. Wij vernemen ook dat bepaalde grotere ondernemingen met veel potentie hun vleugels uitslaan en zich in ons westelijk gelegen buurland zijn gaan oriënteren. Want daar is men door hard werken wel in de lift geraakt. Al is het op kleinere schaal, Surinaamse ondernemers zijn al naar het westen uitgeweken, omdat het ondernemersklimaat aldaar beter zou zijn en de overheid betaalt haar rekeningen daar beter. Ook willen we André, de paarse apostel, erop wijzen dat een investeerder ook kijkt naar het investeringsklimaat in een land om dan uiteindelijk een beslissing te nemen of hij nou wel of niet wil investeren. Dat klimaat is er op het ogenblik in dit land niet hoor, André. Probeer dat een keer goed aan je baas uit te leggen. Een regering die voortdurend de indruk wekt personen en instanties uit te willen persen door het doorvoeren van allerlei fiscale trucjes, schrikt investeerders eerder af. Ook het politieke klimaat ademt geen totale rust uit en het is een feit dat het constant broeit onder de bevolking. Een potentiële investeerder kijkt ook voortdurend naar de meldingen in de pers en neemt dan een beslissing. Elke buitenlandse investeerder kijkt naar beschikbare audits en laat zich uitvoerig informeren door plaatselijke entrepreneurs alvorens een beslissing tot investering te nemen. Ook de politieke en financiële autoriteiten moeten vertrouwen uitstralen en moeten vooral in het rijke westen goed genoteerd staan. En juist dat is in ons land thans absoluut niet het geval. Een staatshoofd dat bij gebrek aan erkenning en acceptatie het moet hebben van een Maduro, de gebroeders Castro en een notoire Obiang, zal geen relevante buitenlandse investeerders kunnen aantrekken. Ook het steevast niet willen onderhouden van betere betrekkingen met kapitaalkrachtige landen, maakt dat potentiële investeerders ons land voorbij lopen. Andre kan dan tot in lengte van dagen blijven emmeren over het opvoeren van investeringen zowel door interne als externe ondernemers, hij kan het naar onze mening gerust vergeten. Veel staat en of valt met het hebben van vertrouwen en als dat er niet is , is het dan ook einde verhaal.