Curtis Hofwijks, trekker van de organisatie ‘We zijn moe’, heeft afgelopen week ervan afgezien om de Anti Corruption Crusader Award in ontvangst te nemen. Hofwijks vertelde in een interview met De West, dat hij vanaf het begin had gevraagd wie achter de organisatie zit van de Anti Corruption & Ethics Movement Suriname (AC&EMS), hem werd gezegd dat het een totaal zelfstandige organisatie was die niet politiek gelieerd was. Dit bleek echter niet helemaal waar te zijn en Hofwijks kwam erachter dat de award werd gesponsord door een politieke partij waar hij absoluut niet mee verbonden zou willen zijn.  Hofwijks gaf aan dat de organisatie van ‘Wij zijn moe’ vanaf het begin voorzichtig is geweest met alles, hij zegt ook dat je als mens meestal geen ophef maakt over een award, maar de prijs die eraan gekoppeld werd, was voor hem een reden om er over na te denken. De prijs die gepaard ging met de award was een studiebeurs ter waarde van US$19.000 om zijn bachelor in Business Administration (met specialisatie in Good Governance & Ethics) aan de Technological University of the Americas af te ronden. Deze studie zou hij online kunnen volgen en dat zou hem goed uitkomen, omdat hij altijd zichzelf verder wil ontwikkelen. Hofwijks gaf vooraf aan de organisatie te kennen, dat hij zich kandidaat stelde voor de awarduitreiking onder voorbehoud, mocht er wat voorvallen, dan zou hij zich terugtrekken als kandidaat.

Geen associatie met corruptie

Prompt een week voor de uitreiking kwam Hofwijks erachter dat de prijs een co-sponsor had waar hij absoluut niet mee geassocieerd wilde worden. De co-sponsor was een politieke partij die bekend staat om zijn corrupte handelingen, en dat staat haaks op het idee waarvoor de ‘Wij zijn moe’ trekker opkomt. Op dat moment stond Hofwijks zijn beslissing vast, hij bedankte de organisatie en gaat thans door met de protestacties tegen het wanbeleid van de huidige regering. De organisatie heeft nog geprobeerd om Hofwijks van gedachten te laten veranderen door aan te geven dat zij moeilijk aan sponsoren konden komen, maar helaas ging die vlieger niet op. “Ik ben nooit gestopt met mezelf ontwikkelen, en ik hoef ook niet in een klaslokaal te zitten om kennis op te doen”, aldus Hofwijks.

‘Ik ben niet bang, maar ik ben ook niet dom’

Hofwijks geeft ook aan dat hij geen voorstander is van het politiek en economisch systeem dat wij thans in Suriname hanteren. Het systeem is verouderd en werkt niet meer zoals het zou moeten. Ook zegt hij dat Suriname zoveel heeft te bieden op het gebied van natural resources,  maar er wordt niet op de juiste wijze gebruik van gemaakt. Onze grondstoffen worden op zoveel verschillende manier weggedragen door buitenlanders, terwijl wij van die rijkdommen zouden moeten profiteren. Verder zegt Hofwijks dat Suriname moet werken aan het parlement, geen oppositie- en coalitiesysteem meer moet toepassen, maar een zakenkabinet moet installeren, waar intellectuelen komen te zitten die werken voor land en volk. “De Nationale Assemblee die wij thans kennen, boekt geen resultaat en discussieert onnodig over onderwerpen waarin zij toch geen verandering kunnen brengen.” Over president Bouterse had Hofwijks een kort antwoord: “Hij is een goeie manipulator, die het volk steeds weer mooie verhaaltjes vertelt die nergens op slaan. Ik ben ook niet bang om mijn mening te uiten, maar ik ben ook niet dom, daarom weet ik waarvoor wij opkomen.”

Het alternatief

Het ‘alternatief’ dat zich afgelopen week presenteerde, is volgens Hofwijks een stelletje hypocrieten bij elkaar. Santokhi staat als individu heel sterk en zal zeker meer invloed hebben als hij met anderen samen zal werken. Als Santokhi zich had gepresenteerd met andere intellectuelen, dan zou men het alternatief wel serieus hebben genomen. De coalitie neemt Hofwijks niet serieus, maar langzaam maar zeker wordt de groep groter. En ‘Wij zijn moe’ begint een doorbraak te maken, omdat zij doorzetten en vechten tegen onrecht, corruptie, witwassen, verkwistend beleid en criminaliteit. Hofwijks weet dat hij wordt gezien als een voorbeeldfiguur, omdat hij de eerste stap heeft genomen. Hij hoopt dat men nu echt wakker wordt en beseft dat deze regering niet deugt. De protestleider heeft er begrip voor dat iedereen zijn eigen werk heeft en persoonlijke verantwoordelijkheden. Hij kan het daarom enorm waarderen dat de mensen die de actiegroep ondersteunen het kleine beetje tijd dat ze overhebben, willen inzetten om te laten zien dat het land verandering nodig heeft. Hoewel president Desiré Bouterse hem een bezoek heeft gebracht op het Onafhankelijkheidsplein, lijkt Hofwijks alle hoop in hem te hebben verloren, getuige de leuzen op de protestborden waarmee hij en zijn mededemonstranten paraderen, zoals: ‘Opa Desi, U bent oud, stout en fout, laat de kluis en ga naar huis. Met spoed!’, ‘Pres, we dede’ en ‘Weg met Bouta’.

Het alternatief, ons doel, kies voor Suriname

Curtis Hofwijks: “Het huidig politiek bestuurlijk systeem deugt niet. Althans de richting wordt te veel overgelaten aan de bemensing van het systeem. Het systeem moet derhalve zodanig opgezet worden dat het geen ruimte laat voor willekeur van kwaadwillige individuen. Helemaal afstappen van het huidig systeem, zou een te grote verandering teweeg brengen. Dezelfde verandering kan ook in fases worden uitgevoerd. In dit stadium zou een semi-politiek bestuurlijk systeem de oplossing moeten zijn. Het parlement zoals wij dat kennen, blijft bestaan. Met dezelfde taken en verantwoordelijkheden, zonder een oppositie en coalitie splitsing.

De regering, de uitvoerende macht, bestaat in het semi-politieke systeem uit technocraten. Er zijn voldoende kundige Surinamers die in staat zijn leiding te geven op verschillende gebieden. Zij houden zich veelal op de achtergrond, omdat zij zich niet met politiek wensen in te laten. ‘Wij zijn moe’: Regering ga naar huis, is nog steeds het standpunt. Met het huidige politieke systeem zien wij dat niet gauw gebeuren, vandaar het voorstel. Als de regering in staat was gebleken verandering en verbetering te brengen, dan waren wij nu niet in protest. Het is onlogisch dat de huidige regering het probleem kan oplossen. Als zij dat kon, zou Suriname in de eerste plaats niet in deze situatie zijn beland. De regering staat de nodige verandering en verbetering in de weg en het is daarom dat ‘Wij zijn moe’ haar vertrek eist.