De wisselkoers van de Surinaamse dollar ten opzichte van de US-dollar is verder gestegen tot wel SRD 7.30,-  Deze verontrustende ontwikkeling op het valutafront geeft aan dat er geen enkele reden is te veronderstellen dat er een stabilisatie van de wisselkoersen is bereikt, laat staan dat de monetaire autoriteiten op korte termijn in staat zullen zijn de zaak tot stilstand te brengen en zo rust te garanderen. Een ieder die wat van economie snapt, weet dat een verdere stijging van de wisselkoers de inflatie verder zal aanwakkeren en de koopkracht verder zal verzwakken.  En bij een verdere verzwakking van de koopkracht zal het ongenoegen met het huidige bestuur in dit land ook verder toenemen. Het is dan ook geen wonder dat de verder gestegen wisselkoers de president van dit land zwaar op de maag ligt. De man heeft zich al laten informeren wat de gevolgen zijn voor de totale economie als de koers verder stijgt of niet onder controle kan worden gebracht en wel op korte termijn. De governor van de Centrale Bank van Suriname en andere monetaire autoriteiten bij hem  roepen en zijn verontrusting uitspreken, zal op dit moment niet veel helpen. Je dient voldoende deviezen te verdienen uit hoofdzakelijk exporten om een Centrale Bank van Suriname in staat te stellen een wisselkoers te kunnen vaststellen en te verdedigen. En daar schort het al enige tijd behoorlijk aan met lage prijzen voor aardolie en goud, onze belangrijkste deviezenverdieners. Suriname heeft een importeconomie die grotendeels leunt op de US- dollar en daar moet nu SRD 7.30,- voor elke US-dollar voor neergeteld te worden. Zolang de export opbrengsten in vreemde valuta niet op zijn minst verdubbelen, blijven wij deze situatie hebben waarbij een Centrale Bank niet bij machte is een wisselkoers te dicteren en ook te verdedigen.

De president kan vergaderen met de monetaire autoriteiten tot hij een ons weegt, maar zal moeten accepteren dat er geen stabiliteit is of komt, zolang de valuta wisselkoersen worden bepaald door het mechanisme van vraag en aanbod. Er is momenteel een bepaald aanbod aan dollars en euro’s op deze markt dat ruim onvoldoende is om aan de vraag te voldoen, dus gaat de koers omhoog en die zal blijven stijgen zolang er geen sprake is van een groter aanbod dan de vraag.  Niet alleen de president maakt zich zorgen over de negatieve ontwikkelingen op het valutafront, ook andere Surinamers waaronder vooral die uit het bedrijfsleven, zijn uitermate ongerust, omdat met een zwaar afnemende koopkracht ook het bedrijfsleven tegen steeds slechtere bedrijfsresultaten aankijkt. Je kunt als ondernemer en goed manager improviseren en diversifiëren om zo de onderneming te redden,  maar als de afzet steeds een neerdalende trend blijft vertonen door een steeds maar afnemende koopkracht, dan volgt uiteindelijk de stopzetting van de productie en komen er steeds meer mensen zonder baan te zitten.

De groothandel en detailhandel hebben al verschillende malen aan de bel getrokken en gezegd dat alsmaar stijgende wisselkoersen en een stagnerende productie, ongekende consequenties zullen hebben voor de totale economie en dat is nu wel behoorlijk gaan dagen bij de regering.  De regering heeft regeermandaat en moet maar zien hoe ze uit deze ellendige financieel-economische situatie geraakt. Ook moet ze de macro-economie wederom zien op te vijzelen. Daar is ze tot nog toe helemaal niet in geslaagd. Ze verliest daarentegen steeds meer vertrouwen en de wrevel bij de gehele samenleving neemt steeds ergere vormen aan.  Hoe dat allemaal zo gekomen is, weten we zo langzamerhand wel. Men heeft maar uitgegeven zonder voldoende aandacht te besteden aan de inkomsten die verder afnamen. Als oplossing is men gaan graaien in de monetaire reserves die elke maand verder afnamen, terwijl er geen of nauwelijks aanvulling plaatsvond. Voor garantiefonds had men geen belangstelling waardoor men daar niet op kon terugvallen. En al was een dergelijk fonds er geweest, was het vermoedelijk ook door de notoire verspillers uit dit regiem leeggehaald.  En dan maar de oorzaak van al deze ellende willen zoeken in externe factoren en niet zelf in de spiegel willen kijken en de eigen schuld beamen. Devaluatie van een sterk verzwakte SRD was zeven maanden geleden dan ook onvermijdelijk. En de devaluaties volgden op de voet en de huidige wisselkoersen geven de verdere geldontwaarding van de SRD ten opzichte van de dollar glashard aan.  Dus krijgen wij te maken met verdere prijsstijgingen en verdere verarming van dit volk. Genoeg reden voor het staatshoofd om zich ernstige zorgen te maken.

De man weet ook dat verdere prijsstijgingen in het verschiet liggen en dan nog te bedenken dat de prijzen voor brandstof nog steeds berekend worden op basis van SRD 4.04 ,- voor een dollar en het IMF verlangt dat de overheid op geen enkele wijze nog aan subsidie mag meewerken.  De regering heeft mandaat en zal moeten zorgen dat wij uit deze ellende komen.

Een ieder kijkt vol belangstelling toe hoe ze uit deze benarde toestand denkt te geraken. Niet veel mensen hebben thans nog voldoende vertrouwen dat ze er met succes in zal slagen.