De SLM heeft een ‘nieuwe’ directeur in de persoon van de heer Robbi Lachmising. Men heeft de heer Lachmising, die aan het begin van deze eeuw al leiding gaf aan onze national carrier, gevraagd wederom plaats te nemen op de stoel van de directeur nadat zijn voorganger Louis Voigt er onlangs op een nog voor ons onduidelijke reden de brui aan gaf. Het is geen geheim dat de heer Voigt van Ewald Henshuys heeft overgenomen in een periode dat het al niet goed ging met de SLM en dat er door tal van omstandigheden nog een groot aantal problemen is die de luchtvaartmaatschappij nog zal moeten oplossen. Lachmising komt op een zeer moeilijk moment de SLM binnenwandelen en weet dat vermoedelijk ook . Lachmising die bekend staat als een goed manager en de SLM vrij goed kent en weet wat haar tekortkomingen zijn, vangt zijn immense taak met veel enthousiasme aan. Lachmising weet ook dat de SLM onder gunstige omstandigheden winstgevend kan zijn en zelfs zou kunnen floreren. Wat Lachmising ook wel weet, is dat de omstandigheden momenteel niet bepaald goed te noemen zijn. De SLM heeft vooral op de regionale routes te maken met een moordende concurrentie van andere carriers. Ook is het zo dat de maatschappij ernstig is getroffen door de devaluatie van de SRD ten opzichte van de US-dollar met meer dan 100 procent en dat de inflatie die in dit land heeft toegeslagen, de Surinamer een stuk armer heeft gemaakt en men niet voldoende geld heeft om dollars voor tickets te kopen tegen een wisselkoers die boven de SRD 7,- voor een dollar liggen . De devaluatie van de Surinaamse dollar ten opzichte van de Amerikaanse dollar, heeft naar wij vernemen, de ticketverkoop bij de SLM met meer dan 40 procent gereduceerd. En dat snijdt vooral op de regionale routes heel diep in de inkomsten van de maatschappij. De kosten voor brandstof kunnen dan wel in de afgelopen jaren zijn gekelderd, maar de inkomsten van de maatschappij zijn niet bepaald gestegen. Op de Mid-Atlantische route verdient de SLM nog wat, maar ook daar zijn de inkomsten niet wat ze wezen moeten. De tickets zijn voor de meeste passagiers te duur, vooral als er omgerekend wordt in SRD. Vanuit Amsterdam komen de euro’s natuurlijk wel bij de SLM binnen, maar dan is het nog altijd zo dat concurrent Air France KLM behoorlijk wat tickets wegsnoept. Ook zijn veel passagiers van mening dat vliegen met de Jumbo’s van de KLM toch nog comfortabeler is dan met de Airbus van de SLM. Een luchtvaartmaatschappij moet kunnen bogen op een goede stoelbezetting om de vluchtroutes op een winstgevende wijze open te houden. Op de regionale routes is een goede bezetting voor de vlucht in welke richting ook, al enige tijd geen vanzelfsprekendheid meer en dat schaadt de SLM al enige tijd behoorlijk, Ook de andere luchtvaartmaatschappijen uit de regio die op Suriname vliegen, hebben het niet gemakkelijk. Een voordeel dat bijvoorbeeld Caribbean Airlines op de SLM heeft, is dat haar brandstof door de Trinidadiaanse overheid wordt gesubsidieerd. Dat voordeel heeft de SLM helemaal niet, zij moet voor elke liter kerosine keihard in dollars betalen. De SLM verkeert in gevaarlijk vaarwater en daarom moet de nieuwe directeur tonen een heel goede en bedreven kapitein te zijn. Een ander, zeer hinderlijk aspect waarmede de SLM al sinds augustus 2010 geconfronteerd wordt, is het misbruik maken door de Surinaamse regering onder leiding van Bouterse van de faciliteiten van het bedrijf. SLM-vliegtuigen werden herhaaldelijk door Bouterse persoonlijk uit het vliegschema gehaald om als een soort ‘air force one’ te functioneren. De boeing 737 vliegtuigen van de SLM werden gewoon regelmatig ingepikt voor charters naar bijvoorbeeld New York, Cuba, lidstaten binnen de Caricom, Brazilië, Venezuela en Equatoriaal Guinee. Voor al die charters werd de SLM heel slecht of helemaal niet betaald, hetgeen vreselijke verliezen voor de maatschappij heeft opgeleverd en uiteindelijk op de een of andere manier binnen de winst- en verliesrekening moest worden weggecijferd. Of dat de SLM gelukt is, blijft in ieder geval voor ons een open vraag. Allemaal problemen waarmede bijvoorbeeld directeur Henshuys en Voigt geconfronteerd werden. De grote Airbus die op de Mid-Atlantische route dient te vliegen, werd op een gegeven moment gewoon in opdracht van Bouterse uit de route gehaald om hem richting Beijing te vliegen. De SLM moest op dat moment tegen meerkosten een andere wide-body inhuren om haar geboekte passagiers op de route Amsterdam – Paramaribo vice versa te kunnen accommoderen. Allemaal vluchten voor meneer Bouterse die als financiële schade voor de maatschappij konden worden aangerekend. Ook is het niet duidelijk of al die SLM-tickets ooit betaald zijn die voor regeringsdelegaties ter beschikking werden gesteld. Wij durven keihard te stellen dat de regering Bouterse de SLM sinds haar aantreden heeft misbruikt als zijnde een vliegende busdienst waarvoor niet of nauwelijks werd betaald. Deze toegebrachte schade heeft de maatschappij, die toch al niet erg sterk in de schoenen stond als we het over de solvabiliteit hebben, verder uit balans gehaald. De nieuwe directeur heeft het over samenwerking met andere carriers om uit de moeilijke financiële toestand te geraken. Een zogeheten `merger’ zal naar onze mening betekenen dat de maatschappij opgaat in een andere grotere vliegentiteit. Dat houdt dan ook gelijk in dat de SLM niet langer onze onafhankelijke nationale trots zal kunnen zijn. De vraag is echter of we onder deze omstandigheden van politieke roofbouw op onze luchtvaartmaatschappij wel een andere optie hebben. Als de SLM uit pure noodzaak opgaat in een andere grote carrier, is er misschien wel een pluspunt en dat is dat er vanwege een corrupte en uitbuitende regering geen onbetaalde charters meer kunnen worden gevorderd bij de nieuwe luchtvaartentiteit. De heer Lachmising is een goede manager en kan zeker succes boeken als hem de ruimte wordt geboden en er niet langer misbruik wordt gemaakt van de maatschappij door de president en leden van zijn uitvoerende macht . Of er voor leden uit de wetgevende macht wordt betaald voor SLM-tickets, weten wij niet, maar als dat niet het geval is, zullen wij zeker niet verrast zijn. Deze regering is namelijk nog steeds de grootste wanbetaalster in het hele land.