– NPO. In het kader van een aantal gevoeliger zaken sociologisch een plek te kunnen geven, lijkt de Nederlandse Publiek Omroep gestart te zijn met series die de heersende problematiek aantikken. Zo werd op de zaterdagmorgen, het volgende aan de kijkers in NL gepresenteerd: http://www.npo.nl/suriname-mijn-thuisland/04-07-2015/POW_02755556

– Aannemen. Men maakt een gedegen contract met de Surinaamse aannemerij en allerhande leveranciers van goederen en diensten gaan uit van wat men noemt ‘te goeder trouw’. Particuliere en ook parastatale bedrijven. Individuele personen en firma’s onder naam gaan verbintenissen aan met de Overheid. Zoals bijvoorbeeld de mensen en werkers voor, tijdens en na de verkiezingen. Goederen gaan het magazijn uit en worden geleverd. Machines draaien in goed vertouwen, wat er aan prestaties in het bestek werd afgesproken en contractueel vastgelegd. Helaas allemaal gelijk op water geschreven? Alleen al een klein aantal aannemers moet een slordige 200 miljoen SRD ontvangen van de Staat. Gelden die bij Wet waren begroot, maar via comptabele deviaties, slinkse wegen en deformaties, werden verduisterd. En de daders van misdrijf? Die worden kunstig gecamoufleerd, uit het vaarwater van de justitie gehouden. Misschien ook voor die misdaad een amnestiepaskwil in de maak? Kan niet missen.

– Koers. Economie is een wetenschap. Daarin de onlosmakelijke plicht om de zaken in solide evenwicht…, kortom:: “…in balans te houden…!”. Doet men dat door geestelijk onvermogen en cerebrale gebrekens niet, dondert de hele klerezooi per definitie in elkaar. Je moet terugbetalen, wat je aan goeder en diensten hebt afgenomen of geleend. En wanneer dat uiteindelijk niet langer uitkomt, vertelt de schuldenaar doodleuk, dat men hem terroriseert. Terwijl het terrorisme van de overzijde komt en dus geheel geen bestaansrecht heeft. ‘Houd de dief…’, schreeuwt de onrechtmatige dader, vanuit de andere zijde van tafel. ‘Abrikadabri styling…’. De eigenlijke en onvervalste dief zelf, dus. Maar als men het allemaal toch in breder perspectief wil trekken, heeft dat gruwelvoorbeeld vandaag de dag ook nog indirect te maken met een halfgare en gesjeesde professor in de ‘mini-ster’ van Financiën die Griekenland rijk is geraakt. Let goed op! Een situatie waar Suriname…, echt niet ver meer vanaf is. Gegeven vijf jaar regering Bouterse, welke dit land ‘stervensrijk’ wist te maken? Tot en met 25 Mei jl., enkel ‘vermogensvergrotend’ wist aan te sturen? Wat een vervelende mop! Met behoud van alle reserves en opgepotte middelen die in 2010, dus door Telting/Hildenberg werden achtergelaten. ‘Ganz alles verschwunden!’. Spiegel maar aan Griekenland? ‘Chaos werd de heersende leer en faillissement, een voldongen wetenschap. Net als in SU…, het bekender: ‘…a no mi du de du syndroom…’. ‘Na dem man fu EU du na tori, dati!’. Vervolgens: ‘IMF du na tori, Dijsselbloem na a terrorist, Brussel na a dagu/agu tapu na dek…, yere!’. ‘Washington…, enzovoort’. Athene is ‘on line’: ‘De Griekse minister Yanis Varoufakis van Financiën vindt het Europese optreden tegen zijn land “terrorisme”. Dat heeft hij gezegd tegen de Spaanse krant ‘El Mundo’. In het zaterdag gepubliceerde interview, zegt hij ook dat 1 biljoen Euro verloren gaat, als Griekenland crasht. “Wat ze doen met Griekenland heeft een naam: terrorisme” ‘, aldus Varoufakis. “Waarom hebben zij ons gedwongen de banken te sluiten?”. “Om mensen bang te maken”. “En als het gaat om het aanjagen van angst, dan staat dat bekend als terrorisme”. Varoufakis is er nog altijd zeker van, dat een nieuw akkoord kan worden bereikt met de geldschieters. Dat zijn de Eurolanden en het IMF. Ook als de Grieken bij het referendum ‘nee’ zeggen, tegen nieuwe hervormingen en bezuinigingen in ruil voor extra steun. Op de vraag waarom hij daar zo zeker van is…, zegt Varoufakis: “’Omdat er te veel op het spel staat, zowel voor Griekenland als Europa. Als Griekenland crasht gaat 1 biljoen Euro verloren. Dat is heel veel geld en ik geloof niet dat Europa zich dat kan veroorloven”. Tot zover de buitenlandse pers. Alleen een notoire boef, kan die toon aanslaan. Suriname put inmiddels geld van/uit Chinese bankinstellingen? Om bepaalde zaken te kunnen dekken en gelijktijdig de soevereiniteit van de natie nog kwetbaarder te maken? Kwestie dus ook van tijd, dat…? Naar het volgend item.
– Pensioen. De ingehouden en dus af te dragen pensioengelden, worden niet langer gestort in het “pensioenfonds van ambtenaren” in de Republiek Suriname? Kan ernstiger vormen aannemen. Oorzaak en gevolg? Causaliteit van nog groter armoedebeding en ongehoorde tuimeling. Dieftigheid…, ‘so bun’.

– Acclamatie. Er wordt over en weer knap geijld. Het woord acclamatie, komt in het Surinaams ‘Staatsrecht’ niet voor. Introductie daarvan is wederrechtelijk/-wettelijk en dus een kleinburgerlijk eerder provinciale opvatting. Verkiezingen en enkele kandidaatstelling, klinkt bekender in de alerte oren. Ook actueel…, aan de Grote Combe. De vergelijking tussen het Verenigingsrecht en het Staatsrecht, zegt meer over de mens(-en) die dit richting strottenhoofden willen ‘stoten’, dan over een compleet onzinnig te verklaren vergelijking. Nogmaals dan maar weer, acclamatie! Een acclamatie is in een vergadering of bij een verkiezing, de vorm van bevestiging. Waarbij men met ‘algemene stemmen’ door middel van ‘applaus’, ‘gejuich’ of andere waarderende ‘kreten’ instemming betuigt. Er vindt in dat geval geen stemming plaats. De term acclamatie komt van het Latijnse acclamare…, “toejuichen”. Sommige Romeinse keizers werden bij acclamatio tot keizer uitgeroepen, met name de zogeheten soldatenkeizers. Vanuit het toejuichen ter bevestiging, ontwikkelde zich in de christelijke liturgie…, de ‘liturgische acclamatie’. Tot slot een verwijzing naar enkel, de oorzakelijke verbanden. Te beginnen met het spreekwoordelijke: ‘Ledigheid is des duivels oorkussen…’, ofwel “Soort zoekt gericht naar soort…, op een gegeven, gezocht en opportuun moment ”. Burgerinitiatief voor ‘behoorlijk bestuur’? “To little too late…”.

– Verkiezing. Een verkiezing is een methode waarbij een aantal personen, de kiesgerechtigden, door middel van een stemming bepaalt aan wie een bepaalde functie, post of titel moet worden toegekend. Door middel van verkiezingen wordt bijvoorbeeld uitgemaakt wie of wat “de beste” is, bijvoorbeeld bij het Eurovisiesongfestival of bij de Miss Worldverkiezingen. In democratische landen worden de vertegenwoordigers van het volk die de wetgevende organen uitmaken, en soms van uitvoerende organen, door middel van verkiezingen aangeduid. In het staatsrecht wordt bepaald wat de waarde is van politieke verkiezingen, m.a.w. wat het staatsrechtelijke gevolg is van de uitslag van de politieke verkiezing. In de meeste landen vinden de verkiezingen periodiek plaats, tenzij er zich bijzondere omstandigheden hebben voorgedaan, zoals de val van een kabinet. Een uitzondering vormt de verkiezing voor het Lagerhuis in hetVerenigd Koninkrijk. De zittende regering kan namelijk de datum van deze verkiezing binnen bepaalde grenzen zelf vaststellen. In België worden de meeste politieke verkiezingen periodiek georganiseerd ten dienste van: – gemeentelijke, provinciale, regionale en Europese verkiezingen. Alleen voor het Federale Parlement is er een maximum duur van 4 jaar, voor een legislatuur. De regeerperiode tussen twee verkiezingen voorzien…, maar kan het parlement vervroegd ontbonden worden. Waardoor de verkiezingen sneller moeten worden georganiseerd. In een aantal landen dient er een pre-electorale stilte in acht genomen te worden. Dat betekent dat er tijdens een bepaalde periode –voorafgaand aan de verkiezingen– geen campagne mag worden gevoerd. Vaak is ook overige berichtgeving over de verkiezingen, tijdens deze periode aan banden gelegd. Tot zover het encyclopedische, aan toepasselijk en te vergelijken verhaal. In de Staat Suriname…, wordt nadrukkelijker en toch weer wel ‘verstandelijk verwezen’, naar het minder ludieke aan verschenen geijld en dus meer naar evenwichtiger cq. zorgvuldiger bijdrage(-n): http://www.dwtonline.com/laatste-nieuws/2015/06/27/ingezonden-acclamatie-is-aanwijzing-en-geen-verkiezing/

– Ahoi, sos!!! “Los los los…, ijsbergen gezien”. Los van dit al aan bovenstaande observaties, komen er dus juridische actio’s tegen een als ‘onrechtmatige toelating’ te verklaren lidmaatschap, van: Chitan en Sapoen. Figuranten die De Nationale Assemblée toch nog binnen kwamen glijden. Door een ernstig te benoemen, te vernoemen en te veroordelen, i.c. de minder ordentelijk staatsrechtelijke machinaties. Hoogie op de voorplecht van een politieke Titanic geplekt, ‘down town’ Paramaribo. ‘Time always tells in time, when a doomed ship wrecks itself and it’s own’.

Justitia Pietas Fides MMDCCCIV