Dit is niet het eerste, maar zeker ook niet het laatste bericht om te wijzen op de kwestie van de koersontwikkeling. De koers blijft maar boven de SRD 7 en niets wijst erop dat de koers een neerwaartse richting opgaat. De situatie is thans zo precair dat er bijna stilstand plaatsvindt in het land.

Er zijn geen inkomsten, er is geen bedrijvigheid, winkels sluiten hun deuren en de Staat heeft heel veel uitgaven die zij niet kan verrichten. Bijna 300 miljoen zijn er aan uitstaande reçu’s,  wat inhoudt dat de overheid dit geld moet betalen aan schuldeisers.

Het land kijkt aan tegen sterk teruggevallen inkomsten, politieke en economische instabiliteit en geen enkel plan dat hoop en zekerheid biedt om uit dit alles te komen. Niemand heeft nog enig vertrouwen in deze regering. Het IMF heeft reeds een eerste tranche gestort op de rekening van de Centrale Bank voor het helpen gezond maken van de munt, maar nog steeds is de situatie ongewijzigd gebleven.

Bovendien heeft de president beloofd, dat hij de koers naar beneden zou brengen. Dit is tot op heden, al bijkans drie maanden, niet gelukt. De man zei op zijn recente persconferentie, dat hij het wederom zou bespreken met zijn deskundigen en het is de vraag met welke deskundigen. Het antwoord ligt niet aan de experts, want die hebben wij genoeg, maar aan het vertrouwen, dat er niet is. Als er geen vertrouwen is,  is het moeilijk om stappen vooruit te maken. Vertrouwen zal er niet zijn, omdat er geld op vreemde wijze is verdwenen uit de staatskas. Ook is er onbesuisd geld uitgegeven zonder rekening te houden met de dag van morgen. Van deze mensen kan je onmogelijk verwachten, dat ze het land financieel weer op orde kunnen brengen.

Ziekenhuizen zijn van plan per 1 augustus over te gaan tot crisismanagement, omdat de overheid ook hier niet naar behoren betaalt. De gehele gezondheidszorg komt hierdoor in gevaar. De overheid komt wel met een ligdagtarief aanzetten dat ver beneden de daadwerkelijke kosten van de ziekeninrichtingen ligt. Niemand kan op die manier een gedegen gezondheidszorg garanderen, ook de ziekenhuizen niet die met opgelopen exploitatiekosten  te maken hebben sinds de SRD met meer dan 100 procent ten opzichte van de dollar, in waarde is gedaald. Alle sectoren lijden nu zwaar verlies en passen hun prijs aan om zo nog het hoofd boven water te houden.

Overal is er onrust. Ook het openbaar vervoer kent zware tijden. Werknemers weten zich ook geen raad met de situatie.

Werkgevers hebben ook de grootste kopzorgen om banen te behouden, uitgaande van hun verantwoordelijkheid naar gezinnen toe. Op de recente persconferentie van de president was duidelijk dat hij geen antwoord had op de vele problemen in het land. Geen enkele oplossing kon hij aandragen, behalve het volk een lapje voor het bloeden te geven door minder voor elektriciteit te gaan betalen.

De problemen blijven zich opstapelen en er komt maar geen licht in de tunnel.