Suriname heeft grote financiële schulden, dat weet een ieder zo langzamerhand maar al te goed. De regering kan zich nog maar nauwelijks bedruipen en betaalt al jaren haar schulden niet aan schuldenaren. Vertegenwoordigers van deze regering trekken dan ook de aardbol rond op zoek naar geld in de vorm van leningen. En juist dat moet de meeste Surinamers zorgen baren, gezien de niet al te grote verdiencapaciteit van dit land en de geringe en of teruggelopen exportopbrengsten. Verschillende landen die bekend zijn met de Surinaamse situatie en het verkwistend gedrag van de regering Bouterse, hebben hun neus dan ook al opgehaald voor Suriname en hun geldspeurders. Informatie zoeken over Suriname is helemaal niet zo moeilijk, want het internet is een behoorlijke hulp als je wat wenst te weten over dit land en het financiële en monetaire beleid van de regering Bouterse in de bijna zes jaar dat ze aan het bewind is. Betalen en terugbetalen hoeft men dan ook maar nauwelijks van haar te verwachten. Het IMF is dan wel bereid geld te lenen, maar dan wel onder heel knellende voorwaarden. Die lening zal vermoedelijk wel van de grond komen, maar is gezien de zeer precaire financiële situatie van dit land zeker niet voldoende. Dus men zoekt nog meer geld en vandaar dat de Caribische Ontwikkelingsbank, de Internationale Ontwikkelingsbank en de Wereldbank, er ook nog bij in moet komen. En toch zou dat nog niet genoeg zijn voor de verspillingsdrang en de grootschalige schulden die nog betaald dienen te worden . Dus is ook een Turkse bank benaderd voor een lening. Of de Turken, die als zeer gewiekste zakenlui bekend staan, bereid zullen zijn grootschalig krediet te verlenen, blijft een grote en open vraag. Om de Turken te paaien, wordt ze landingsrechten op Suriname aangeboden. De Turkse vliegtuigmaatschappij zou dan via Schiphol moeten vliegen naar Paramaribo. We zijn geen specialisten op luchtvaartgebied, maar vragen ons wel in gemoede af of de Nederlandse luchtvaartautoriteiten landingsrechten zullen verlenen om vanuit Amsterdam richting Suriname te vliegen. De Nederlanders beschermen hun Air-france –KLM-carrier nog steeds en zullen er naar onze mening alles aan doen hun inkomsten te beschermen. Het is toch bekend dat SLM en KLM goed boeren op de Mid-Atlantische route en dat het aanbod van reizigers op die route niet onderschat moet worden. Een Turkse maatschappij die eventueel belangstelling zou hebben om op Suriname te vliegen, zal zeker een grondige haalbaarheidsstudie laten maken alvorens zich in een avontuur te storten dat uiteindelijk verlies zou kunnen opleveren. Overigens is het zo dat in het verleden verschillende maatschappijen het al hebben geprobeerd om naast KLM en SLM op Suriname te vliegen en ze zijn er allemaal na enige tijd mee gestopt. Niet lucratief genoeg gebleken, de route Amsterdam –Paramaribo vice versa. Dus het zal ons niet verbazen als de Turken na hun haalbaarheidsstudie besluiten er toch maar niet aan te beginnen. Maar we proberen overal ter wereld personen en instanties te paaien om geld los te troggelen voor de totaal verziekte Surinaamse economie. Een economie die verziekt is geraakt door het beleid van de regering Bouterse I en nu ook II, een beleid dat niets voorstelt en het land verder in grote financiële ellende doet belanden. We blijven maar schulden maken, terwijl we weten dat onze belangrijkste exportproducten, goud en aardolie, aan grote prijsschommelingen onderhevig zijn. Deze regering rekent op de opbrengsten die de Meriam goudmijn van Surgold binnenkort zal moeten opbrengen. Deze opbrengsten vormen een grote gok, want de goudprijs kan nu goed liggen rond de 1200 US-dollar per troy ounce, maar kan ook binnen de kortste keren tuimelen naar een niveau waarbij het niet rendabel is nog goud te winnen voor een maatschappij als Iamgold en Surgold-Newmont. Dus blijven we maar gokken op opbrengsten die wel of niet aanzienlijk kunnen zijn. En terwijl we dit weten, lenen we maar overal geld en zadelen we het land met torenhoge schulden op die ook na 2020 moeten worden terugbetaald. Ons nageslacht komt in een enorme augiasstal terecht en dat kan alleen afkeuring wegdragen. Maar deze regering heeft duidelijk geen gevoel voor dit land en de samenleving. Alleen de knellende overeenkomst aangaan met het IMF geeft al aan in welke ellendige situatie de regering Bouterse dit land heeft doen belanden en met welke last ze de volgende regeringen en het nageslacht wenst op te zadelen. We kunnen er alleen maar met walging naar blijven staren. De regering Bouterse beseft maar al te goed dat het na de eerstvolgende verkiezingen zeer vermoedelijk einde verhaal voor haar betekent, dus heeft ze er ook geen moeite mee de tactiek van de verschroeide aarde toe te passen zodat de komende regering de grootste problemen zal hebben dit land verder te besturen en ontwikkelen.