Als antwoord op de financiële chaos in het land, is de president deze week met een soortement pakket van 12 maatregelen gekomen, die de economie weer op rails zouden moeten krijgen. Wat echter meteen opvalt, is dat er weer ad hoc besluiten zijn genomen en dat niets is doorberekend. Net zoals men op een blauwe maandag de overheidsbegroting bezwaarde met een Basiszorg, verhogingen van AOV, kinderbijslag en wat dies meer zij, zit men nu weer out of the blue allerlei ingrijpende maatregelen te nemen. Niets blijkt financieel te zijn uitgewerkt, en in plaats dat Paars lering trekt uit eerdere fouten, gaat men van de ene naar de andere financiële leleku. In een geciviliseerde samenleving worden alle overheidsbesluiten door het Planbureau tot op de cent doorberekend. Deze zelfverklaarde volkspresident heeft het Planbureau echter ontmanteld en schijnt nog steeds vast te houden aan zijn credo ‘Mi no man nanga den blaadje’. Welk onderzoeksinstituut heeft met betrekking tot de twaalf overnight bedachte maatregelen, economische beleidsanalyses gemaakt? Een van de aangekondigde maatregelen is dat zevenduizend gezinnen elke maand SRD 100 zullen ontvangen die aangewend moeten worden voor de besteding aan een pakket basisgoederen. Dus SRD 700.000 elke maand voor iets dat veel weg heeft van vriendjespolitiek en het bevoordelen van importeurs en tussenpersonen. En dan wil men dit nog effe snel vóór Kerst gaan organiseren. Een andere maatregel is het meki nyan project Naschoolse Opvang. Een project dat naar zeggen van de president, ook  niet meer weg te denken is en een soortement verworvenheid is geworden. Naschoolse Opvang is niets anders dan verloren geld gebleken, en toch gaan we ermee door? Ter compensatie voor het niet houden van een Bigi Sma Dey, een eenmalige uitkering van SRD 50 voor de seniorenburgers? In plaats van 18.000 woningen, nu 200 sociale woningen per jaar gaan bouwen? Distributie van spaarlampen, financiële tegemoetkoming voor studenten, geen verhoging bustarieven, landelijke controle op prijzen? Wie gelooft dat dit een succes zal worden, mag zijn vinger opsteken. Waar we in ieder geval met belangstelling naar uitkijken is de evaluatie van de Basiszorgverzekering. Het zou trouwens ook niet slecht zijn als ook een onding als de Pensioenwet wordt meegenomen. Reeds in oktober 2014 werd er in deze krant voor gewaarschuwd dat het huidige medisch basispakket van het Staatsziekenfonds voor Suriname goedkoper is en meer biedt dan het pakket dat wettelijk gesteld werd bij implementatie van de Wet Basiszorgverzekering. Een SZF-verzekerde is niet aan een geldelijke limiet gebonden voor wat betreft nierdialyse, oogchirurgie en neurochirurgie, maar uit de bijlage van de Wet Basiszorgverzekering blijkt dat in deze nieuwe wet, beperkingen zijn gesteld. Vanaf 9 oktober zullen Basiszorgverzekerden slechts tot maximaal SRD 62.500 vergoed worden per verzekeringsjaar voor wat betreft kosten die gepaard gaan met nierdialyse en naar zeggen van een topfunctionaris bij een verzekeringsbedrijf is dit feitelijk onacceptabel. Nierpatiënten moeten onbeperkt kunnen dialyseren, anders gaan ze gewoonweg dood, waarschuwt de functionaris. In het basis SZF-voorzieningenpakket zijn voorts geen beperkingen als zodanig opgelegd als een chirurgische ingreep moet plaatsvinden door de oog – of neurospecialist, maar die zijn wel opgelegd bij de Basiszorgverzekering. Per verzekeringsjaar wordt de verzekerde namelijk tot maximaal SRD 5000 vergoed als hij naar deze medische specialisten wordt verwezen, aldus een citaat uit dit artikel. En ja hoor, een jaar later trekken nierpatiënten die moeten dialyseren aan de noodbel, dat ze aan hun verzekeringsplafond van SRD 62.500 zitten. We hadden gewaarschuwd, zouden we zeggen.