De Hakrinbank is de laatste tijd om welke reden dan ook in het nieuws. Weliswaar in een geval is de bank toch wel in een moeilijke positie gebracht, omdat hoe kan het ook anders, de politiek de zaak aan het verpesten is. Zo zijn drie leden van de Raad van Commissarissen nog kort voor het verstrijken van hun zittingstermijn, bedankt en vervangen door drie anderen. Het hele proces is zeer onbegrijpelijk en ook nog af te keuren. Financiële deskundigen weten nu al dat deze handeling, waarvan de beslissing door de regering komt, negatieve gevolgen zal hebben voor de bank als gerenommeerde instelling. Financiële instellingen hebben als policy dat ze zich nationaal en internationaal opstellen als instituten die zich sect bezighouden met de economische ontwikkeling en daarop dan hun bedrijfsvoering afstemmen. Banken geven geen stemadvies, zeggen niet of de regering goed of fout bezig is, maar zullen wel als de situatie zeer slechts is, aanbevelingen doen en voorstellen welk pad de monetaire autoriteiten moeten bewandelen. De RvC-leden Ray Vos, Roy Smit en Caroline Vos-Ritfeld zijn bedankt door de regering. In hun plaats zijn voorgedragen: Rabin Parmessar, Chantal Doekhie en Robert-Gray van Trikt. Particuliere aandeelhouders voerden aan dat het gaat om politieke beïnvloeding. “Deze RvC-leden hebben nog vijf maanden te gaan”, stelden zij. De mensen wilden de stukken zien op basis waarvan de RvC-leden teruggeroepen zijn. Er bleek een missive te zijn van de Raad van Ministers waarbij bepaald is dat er drie nieuwe voordrachten zijn. De drie RvC-leden die door de regering waren voorgedragen, is gevraagd om hun functie ter beschikking te stellen. Zij hebben daarmee ingestemd. Dat het hier om een duidelijke politieke insteek gaat, staat buiten kijf. Maar wat de zaak ook nog irritanter maakt, is het feit dat er figuren worden benoemd met wie het moeilijk samenwerken is. Je vraagt je af of er niemand anders capabel is als het überhaupt om een politieke insteek moet gaan. Het zijn dit soort zaken die bevestigen dat de regering een eigen agenda erop na houdt en geen rekening houdt met de maatschappelijke gevoelens. Gelet op de namen van enkele personen, is het duidelijk dat ze ten koste van alles geaccommodeerd moeten worden alsof ze aan hun carrière niet genoeg hebben gehad. Waarom enkele leden nog kort voor het beëindigen van hun termijn rigoureus zijn vervangen, blijft ook een raadsel. Heeft het misschien te maken met het niet al te plezierige jaarverslag van de bank die toch wel subtiel kritiek heeft geleverd op het financieel beleid van de overheid? Een waarschuwing voor de toenemende schulden is nou niet bepaald het nieuws waarmee je als regeringsautoriteit wakker wilt worden.