Niet zo lang terug zei president Desi Bouterse dat de verhoging van de stroomtarieven zou worden aangehouden. In januari van dit jaar is dat ook door de NH-minister, Regilio Dodson, meegedeeld, doch op arbeidersdag trakteert het ministerie van NH het volk op verhoogde tarieven. Weliswaar geldt dit niet voor de kleine huishoudens, maar wel voor verbruikers boven de 450 kWh per maand. Daar zit nou het gevaar van dit alles. Boven deze groep krijg je de commerciële gebruikers waaronder de winkels, bedrijven etc. Zij gaan automatisch de extra kosten in de prijzen doorberekenen aan de gemeenschap en aan het eind van de dag hebben wij allemaal nog meer uit onze portemonnee gehaald. Op 19 januari van dit jaar werd ons verzekerd dat een volgende fase voor tariefsaanpassingen van de baan was. Vier maanden later werden wij keihard geconfronteerd met een nieuwe reeks aanpassingen. De vraag is: wie moeten wij nog geloven? Van de NH-minister is al duidelijk, dat hij vandaag A zegt en morgen terugkrabbelt en B zegt. De vraag is of hij niet in opdracht van hogerhand bepaalde uitspraken doet. Ook de president gaat niet vrijuit, maar vertelt een hoop halve dingen die voor veel onrust zorgen. Het volk heeft er nu wel schoon genoeg van. Wij gaan nu allemaal richting anti-climax en de waterpot begint al heet te worden. Het borrelen moet nog volgen.

Vast staat dat geen van de huidige beleidsmakers nog te volgen is, erger nog, te vertrouwen is. Wij weten dat de regering nu in allerijl in opdracht van het IMF handelt en dat is het onmiddellijk afbouwen van de subsidie zonder goed in de gaten te houden wat er met het volk gaat gebeuren. De vakbeweging en het bedrijfsleven zijn heel duidelijk in dit geheel. Ravaksur en VSB benadrukken dat “een verhoging van de tarieven van elektriciteit op dit moment maatschappelijk zeer onacceptabel is en zeer ernstige consequenties kan hebben voor economische bedrijvigheid en behoud van arbeidsplaatsen in Suriname.”

Zij vinden dat de Sociaal-Economische Raad de gelegenheid moet krijgen om de regering te adviseren over een samenhangend pakket aan maatregelen. Dit ter herstel van de economie. Het vraagstuk van de tarieven van elektriciteit moet in een dergelijk pakket worden meegenomen, vinden de vakbeweging en het bedrijfsleven. Wij vragen ons dan af waarom er een SER is geïnstalleerd en een commissie basistarieven nutsvoorzienen als de nieuwe tarieven als een dief in de nacht zijn gepresenteerd. De problemen in het land blijven zich op andere fronten opstapelen. Bus- en boothouders zijn niet uitbetaald, de medicijnenvoorziening is niet gegarandeerd, ziekenhuizen staan voor miljoenen in het krijt en dagelijks sluiten winkels en bedrijven vanwege forse verliezen door de hoge kosten in het land. De criminaliteit viert hoogtij en de economie ligt totaal op zijn gat. Temidden van dit alles kunnen beleidsmakers de waarheid niet vertellen.