Abop-topman Ronny Brunswijk heeft zware kritiek op de regering. De man kan zich niet terugvinden in de manier waarop het beleid wordt uitgevoerd. Als het aan hem ligt, dan vergaat het schip met man en muis. “A sang simpel: deng mang disi na gangster, deng mang ai frede a kil. Iedereen is bang, daarom durven zij niet op straat te gaan”, stelde Brunswijk, verwijzend naar president Desi Bouterse. Tijdens de begrotingsbehandeling in De Nationale Assemblee (DNA), zei de parlementariër dat er een crisissituatie heerst in het land, aangezien de koers de pan uitvliegt. “Regering lasi a koers. Daarom wil ik de president hier zien, niet de ministers en de vicepresident. Daarom heb ik eerder gezegd; president, your ship is sinking.” Brunswijk moet niets over de situatie zeggen. Ook moet hij niet achteraf gaan klagen dat de president dit en dat is. De man heeft een heel regeertermijn samengewerkt met Desi Bouterse en weet precies hoe het beleid uitgevoerd werd. Brunswijk moet nu niet de moraalridder of reddende engel uithangen, want hij is ook debet aan heel wat zaken die tussen 2010 en 2015 zijn misgegaan. Brunswijk heeft aan de wieg gestaan van de coalitie van dat moment, terwijl hij verregaande afspraken had met het andere blok. Samen met Somo heeft hij de boel laten liggen en gekozen voor een paars avontuur. Vanaf dat moment begon de spaarpot van de Staat Suriname leeg te lopen. Brunswijk klaagt dat de matrozen zwak zijn en dat houdt volgens hem in dat het schip zal verdrinken, maar ook tijdens het bewind waar hij ondersteuning aan heeft gegeven, was het alles behalve mooi. Er waren ook heel veel gevallen van coruptie en geld werd als water uitgegeven. Toen heeft Brunswijk nauwelijks zijn mond opengedaan. Hij zat namelijk in de coalitie en het was allemaal in zijn voordeel. Nu de man buiten de boot is gevallen, komt hij met allerlei verhalen. Hoewel hij gelijk heeft, moet hij de laatste zijn die er wat van zegt. Hij moet niet vergeten dat hij ook keihard aan de basis stond van de ellende die wij nu meemaken. Mooi dat hij met 20.000 man de straat op wil gaan, maar men niet ervan uitgaan dat het volk alles is vergeten. Dat mensen nu niet op straat willen gaan vanwege een stukje vrees, is helemaal waar. De president boezemt systematisch van tijd tot tijd een stukje angst in. Op geraffineerde wijze probeert de man de ellende in het land een draai te geven door nu te stellen, dat men vanuit het buitenland bezig is met ontoelaatbare praktijken. Als Ronnie nu oppositie wil voeren, mag dat, maar hij moet niet de moraalridder uithangen. Het wordt allemaal spannend de komende dagen, want los van het verhaal van Bravo, blijft hoe dan ook het volk super ontevreden. A san ne waka lek fa mus go en op korte termijn is er totaal geen oplossing voor de grote problemen waarin we verkeren.
