De vakbeweging heeft per schrijven de regering erop gewezen niet akkoord te gaan met de aanpassing van de stroomtarieven. Men is het niet eens dat de regering ook tegen gemaakte afspraken handelt. ‘Benadrukt wordt dat het te verwachten is dat de bedrijven de zwaardere belasting van hun tarieven zullen doorberekenen in de prijzen van goederen en diensten. Hierdoor zullen de besteedbare inkomens van de werkers keihard worden getroffen. In de tweede plaats zullen de grootverbruikers naar alle waarschijnlijkheid intensief op het verbruik gaan bezuinigen, waardoor het nationale elektriciteitsbedrijf niet de geplande inkomsten zal ontvangen’, aldus de vakbeweging aan de president. Leuk dat er per schrijven is gereageerd, maar het volk wil concretere acties zien. Nu zijn wij op het punt beland dat de zaak onhoudbaar is. Niemand kan nog meer iets extra’s aan. Het water stijgt al tot de neus en er is geen houvast meer. Dit allemaal is veroorzaakt door een stukje wanbeleid en heeft helemaal niks te maken met dalende internationale prijzen. De vakbeweging zal nu op een ander model over moeten stappen. Het is voor de zoveelste keer bewezen dat de regering zich niet aan gemaakte afspraken houdt. Als de zaak zo gelaten wordt, glijdt ons land verder de afgrond in. Dit heeft allemaal te maken met het feit dat het huidige kabinet geen plan heeft om uit de crisis te geraken. Wij willen die NDP’ers nu horen als ze weer voor een portie bamie en een SRD 50 op het plein willen staan om het beleid te ondersteunen. Zo dom als deze groep ook is, zij gaan ook het volle pond betalen. De president pakt ze telkens weer door te zeggen dat bijkans 70% geen verhoging gaat betalen. Hij vergeet daarbij te zeggen, dat als de winkeliers of bedrijven die verhoging betalen, zij dat in hun producten en diensten gaan doorberekenen. Wie betaalt uiteindelijk de verhoging? Juist ja, de hele samenleving. En toch gaan mensen voor een portie bamie staan schreeuwen hoe geweldig Bouta is. Bouta is geweldig ja, in het beetnemen van jullie. Het volk zal nu niet stil meer zitten. De oppositiepartijen staan aan de zijlijn te schreeuwen, maar doen ook niets concreets. Zo stuur je een regering niet naar huis. Men blijft maar in zijn vuistje lachen, omdat ze weten dat men toch thuis blijft. Nu is het moment om met duizenden een statement te maken dat het zo niet verder kan. De regering is niet in staat gebleken om met een duidelijk plan te komen om uit de crisis te geraken. Bovendien heeft zij daar situatie geschapen door een wanbeleid te voeren, geld te verslinden en een corruptief beleid te ondersteunen waardoor  veel geld op onverklaarbare wijze is verdwenen. Uit de staatskas zijn miljarden verdwenen zonder dat iemand een zinnig antwoord kan geven waar het geld naartoe is gegaan. Nu wil men ook nog eens miljarden gaan lenen en nog steeds is het niet duidelijk waar het geld naar toe gaat. Wij hebben al gesteld, dat geleend geld het best in de productie gestopt kan worden, omdat je daarmee ook geld terugverdient. Nog steeds kan dit kabinet geen duidelijk plan op tafel leggen over wat er precies moet worden gedaan. Ook de wijze van terugbetalen is niet duidelijk. Als men eerder miljarden heeft verspild is, het de vraag wat er met de miljarden die wij wensen te lenen, zal gebeuren. De geschiedenis heeft uitgewezen dat paarse regeringen het land gewoon naar de afgrond duwen. Financieel wordt er zonder meer een puinhoop van gemaakt. Een goed voorbeeld hebben wij gezien in de periode 1996-2000. Geld en grond verdwenen als sneeuw voor de zon en toen de mannen naar huis gestuurd werden, bleek  duidelijk hoeveel nyang er gemaakt werd door vriendjes onderling.