Tien jaar Parbode

Het is deze maand precies tien jaar geleden dat ‘Parbode’ het levenslicht zag. In die tien jaar is dit opinieblad door diepe dalen gegaan van rechtsgangen en processen, maar ook werden grote hoogten bereikt en mochten verschillende prijzen in ontvangst worden genomen. Een mooi moment om terug te blikken op de verhalen die in mei 2006 in de eerste editie verschenen en te kijken hoe het nu gaat met de besproken personen en onderwerpen. Op de cover van ‘Parbode’ nummer 1 lachte toenmalig minister Alice Amafo van Transport, Communicatie en Toerisme (TCT) de lezers toe. Een terechte keuze voor het eerste grote interview, want negen maanden eerder was ze op pas 28-jarige leeftijd door president Ronald Venetiaan uitverkoren om namens de Abop bewindsvrouw te worden.

Nog nooit zo veel geld verdwenen door corruptie

Geldverspilling op het ministerie van Openbare Werken. Uitgifte van gronden aan politieke vrienden. De corruptieschandalen stapelden zich de afgelopen jaren op. Niet zelden was het oppositielid Asiskumar Gajadien (VHP) die de onthullingen deed. In de mei-editie doet Gajadien een boekje hierover open. “Worden er vandaag verkiezingen gehouden, dan verliest de NDP zeker de helft van haar zetels”, verzekert de VHP’er.

Toekenning P.C. Hooftprijs aan Astrid Roemer

De P.C. Hooftprijs voor Letterkunde 2016, wordt deze maand uitgereikt aan Astrid Roemer voor haar oeuvre verhalend proza. Dit blije gevoel spreidt zich ook uit over Suriname. Een geschenk als een grote inspiratie voor het excelleren in het schrijversvak. Roemer debuteerde in 1970 met de dichtbundel Sasa en in 1974 werd haar eerste roman ‘Neem mij terug Suriname’ in Paramaribo uitgegeven. Na haar emigratie naar Nederland breidde haar werk zich in 1982 uit met ‘Over de gekte van een vrouw’. In 1998 verscheen het laatste deel uit de trilogie ‘Gewaagd leven, Lijken op Liefde’ en ‘Was Getekend’. Haar latere dichtbundels zijn onder andere: ‘Noordzeeblues’ (1985) en ‘Afnemend’ (heruitgave in 2012).