De groot- en detailhandel hebben sinds de devaluatie en de schommelende wisselkoersen handenvol werk bij het berekenen van prijzen. De groothandel komt met verhoogde prijzen bij de detailhandel en die is dan ook genoodzaakt om de prijzen aan te passen zodat zij geen verlies lijdt. Het laatste tot groot ongenoegen van de consument die in heel veel gevallen geen begrip kan opbrengen voor de stijgende prijzen. De winkelier c.q. supermarktexploitant krijgt van de groothandel ook nog een op schrift gesteld overzicht met richtprijzen.  In de meeste gevallen houdt de detailhandel zich dan ook aan deze prijzen die een verhoging inhouden. Bij schommelende wisselkoersen en een lagere inkoop van de groothandel, wil het nog niet zeggen dat de prijs bij de detailhandel dan ook gelijk gaat dalen, omdat deze handel in een eerder stadium voor een hogere prijs heeft ingekocht., Dit kan tot conflicten leiden als lieden van de prijszetting komen en op hun strepen gaan staan dat het product voor minder moet worden verkocht. De detailhandelaar krijgt dan meestal geen gehoor als hij aantoont dat hij het goed voor een meerprijs heeft aangeschaft. Gevolg is grote frustratie bij supermarkthouders die dan dreigen om het bijltje erbij neer te gooien. Allemaal de gevolgen van schommelende wisselkoersen voor vreemde valuta. Deze schommelingen maken wij nu mee en er heerst helemaal geen zekerheid dat er op korte termijn stabiliteit zal komen in de wisselkoersen. Vraag en aanbod geldt hier nog steeds en maken dat koersen in een bepaalde periode van het jaar kunnen dalen, maar ook drastisch kunnen stijgen. Bepaald geen goed vooruitzicht en het maakt natuurlijk ook dat men bij een dergelijke onoverzichtelijke toestand niet geneigd zal zijn een product snel in prijs te verlagen. Er moet natuurlijk genoeg geld achter de hand gehouden te worden voor het moment dat de wisselkoers aanmerkelijk gaat stijgen en de groothandel weer met hogere tarieven voor hetzelfde product komt aanzetten.  De situatie is erg onzeker en niemand wenst verlies te lijden. Niet de groothandel en nog minder de detailhandel die vaak genoeg geen enorme geldspeling heeft en het slachtoffer dreigt te worden van de huidige toestand.  Telkenmale als de koersen omhoog gaan, loopt men in de supermarkten de prijzen te corrigeren c.q. te verhogen. Een enerverende en geldrovende bezigheid die helemaal niet nodig was geweest als een overheid prudent  financieel en monetair beleid had gevoerd.  Het is thans niet anders en we moeten het met valutaveilingen doen die slechts een kleine behoefte van de totale behoefte dekken. Dit houdt in dat de vraag nog steeds hoger is dan het aanbod en dat het parallele circuit niet weg te denken valt.  Slechts wanneer de Centrale Bank van Suriname over voldoende deviezen  beschikt en niet in de monetaire reserves hoeft te gaan graaien, zal de koers dalen tot een gezond niveau en zullen alle behoeftige importeurs gewoon weer bij hun handelsbank terecht kunnen en zal de parallelmarkt een aanmerkelijke teruggang beleven. Zolang het echter zo is dat het land niet genoeg deviezen verdient uit exporten,  zal het zo zijn dat verschillende koersen zullen bestaan. Voorlopig mogen we er niet op rekenen dat er op korte termijn weer een wisselkoers komt voor de dollar of de euro die stabiliteit uitstraalt en ervoor zal zorgdragen dat prijsstijgingen tot beheersbare properties worden teruggebracht.