In augustus 2010 trad de huidige regering aan met een bataljon aan beloftes. Dit en dat zou gerealiseerd worden. Een kruistocht tegen de corruptie zou gevoerd worden. Huizen zouden hier en daar verrijzen. De president, tevens voorzitter van de NDP, heeft het vaker gehad over boeken die geschreven kunnen worden over hoeveel en hoe goed dit kabinet gepresteerd heeft. Zijn kabinet heeft zo goed gepresteerd, dat hij een aantal keren heeft moeten reshuffelen. Nog nooit heeft een land zoveel ministers zien komen en gaan als tijdens deze regering. Deze regering heeft het zo goed gedaan, dat een aantal partijen niet meer in de coalitie zitten. Deze regering doet het zo goed, dat er veel corruptiebeschuldigingen zijn, er maar geen quorom verkregen kan worden in het parlement en zelfs toppers van de grootste coalitiepartner, zwaar teleurgesteld zijn. Over welke boeken de president het heeft, weten wij ook niet. Mogelijk bedoelt de president dat er veel sprookjesverhalen geschreven kunnen worden. Als zijn regering het zo goed heeft gedaan, laat hij dan verklaren waarom de monetarire reserve nu drastisch is afgenomen en de weg naar Para niet is gekomen. De aangekondigde ‘doe-jaren’ zijn nooit aangebroken. Begin van het jaar deed de president ook een gooi richting een bepaalde zaak, namelijk de kwestie van de schending van mensenrechten.
Middels het mechanisme van een Waarheids- en Verzoeningscommissie zal het mogelijk zijn:
– De vraag te beantwoorden of er schending van mensenrechten heeft plaatsgevonden;
– Getuigenissen te doen afnemen om achter de maximale waarheid in al haar aspecten te komen;
– Een verzoeningsproces tot stand te brengen;
– De recente donkere episoden in politiek historisch perspectief te plaatsen. Ik mag u meedelen dat er intensief gewerkt wordt met o.a. de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS), om een programma te ontwikkelen en uit te voeren om zoveel mogelijk Surinamers vertrouwd te maken met een dergelijke commissie. Aan het eind van deze exercitie zullen wij ons er voor inzetten dat een instituut in het leven wordt geroepen welke als documentatiecentrum kan dienen voor alles wat zich tussen 1975 en 1992 heeft voltrokken. Een dergelijk instituut zal het publiek van informatie kunnen voorzien over de waarheid van deze periode. Wij spreken de hoop uit dat een ieder, die over van toepassing zijnde bronnen beschikt, volle medewerking zal verlenen aan de beoogde publieke documentatie. Tot zover het staatshoofd over deze aangelegenheid. Het is uiteraard duidelijk waarom de president toch een poos is blijven stilstaan bij dit onderwerp en de jaren daarvoor maar moeilijk wat erover kon zeggen. Het is het verkiezingsjaar en de man denkt met deze uitspraken extra stemmen te kunnen winnen. Woorden van het staatshoofd. Mogen wij hierachter ook koppelen dat het beloofde “slapen zonder dievenijzer” nooit een feit is geworden. Integendeel, hebben burgers nog meer geld uitgegeven aan bescherming. Of zitten wij weer politiek te spelen? Doet de coalitie dat niet dan? Keerpunt loopt achter geen enkele politicus aan en welke regering er ook aan de macht komt, indien er een bacovenwinkel van wordt gemaakt, altijd aan de bel trekken. Dat doen wij intussen sedert 1996.