Het fenomeen in Suriname, waarbij een significant deel van de kinderen vaderloos opgroeit en slechts door de de moeder wordt grootgebracht, zet zich voort in Nederland. In Surinaamse gemeenschappen komt het alleenstaand moederschap vaak voor, slechts 44 procent van de Surinaamse kinderen woont anno 2015 bij beide ouders. Dit is wel een stijging met een kwart ten opzichte van 1996, toen het nog om een percentage van 35 ging. Een duidelijke verklaring voor deze stijging ontbreekt, meldt het Nederlandse Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) vandaag. Van de 56 procent Surinaamse kinderen dat niet met beide ouders woont, verblijft 70 procent bij de moeder, 14 procent bij moeder en partner, 7 procent zonder ouders, 7 procent alleen bij vader en 2 procent bij vader en partner. Het fenomeen van ‘dokkende’ Surinaamse vaders is overigens niet alleen in Nederland voer voor discussie. De voorzitter van De Nationale Assemblee (DNA) drs. Jennifer Geerlings-Simons, kondigde vorig jaar aan dat er aangescherpte wetgeving in het verschiet ligt voor vaders die van hun verantwoordelijkheid weglopen. Ze was voornemens om vóór het einde van haar zittingsperiode een ontwerpwet die al gereed is, in te dienen als initiatiefwet, waarbij wettelijk afgedwongen wordt dat een onmiddellijk uitvoerbare economische sanctie wordt opgelegd als een vader zich onwillig opstelt voor wat betreft de zorg van zijn kinderen. Dit is niet meer geschied, inmiddels is een nieuwe zittingsperiode van DNA aangevangen. Met een dergelijke wet zouden heel veel kinderen en moeders leed kunnen worden bespaard. De assembleevoorzitter hield vorig jaar haar betoog in het kader van de herdenking van 25 jaar VN-kinderrechtenverdrag en hekelde het veel voorkomend verschijnsel in ons land waarbij vaders straffeloos hun kinderen aan hun lot overlaten. De kinderen worden met hun moeders onbeschermd achtergelaten en hun moeders moeten soms noodgedwongen een andere man gaan zoeken en/of bij anderen krap gaan inwonen. Deze problemen ontstaan vaak door geldgebrek waardoor elementaire zaken, zoals de huur, niet meer betaald kunnen worden.Het kon er bij DNA-voorzitter absoluut niet in dat vaders die uit huis weggaan geen huur meer betalen en als zij worden aangesproken, bijvoorbeeld aangeven dat zij hun auto’s moeten aflossen. Simons-Geerlings bracht tijdens haar toespraak in herinnering dat wettelijk is bepaald dat een ieder voor zijn kinderen dient te zorgen, echter moet de situatie waarbij het Bureau Familie Rechterlijke Zaken achter onwillige vaders moet aan zitten, tot het verleden gaan behoren.