Ai boi, mi mama. Suriname, Suriname waar gaan wij naar toe. Er was eerst een heel gevecht rond de skalians. De minister van NH, Regilio Dodson, onpopte zich als een redder van het milieu door de houders van de drijvende goudbedrijven op het stuwmeer te sommeren te stoppen met activiteiten. Hij droeg de zaak over aan Justitie die het geheel had aangemerkt als een economisch delict. Voortzetting van deze activiteiten betekent een fikse boete en inbeslagname van de skalian. Maar wat zien wij nu gebeuren. De eigenaren van de skalians mogen doorgaan met hun activiteiten, weliswaar niet meer op het water, maar ze krijgen een concessie aan land. Hoe dat in hemelsnaam mogelijk is, weten wij niet. De mannen hebben zich schuldig gemaakt aan een economisch delict. Ze hebben miljoenen verdiend en nooit een cent afgedragen aan de overheid. Ze maken het milieu kapot en krijgen nu een concessie aan land om door te gaan met hun goudwinningsactiviteiten. Was het ook niet deze minister die zei dat hij voorlopig geen concessies zal verstrekken. Het mooie ervan is, dat mensen die gestolen hebben uit de Surinaamse bodem, nu beloond worden voor het roven. Hoe wil je dat men de overheid en regering nog serieus neemt. Er is al een stuk terrein geïdentificeerd waar de skalianhouders een concessie zullen krijgen. De pontons zullen zich terugtrekken in de Marowijnekreek, waar de ontmanteling moet plaatsvinden. Alle pontons zullen via een gps-systeem gecontroleerd worden. Niemand zal stiekem meer kunnen ‘dredgen’ op het water. Op de negen skalians is er een beslag gelegd. Dit kan worden opgeheven wanneer er een overeenstemming is bereikt en getekend, zegt Dodson. Eerst was er die harde taal van de minister die daarop weggecounterd werd door een van de presidenten van het land, te weten Melvin Linscheer. Die zei doodleuk dat het niet de bedoeling was dat de skalians moeten stoppen met hun activiteiten. Dodson zegt dat hij niet is teruggefloten, maar uit deze ontwikkeling blijkt wel, dat hij voor een stuk compensatie heeft gezorgd. Niet op het water, maar wel op het land. Is dat dan niet hetzelfde. Waar zal al het afval van de chemicaliën geloosd worden, beste minister. Wordt er ook geen schade aangericht aan het milieu? Wij hadden toch wel een bepaald beleid verwacht, maar ook hier durven wij te zeggen dat het gewoon karowir faya is. Die hele gespierde taal is in één klap omgetoverd tot een lief verhaal wat inhoudt dat de mensen verkapt met hun activiteiten door mogen gaan. De minister praat nu over harde afspraken die nu gemaakt worden, maar wij hebben geen idee wat zo hard zal zijn. Als er totaal geen activiteiten ontplooid mochten worden op water en te land en de skalians vernietigd zouden worden, hadden wij veel meer waardering. Waarom eerst zoveel lawaai over wat fout was en al jaren gedoogd werd, maar dat zou nu echt voorbij zijn en dan plotseling wordt via een omweg toch de ruimte geboden grof geld te verdienen, en dat na zoveel schade die ze hebben aangericht aan het milieu.