Het blijft hoe dan ook het gesprek van de dag. De kwestie IMF en de lening bij de andere banken. Wij, van Keerpunt, nemen u mee naar de pagina van de Nationale Voorlichtingsdienst (NVD). Daar is uitgelegd wat wij precies met het IMF gaan doen en om hoeveel geld het gaat. Leest u dat stukje even goed door: `Er wordt een bedrag van USD 978 miljoen geleend’. Dit bedrag valt niet onder één noemer te categoriseren als lening. Er is namelijk sprake van twee zaken. De Surinaamse economie krijgt steun vanuit twee kanten, namelijk enerzijds het IMF en anderzijds vanuit de WB, IDB en CDB. Wat het IMF betreft, dat heeft Suriname een Standby Arrangement van USD 478 miljoen toegezegd. Dat betekent concreet dat IMF een garantiefonds afgeeft, te vergelijken met een borg, zoals we die in de volksmond kennen. De garantstelling/borg is bedoeld ter versterking van onze betalingsbalans, en met name om de waarde van onze eigen munt, de SRD, stabiel te houden. Het IMF-programma duurt twee jaar. Als we geld uit het fonds gebruiken, dan betalen we 1,05 % rente per jaar over het bedrag dat we zouden gebruiken. Terugbetalen van het verbruikte geld hoeft niet in twee jaar, maar kan theoretisch pas na 5 jaar beginnen. Wat de andere financiële instellingen betreft, gaat het om een langlopende lening van 500 miljoen. Dit bedrag is uitsluitend bedoeld als investeringskapitaal voor investeringsprojecten die onze afhankelijkheid van grondstoffen/ mijnbouwinkomsten moet doen afnemen. Dus afgerond gaat het om een bedrag van bijkans een miljard dollar geleend bij verschillende instanties. Ofschoon de financiers duidelijk hebben aangegeven hoe het geld het best aangewend kan worden, ontbreekt elk goed plan van de regering. De regering heeft zich teruggetrokken om zich te buigen over een aanpassingsprogramma. Echter kan niemand ervan overtuigd worden dat er daadwerkelijk een werkbaar idee achter zit. De regering heeft bij monde van de president, duidelijk gezegd dat een deel van het geld bestemd is voor de Centrale Bank als opbouw van de monetaire reserve. Het andere deel wordt aangewend om schulden af te lossen. Met welk geld de productiesector wordt aangepakt en geboost, blijft een raadsel. Gaat men blijven leunen op inkomsten van Staatsolie en de goudproductie van de Merian mijn? Het heeft er veel van, omdat diverse regeringstoppers continue hun wens daarover hebben uitgesproken.

Ons land moet meer gaan doen met toerisme en vooral landbouw, omdat deze bronnen van inkomsten onuitputtelijk zijn. Nu al hebben wij een torenhoge schuld van ettelijke miljarden en dan komt deze lening van het IMF en co bijkijken. Het gaat hier om een bedrag van bijna 1 miljard dollar, voor het gemak moet u dat omzetten in SRD en je krijgt een duizelingwekkend bedrag. Het is de vraag hoe wij als land dit allemaal gaan terugbetalen. Zijn wij in staat dit te doen, of gaan wij weer een situatie scheppen dat wij als wanbetalers overkomen. Feit is dat hiermee een tijdbom is geplaatst voor welke regering dan ook die zal aantreden in 2020.Men wordt ongetwijfeld geconfronteerd met torenhoge schulden en mogelijk ook een tekort aan financiële middelen. Of deze regering voelt al wat nattigheid en begint zich nu voor te bereiden op een exit. In dat geval zal men de aantredende regering in een avontuur storten. Het is jammer te moeten zien dat hetgeen was opgebouwd in de periode 2000-2010 in één klap kapot is gemaakt door beunhazerij. Ook na uitleg van de regering omtrent het aanpassingsprogramma, zijn wij niet wijzer geworden is de onrust zelfs toegenomen.