De verkiezingen zijn voorbij en het is duidelijk dat de NDP thans de grootste politieke partij is en in staat moet kunnen zijn een regering te formeren met de bedoeling de komende vijf jaar dit land te besturen. Of dat zal lukken gezien de toch niet kleine oppositie in dit land, valt nog te bezien. Bij de combinatie V7 is de teleurstelling niet gering. Vooral bij de VHP die zich als partij uit de naad gewerkt heeft om als overwinnaar uit de bus te komen, is de teleurstelling bijna niet te beschrijven. Dat de VHP het toonbeeld was binnen V7, durven wij zonder aarzeling te stellen. Het is de partij die het hardst gewerkt heeft gevolgd door partner Pertjajah Luhur. Het is dan ook niet vreemd dat de meeste zetels van de 18 naar deze twee partijen zijn gegaan. En toch is het resultaat zeer teleurstellend, omdat de andere partners niet veel hebben kunnen opleveren. De NPS ging bijvoorbeeld van 4 naar 2 zetels in het parlement. In Para, waar de NPS vanaf haar oprichting altijd sterk uit de bus is gekomen, ging het helemaal mis en behaalde de partij helemaal niets. Ook voor de BEP is de teleurstelling zeer groot. DA ’91 en de SPA maakten deel uit van V7, maar leverden helemaal geen bijdrage. De VHP moest de kar trekken en dat deed ze dan ook vol enthousiasme. De bijdrage van de partners, op één na, is gewoon verre van hetgeen wat verwacht werd. De NPS heeft zonder enige twijfel zwaar teleurgesteld en het is dan ook niet verwonderlijk, dat de voorzitter consequenties aan het resultaat wenst te verbinden. Het is onprettig om het te stellen, maar Gregory Rusland is niet de persoon om de partij naar grotere hoogten te leiden. De man mist het charisma en de zo nodige koppeling naar de achterban. In vergelijking met vorige voorzitters, is de man een kleurloze leider die niet weet te boeien. Er moet iemand komen die de NPS achterban weer weet te boeien en te mobiliseren. Wat de NPS nodig heeft, zijn mensen die de gewone man weten te boeien. Pengel en Arron hadden Van Genderen, Kruisland, Rodgers, Pa Lemmer, Pa Mauri om de kar te kunnen trekken. Mensen die het contact met de gewone Surinamer van Afro komaf levend wisten te houden. De NPS-leiders van weleer wisten wat leefde bij de bevolking, omdat ze zelf ook uit de bevolking afkomstig waren. Dansen met Moesje op een lekkere kaseko was hun niet vreemd en dat bond en zorgde niet voor verwijdering. De NPS moet daarom hard aan verjonging werken en daarbij niet vergeten mensen de ruimte te bieden die wel contact hebben met de gewone en in nood verkerende landgenoot. Rusland moet de eer aan zichzelf houden, hij heeft het gewoon niet in zich om de partij uit de blubber te trekken. Om op de verkiezingen terug te komen, er kan gerust gesteld worden dat de NPS in vergelijking met de VHP zeer onvoldoende heeft gepresteerd. Op plaatsen waar de groene partij de kar moest helpen trekken, is dat zeer onvoldoende naar voren gekomen. In Paramaribo werd binnen V7 en vooral bij partner VHP verwacht dat de NPS zich zwaar zou inzetten, maar dat gebeurde gewoonweg niet en resulteerde in 34 rr zetels, terwijl ze wel 200 had kunnen binnen brengen. Het is triest om het te moeten stellen, maar zeker bij de VHP leeft de indruk dat er krachten binnen de NPS waren en nog zijn, die het niet kies vonden en vinden, dat de VHP zo prominent de V7 kar trok en daarom dwars gingen liggen. Misschien was het volgens een VHP-prominent de idee dat Santokhi bij een V7 overwinning de president zou worden, die heeft gemaakt dat er dwarsliggers en slecht presenterende NPS’ers waren. Men had op een gegeven moment zelfs moeite om samen met de VHP televisiespotjes te maken. Niet slechts bij coalitiepartijen van V7 is de teleurstelling over de uitslag groot, maar in het bijzonder bij de VHP die ook had gerekend op een veel betere prestatie van de BEP in het binnenland. In Brokopondo deed de BEP het gewoon bar slecht in vergelijking met het resultaat van 2010. Daar was het resultaat 0 zetels en ging een voormalige Bepper, Diana Poki, er met de zetel voor AC vandoor. Het moet voor een ieder duidelijk zijn, dat de VHP binnen de oppositie thans door hard werken de grootste oppositiepartij is geworden en dat veel te danken is aan leider van die partij en zijn directe enthousiaste medewerkers. De VHP is sterker geworden en beseft haar invloed binnen de politiek en samenleving. Naar wij vernemen, zal ze blijven werken aan haar vooruitgang en blijven werken aan haar bijdrage voor een beter en eerlijker bestuur van dit land.