Dat we in dit land al decennialang bezig zijn gelden uit de drugshandel wit te wassen en daar ook nog redelijk goed in slagen, is geen geheim. We hebben in de afgelopen jaren kunnen zien hoe bepaald vullis de mooiste kastelen heeft kunnen bouwen en in de duurste auto’s rondrijdt. Aangezien we geen actieve fiscale recherche hebben en binnen het overheidsapparaat de corruptieluizen meevreten met het vullis, komt er geen verandering en wordt het land al jaren verziekt. We weten ook allemaal dat het buitenland ertoe over is gegaan om drugscriminelen uit ons land op te pakken en tot langdurige gevangenisstraffen te veroordelen. Hier is het de vervolging naar onze mening niet goed gelukt de grote drugshandelaren aan te pakken. Die hebben belangrijke connecties binnen bepaalde politieke kringen en krijgen daarbij ook nog bescherming. Namen noemen zou ook voor ons levensbedreigende vormen kunnen aannemen. Maar het buitenland slaapt niet en houdt ons zeer nauwkeurig in de gaten. Wat we wel hebben kunnen zien, is dat er bepaalde bedrijven op zeer demonstratieve wijze zijn gegroeid in de afgelopen decennia en een eenvoudige berekening wijst uit dat het geld niet op een eerlijke wijze verdiend is. Wanneer we dan horen dat bepaalde vermeende drugshandelaren bij een bezoek in het buitenland op straat worden geliquideerd, dan is er geen twijfel meer over mogelijk met wat voor praktijken dit vullis zich bezighield. Het is bij ingewijden ook bekend welke drugslijn goede protectie heeft en welke weer wat minder. De grootschalige en aanstootgevende investeringen waar de fiscus na openstelling geen greep op heeft, zijn ook overduidelijk. Ook bij de nieuwe immigranten kan er in grote lijnen gesproken worden van witwasactiviteiten. We weten het allemaal en er gebeurt niets. Wij zijn al vanaf de jaren ‘80 van de vorige eeuw een doorvoerland voor drugs en dat weet men in de VS, het Caribisch gebied, West-Afrika en West-Europa maar al goed. Het is dan ook geen wonder dat vooral bepaalde westerse banken al geruime tijd hun neus ophalen voor geld dat uit Suriname komt. Thans is het zelfs zover, dat men in het buitenland dreigt ons als land op een zwarte lijst te deponeren als we geen drastische maatregelen nemen tegen het witwassen van door criminaliteit verdiende middelen. Wat ons wel heeft verbaasd, is dat een minister van Justitie en Politie openlijk toegeeft dat Suriname een witwasland is en dat ook publiekelijk stelt. De minister moet zich naar onze mening voor wat deze materie betreft, terughoudend opstellen en dit soort zaken binnenskamers houden. De minister vergeet dat het buitenland voortdurend toekijkt en luistert naar al hetgeen hier gebeurt en vooral wanneer het om drugshandel , mensenhandel en wapenhandel zou gaan. Dat wij bij drugshandel en mensenhandel betrokken zijn, is de afgelopen jaren al door de Verenigde Staten van Amerika in verschillende rapporten aangegeven en benadrukt. Wij moeten van het witwasetiket afkomen en dat gebeurt zeker niet wanneer een minister openlijk toegeeft dat het zo is en naar onze mening nog geen duidelijk plan heeft om dat op rigoureuze wijze tegen te gaan. Overigens zijn wij van mening dat de minister niet de middelen en mogelijkheden heeft om het witwassen te stoppen of onder controle te krijgen. De witwassers hebben hun tentakels te diep gestoken binnen het overheidsapparaat en maken er misschien zelf ook deel vanuit. De minister moet daarom ook aan haar eigen veiligheid en aan de mensen die werkzaam zijn binnen haar werkarmen, denken. Deze minister moet wat voorzichtiger zijn wanneer ze dingen zegt. Ze kan met deze uitlatingen maken dat men ons in het buitenland nog veel nadrukkelijker onder het vergrootglas zal plaatsen.