Onze regering denkt met artikel 148 een meesterzet te hebben gedaan. Het brein en de man die eigenlijk op zijn knieën gaat, enkel en alleen om niet in de gevangenis te belanden, denkt nu verder opgelucht door het leven te kunnen gaan. Misschien denkt hij nu dat hij geen slapeloze nachten meer zal hebben. Het zich beroepen op artikel 148 zal de komende dagen nog steeds een interessant gesprek zijn. De regering denkt hiermee het 8 Decemberproces te hebben stopgezet en de vervolging daartoe de opdracht te hebben gegeven. Maar wat de regering totaal uit het oog verliest, is dat je de procureur-generaal de opdracht mag geven, maar dat de rechter daarmee nog geen opdracht heeft gehad. Integendeel creëert de regering nu een constitutionele crisis en dat is precies wat de NDP en aanhang willen hebben. Lees maar de reacties op social media en je ziet gelijk dat het ze weinig kan schelen als de president de noodtoestand uitroept. Waar het hart vol van is. De president is niet dom en weet eventueel wat de Krijgsraad (rechters) zal doen op 5 augustus. Als ze beslissen om de oproep van de regering naast zich neer te leggen, krijg je een onwerkbare situatie. In dat geval zal het kabinet allang blij zijn, want dat wordt de Grondwet buiten werking gesteld. Niets is toch zo lekker om te leven zonder de wet. Het lijkt misschien op een eenvoudige zaak, maar wij stevenen af op een grote crisis. Niet omdat de staatsveiligheid in gevaar is, maar omdat de president een situatie wil scheppen om zijn wil door te drukken, en u kunt het al raden wat hij allemaal wenst te doen. Het buitenland heeft hiervan al lucht gekregen en de Europese Unie (EU) heeft intussen al gereageerd. De EU heeft de regering opgeroepen de rechtsstaat en de scheiding der machten te respecteren. De EU heeft woensdag tijdens een overleg haar bezorgdheid geuit over het aanwenden van grondwetsartikel 148 om het Decemberstrafproces te stoppen. De bezorgdheid ging ook over de eventuele gevolgen hiervan voor het fundamentele democratisch beginsel van de scheiding der machten. De EU heeft gesprekken gevoerd met een Surinaamse delegatie waaronder de ministers van Buitenlandse Zaken en Justitie en Politie. Het is wel opvallend dat van Surinaamse zijde er geen mededelingen zijn gedaan. In 2012 was er al een dergelijk onderhoud toen zaken niet goed afliepen. In het buitenland weet men bliksemsgoed waar de regering naar toe wenst te koersen, dus hebben ze al vroeg aan de bel getrokken door een diplomatiek verantwoorde reactie te geven. Buiten onze grenzen zijn ze beslist niet dom en wordt de situatie heel scherp in de gaten gehouden. Het stoort onze regeerders, want daarom hebben ze het steeds over zogenaamde krachten. De staatsveiligheid is geen enkel moment in gevaar. De machten houden elkaar in balans, maar een partij heeft er baat bij dat er onrust ontstaat. En die partij is zeker niet de rechterlijke macht. De vraag moet simpel gesteld worden: wie wil liever in het gevang belanden?