In Suriname is de gelijkheid tussen mannen en vrouwen institutioneel bezien grotendeels gewaarborgd. Op een aantal aspecten is wel wetgeving noodzakelijk om genderongelijkheid juridisch uit te sluiten. Dit kan worden geconcludeerd uit het enkele dagen geleden uitgekomen rapport ‘Women, Business and the Law 2016’. Dit jaar is er studie gedaan naar 173 economieën, waarbij Suriname met 29 andere landen voor het eerst erbij betrokken is geworden. In het rapport wordt expliciet vermeld, dat alleen in Tonga en Suriname ouders geen recht hebben op enige vorm van betaald of onbetaald verlof, wanneer er een kind wordt geboren. Voorts wordt aangegeven dat Suriname met drie andere landen tot de naties behoort waar getrouwde vrouwen niet op dezelfde wijze een bedrijf kunnen registreren als getrouwde mannen dat zouden doen. Daarentegen wordt expliciet gerapporteerd, dat ons land recentelijk een wetswijziging heeft doorgevoerd, waarbij getrouwde vrouwen op dezelfde wijze als mannen dat mogen, hun nationaliteit kunnen overdragen aan hun kinderen en echtgenoten met een vreemde nationaliteit. In het lijvig landenrapport wordt aangetekend dat er ruim 271.500 vrouwen in Suriname wonen en dat vrouwen 45% van de beroepsbevolking uitmaken. Voor elk land zijn overigens 94 vraagstukken tegen het licht gehouden, waarbij de kanttekening geplaatst wordt over het ontbreken van quota in Surinaamse staatsorganen. Voorts is er geen wetgeving met betrekking tot gelijke beloning voor werk van gelijke waarde en ook niet voor wat betreft non-discriminatie op basis van geslacht bij het aannemen van werknemers.

Het is wettelijk niet verboden voor potentiële werkgevers om vragen te stellen over de gezinssituatie, ook niet om zwangere werkneemsters te ontslaan, moeders die borstvoeding geven hebben geen recht om daartoe pauzes te nemen en ouders hebben geen recht op een flexibel/parttime werkschema. Aan de andere kant, kan gesteld worden dat de constitionele rechten van Surinaamse vrouwen zijn gewaarborgd, getrouwde en ongetrouwde vrouwen hebben dezelfde rechten als mannen als het bijvoorbeeld gaat om documenten aanvragen, reizen en een bankrekening openen. Er is institutioneel geen genderongelijkheid als het gaat om kindzorg en basisonderwijs, pensioenen en deelname aan het arbeidsproces, vrouwen mogen sowieso hetzelfde werk doen als mannen. Juridisch bezien worden getrouwde en ongetrouwde vrouwen in Suriname optimaal beschermd als het gaat om huiselijk geweld, seksuele intimidatie en verkrachting binnen – en buiten het huwelijk. Voor zowel jongens als meisjes is het kindhuwelijk strafbaar gesteld en is de wettelijke leeftijd waarop men mag trouwen gesteld op 21 jaar, hoewel op deze bepaling wel excepties zijn gesteld. Suriname stond op de Global Gender Gap Index van het World Economic Forum van 2014 op de 109e plaats van de 142 landen. Verwachtbaar is dat er wel een verbetering hierin zal komen, omdat in 2015 de gendergelijkheid in Suriname is verbeterd op politiek gebied.