De regering Bouterse heeft een overeenkomst met het Internationaal Monetair Fonds (IMF) gesloten die moet resulteren in het verstrekken van een lening van ruim 400 miljoen dollar. Dit geld moet volgens deze regering gebruikt worden om de ontredderde Surinaamse economie wederom op spoor te krijgen. Het IMF heeft, zoals inmiddels bij velen bekend is, een serie ingrijpende voorwaarden gesteld  aan het verlenen van de financiële injectie van enkele honderden miljoenen dollars. Alvast eist het IMF dat de overheid alle subsidies die ze tot nog toe toepast, opschort. Nutsvoorzieningen moeten bijvoorbeeld van subsidie ontdaan worden en het Surinaamse volk moet maar marktconforme tarieven voor stroom en water gaan betalen.  Of dit volk deze extra  verzwarende maatregel nog kan dragen, zal de heren  en dames van het IMF een rotzorg wezen.  De Surinaamse samenleving zal meer voor water en licht moeten betalen en waar dat geld vandaan komt, interesseert het IMF en nu ook de Surinaamse regering klaarblijkelijk niets. Men heeft ook van de Surinaamse regering geëist dat de lonen worden bevroren en dat wil natuurlijk zeggen dat de ambtenaren de eerstkomende tijd een correctie op het salaris kunnen vergeten.  Dus wel verhoogde kosten voor levensonderhoud door de keel drukken, maar geen verhoging om deze kosten te kunnen opvangen.  De regering die in grote financiële nood verkeert, is er dus toe overgegaan de hele Surinaamse samenleving aan de moordende IMF regels te verkwanselen. Inhumaner kan het eigenlijk niet.  Het IMF heeft wel een positieve voorwaarde gesteld en die is dat de Surinaamse monetaire autoriteiten niet meer monetair mogen financieren.  Wat  voor problemen kan zorgen, is dat het IMF ook verwacht dat de Surinaamse regering sanering toepast binnen het overheidsapparaat, hetgeen inhoudt dat ambtenaren zullen worden afgevloeid. Hoe de regering Bouterse II dat voor elkaar wil krijgen met een CLO in haar midden blijft een grote vraag. Daar zullen dan ook weer banen verloren gaan als ze dit durft door te voeren. Tal van maatregelen worden in het vooruitzicht gesteld, waaronder ook de verzwarende fiscale maatregelen waarbij ook de btw wordt aangehaald. Tal van stappen die de doorsnee Surinamer nog armer zullen maken en daar wordt achter de coulissen vrij rustig over van gedachten gewisseld. Men beseft vermoedelijk in onvoldoende mate hoe zwaar deze handelingen op het volk zullen drukken.  Als je zelf een vorstelijk salaris verdient, kan je jezelf  vermoedelijk maar heel moeilijk verplaatsen in de positie van mensen die thans beneden de armoedegrens zijn beland.  Dat  grote delen van de samenleving de huidige situatie spuugzat zijn, is heel duidelijk. Leden van de Bond van Leraren  hebben duidelijk aangegeven dat het water ze aan de lippen staat en dat ze met het huidige salaris geen normaal bestaan kunnen leiden en daarom tot actie zijn overgegaan. De minister van Onderwijs kan dan wel verklaren dat de scholen normaal open zijn, maar met lege lokalen en absent zijnde leraren heb je dan ook geen onderwijs. Dat men moe is van deze situatie, is overal bekend, al wenst de NDP met een oproep de mensen op andere gedachten te brengen. Men weet echter beter, omdat iedereen het thans in zijn zak voelt en het overduidelijk is dat de koopkracht aan duigen ligt. Binnen de groot- en detailhandel merkt men de negatieve effecten van een zwaar afgenomen koopkracht overduidelijk. De devaluatie heeft velen thans zwaar verarmd en dat kunnen zelfs de lieden binnen de NDP niet langer ontkennen al doen ze er wel alles aan om het volk van  de straat te houden. De organisatie ‘Wij zijn Moe’ tracht men dan ook op allerhande manieren in de wielen te rijden. Een manifestatie uitgeroepen voor vrijdag 22 april  wordt gedwarsboomd door  sympathisanten van de regering op te roepen tot een contra-demonstratie.Ook de zelfbenoemde bisschop is gemobiliseerd om een gebedsmanifestatie te houden op hetzelfde moment en plaats. Bij de jeugdigen  is de militair F. toegevoegd om protesterende studenten de wind uit de zeilen te nemen. Via social media tracht de regering de oppositionele krachten  die de situatie beu zijn en daarover wensen te demonstreren te ondermijnen.  Deed Chavez in leven en doet Maduro toch ook nog steeds in Venezuela om de macht te kunnen consolideren? De regering bagatelliseert de beweging  ‘Wij zijn Moe’ door aan te geven dat zij en haar sympathisanten nog helemaal niet moe zijn. Daarmede illistreert ze haar houding die niet anders dan als zijnde inhumaan kan worden aangemerkt. Dat ze denkt zo de onvrede bij het volk weg te nemen is onbegrijpelijk, omdat steeds meer mensen zich openlijk tegen haar en het door haar gevoerde beleid keren.  Alles duidt erop dat ze tijd tracht te winnen  en het volk probeert zoet te houden met IMF maatregelen en verhalen die op termijn alleen maar verdere verpaupering van dit volk tot gevolg zullen hebben.