Democratie is geen macht van de meerderheid, maar de macht gegeven aan de meerderheid om het belang van de meerderheid en de minderheid te dienen, dus het algemeen belang. Deze stellingname impliceert dat de opdracht aan de (toekomstige) coalitie en oppositie gegeven is om naast de wetgevende taken, gezamenlijk toe te zien op de richtige uitvoer van het beleid van de regering en dit waar nodig te corrigeren en bij te sturen in ons aller belang. De vijandige opstelling en uitlatingen van politici en hun loyalisten naar elkaar toe na de (officieuze) verkiezingsuitslag, getuigt niet van een democratische instelling en riekt eerder naar machtswellust en gekwetste ego’s.Dat geldt evenzo voor allerlei adviezen om met bepaalde politieke partijen al of niet te gaan samenwerken. Je hoeft namelijk geen regeermacht te hebben om het algemeen belang te behartigen. Gun de gewonnen partij (combinatie) de tijd om haar voorgenomen beleid uit te voeren, waarvoor het volk gekozen heeft. De oppositionele bezwaren, waarop er steeds werd gehamerd, zijn de Amnestiewet, corruptie en het gebrek aan transparantie.

Amnestiewet, Corruptie en Transparantie
De Amnestiewet is een onderdeel van ons democratisch-rechtsstatelijk proces dat zich nog aan het voltrekken is. Corruptie kan niet bestreden worden als de boosdoeners ongestraft hun hart hieraan mogen ophalen en hun verantwoordelijken dit ongestraft kunnen toestaan, wat eveneens van toepassing is op de wens om transparantie te sanctioneren. Dit houdt onder meer in dat er prioriteit ge-geven zou moeten worden aan
* een afzettingsprocedure van de president en vicepresident;
* het verbinden van het DNA-lidmaatschap aan een voltijdse baan en dus ook geen nevenberoepen in de uitvoerende macht;
* het creëren van de mogelijkheid voor de Rekenkamer om de vervolging in te schakelen bij constatering van onregelmatigheden;
* het verbieden van concurrentie van de overheid met de private sector; en
* het instellen van een ombudsman.
Op deze manier kan bewezen worden in hoeverre de gekozen politieke partijen het echt menen met de toekomst van ons land.

Etnisch Stemgedrag
Ten slotte bestaat dezerzijds de behoefte om de van alle kanten geopperde meningen over het al of niet (minder) etnisch stemmen in een juist perspectief te plaatsen, aangezien het niet bekend is of er onderzoek gedaan is naar de motieven van het stemgedrag van de kiezers. Met andere woorden, een statistisch beeld van ‘etnisch’ stemmen hoeft nog niet te betekenen dat er inderdaad gestemd is op basis van etniciteit of ras. Er kunnen wel degelijk andere motieven in het spel zijn geweest, vooral met de toename van (interculturele) dynamiek in de digitaal-globaliserende wereld. Deskundigen dienen zich daarom uiterst voorzichtig te bedienen van zulke uitspraken.

Dr. Roy Bhikharie
Voorzitter PVP: Eerst het Volk, dan de Rest