Hoewel er enkele bedenkelijke handelingen zijn gepleegd,moet elke Surinamer de wil van het volk respecteren. Het volk heeft een democratisch besluit genomen,welke voor wat mij betreft enkel in democratische termen of context geïnterpreteerd moet worden en dat is in dit geval,dat er een regering gevormd moet worden door de winnaar,de NDP. Verder zal de regering kritisch begeleid moeten worden door een sterke en krachtige oppositie. Mensen die anders beweren, met name dat er geen sprake is van een oppositie en een coalitie,dragen mijns inziens weinig of geen kennis van de werking en de geest van het begrip democratie. Het is een ongeschreven regel dat binnen een democratisch bestel er sprake dient te zijn van ideeënbotsing over alle sociaal-maatschappelijke, economische, culturele, financiële en educatieve onderwerpen. In een goede democratie, is checks and balances een onvermijdelijk vereiste en deze ontstaan onder meer door kritische begeleiding van de coalitie door de oppositie. In het andere geval,dus indien er geen oppositie zou bestaan,krijgt de coalitie de volledige vrijheid om naar eigen inzichten,krom of scheef,te handelen. Er is dan sprake van totalitarisme of simpelweg gezegd dictatuur. Behalve de straks bedoelde checks and balances binnen DNA,is DNA als collectief,dus oppositie en coalitie,bij uitstek het orgaan om de werking van de democratie, tot uiting te brengen. Bij dit laatste geval, is dus sprake van checks and balances tussen twee grondwettelijke organen,de ene meer belast met wetgevende en controlerende bevoegdheden,terwijl de regering meer met uitvoerende bevoegdheden belast is. In onze grondwet zijn in artikel 74 sub a en b de beperkte uitvoerende taken van DNA geregeld. Voor de rest liggen de uitvoerende bevoegdheden bij de Regering,die volgens artikel 116 gevormd wordt door de President, de Vicepresident en de Raad van Ministers. In lid 2 van artikel 116, staat duidelijk dat de Regering verantwoording verschuldigd is aan DNA. Opmerking: Dit is in de afgelopen vijf jaren minder tot uitdrukking gekomen. In elk geval is ons democratisch bestel zo geregeld, dat er sprake moet zijn van checks and balances tussen het hoogste orgaan van staat ,DNA en de hoogst uitvoerende macht,de Regering.

Roep om samenwerking
In de gemeenschap wordt door enkele mensen opgeroepen om een samenwerking tussen V7 en de NDP. Men beroept zich daarbij op het zogenoemde nationaal belang. Men gaat daarbij volledig voorbij aan het paradigma over mens en maatschappij tussen de twee blokken. Dus een fundamentele en haast structurele vorm van, zowel kleine als antagonistische tegenstellingen tussen de V7-partijen en de NDP. Althans, dat is het zichtbare beeld. De benadering over werking van de democratie,de rechtsstaat gedachte, het financieel-economisch beleid etc, bepalen het denken en handelen over mens en maatschappij. Ik heb het dan niet eens over wat op de diverse podia gedurende de campagnevoering over en weer gesteld is. Dit om te voorkomen dat ik beschuldigd wordt van emotionele benadering van het onderhavige vraagstuk. De dieperliggende redenen waarom ik absoluut af wil raden dat bovengenoemde samenwerking tot stand komt,zijn:
1.Het gevaar dat er dan een zwakke oppositie zal zijn. Dit zal negatieve consequenties hebben voor de werking van de democratie. Het uitblijven van de checks and balances,zowel tussen oppositie en coalitie,als tussen de twee staatsorganen, DNA en de Regering,is niet bevorderlijk voor een goede democratie. Geen gezonde situatie dus.
2.Het radicaal verschil in maatschappijvisie,de benadering van mens en maatschappij tussen de V7-partijen en de NDP.
3.Het hanteren van verdeel-en heersstrategie door met name de NDP. Velen onderschatten deze koloniale wijze van politiekvoering en begrijpen de essentie niet voldoende wat in deze vorm van politiekvoering verankerd ligt. Wie zich beziggehouden heeft of zich nog bezighoudt met bevrijdingsbewegingen dus dekolonisatieprocessen ,zal wel direct begrijpen waar ik het over heb. Kort gezegd komt deze strategie,welke een uitvinding is van de Nederlandse kolonisators, erop neer,dat mensen of groepen van mensen gescheiden moeten worden gehouden om te kunnen heersen. Vaak gaat het in deze ook om een parternalistische houding aan te kweken bij de volgelingen. Er ontstaat een peroonsverheerlijkingsgevoel of attitude bij de volgelingen tegenover hun leiders die volgens hen nimmer in de fout gaan.
4.Het gevaar dat de indruk gaat bestaan dat er geen principe bestaat of hoeft te bestaan in de politiek. Dit categoriseer ik vanuit mijn ideologische oriëntatie als onideologisch, opportunistisch, maar zeker ook als een voorbeeld van moreel-ethische decadentie. Het zal erop lijken dat de roep om de dief te pakken omslaat in bijvoorbeeld de roep uit dezelfde mond,laat de dief met rust, want hij is populair en hij/zij kan ons een kruimel van het graan geven.
5.De democratie leeft/bestaat bij gratie van oppositie en coalitie. De personen die anders beweren,zijn absoluut geen democraten.
Ik heb met dit artikel slechts willen benadrukken en wel vanuit mijn conceptie over democra-tie,dat de winnaar de mogelijkheid moet krijgen volgens zijn beleidsinzichten te regeren. Dit met een kritische en krachtige begeleiding van een sterke oppositie. Ik word nog meer versterkt in mijn stelling dat Suriname en goed aandoet terug te keren naar een volledig parlementair stelsel volgens het West-Minster model. Uiteraard met de Surinaamse karakteristieken of nuances. Wij waren al zeer goed op weg vanaf 1949 -1980 een eigen variatie van het parlementaire stelsel, te ontwikkelen.Gefeliciteerd winnaar van de verkiezing en aan de verliezers zeg ik,houd het hoofd koel en doe harder je best bij de volgende verkiezingen. God zij met ons Suriname.

Bert Eersteling