– Temp. De verkiezingstemperatuur neemt met de dag toe. Waar een Dew Sharman zich in nette bewoordingen uitlaat en constructiever zaken voorstaat, bedient Monorat zich van aftandse terminologie en beticht politici gelijktijdig van ‘selectief feit’, dat zij ‘jaloers’ op hem zouden zijn. Elo! Wat een land, wat een samenleving vol contrasterende verschijnselen! ‘Kijk naar andere politici…’, is de ultieme en tegelijkertijd beklagenswaardige verklaringsboodschap van Monorat voor het eigene aan deviant gedrag. Uiteindelijk kun je je bij de reeds geuite lamlendige uitspraken, primitieve formuleringen en het verbale kortbochtenwerk van Monorat, enkel en alleen maar bij goed verstand en evenwichtiger ‘compos mentis’ verkerend, eigenlijk je selectiever verhullen in niets anders dan minachtende zwijgzaamheid. Een beëdigd advocaat, deken van de balie, lid van een zowat obsolete, eigenlijk al demissionaire wetgevende macht en medio 2010 gejaagd ‘brassa-kisser’ van formaat…, ‘anno domini 2015’ zichzelf onbeschaamd geplekt onder gezag en voorzitterschap van een drugsveroordeelde? Een met langdurige gevangenisstraf begunstigde recidivist die 20 jaren naar een Europese gevangeniscel moet worden verdisconteerd? Zo een verkiezingskandidaat heeft absoluut geen recht om het enig respect van electoraat of van het Volk van Suriname te vragen, laat staan zulks –in totale verwarring verkerend– op te eisen. Monorat zou toch maar gauw moeten gaan luisteren, wat men allemaal over hem te vertellen had en heeft, in de lokale weldegelijk zichzelf respecterende nationale en gelukkig vrije media. Jaloers? Wat een moppie!
– Miami. Als een internationaal/nationaal rijbewijs in Miami geweigerd/miskend wordt bij het huren van een voertuig, moet men wel nagaan welke ‘car rental’ wel/niet genegen zijn, Surinaamse bestuurdersdocumenten te accepteren. Men kan niet alle ‘car rentals’ over een kam scheren. Ook heeft veel te maken met het feit of men een kredietwaardige ‘credit card’ kan ‘flashen’.
– EBS. En toen ging het licht uit. Vuurwerkslierten zouden aan de Willem Campagnestraat, het land voor een groot deel zonder licht hebben gezet, de wandelmars hebben verstoord en onvoorstelbare files veroorzaakt. We leven toch in Suriname, waar vuurwerkresten het energieniveau bepalen, op elk niveau van onderhoud en detectie van de smoeskalender, toch?
– DOE. Wat er in het verleden ook allemaal gebeurd is, wil DOE toch in een voorgesorteerde regeercoalitie binnendringen. Kijken niet terug naar wat de misdaad deze samenleving bracht of heeft aangedaan? Gewoon in een virtuele coalitie en dan Minov, TCT en/of Sozavo vastpakken. Sluit men zich dan maar meteen aan bij de NDP van Bouta of AC van Bravo. Daar blijkt men zich straks wel in thuis te kunnen gevoelen. Intussen lonkt men gezapig naar de NPS om daar op gezelliger wijs nog wat van af te snoepen? Ach ach ach, een aanzienlijk deel van de DOE besturen heeft basiscursussen bij de NDP-jongeren en Abrikadabri gelopen. Geen mannetje of vrouwtje overboord. Een laken een pak! Namen noemen…? Geen enkel probleem. De vuilniswagens zijn er ook nog even bij te halen. Waar nodig natuurlijk.
– Traditioneel. Bemoeien en klagen over het bestuurlijke in SU. ‘Ala dey sanni!’ Niet hier wonen, maar wel alle geneugten willen claimen en oeverloze eisen stellen. Harry van Bommel er met de haren bijgesleept. Keer op keer en onvermoeibaar. Mahinderlijk zo mogelijk ook in de bus gesprongen en opgenomen. Enig nut dat men wel kan/mag bereiken, zijn de misdadige Mid-Atlantische vliegtarieven die op Schiphol en in Amstelveen in stand worden gehouden. Zoveel keren echter terechtgewezen, even zoveel malen teruggekomen om grenzeloos te emmeren. Men wil mede bepalen, wat de diaspora – agenda van Suriname wordt? Heeft die Nederlandergroep stemrecht of andere zaken binnen de Surinaamse rechtsorde? Of wil men nog steeds vrijblijvend van twee wallen eten. Wel de geneugten en/of niet de plichten/lasten? Yere no! Waar waren ze toen het voor 1987 nog zo moeilijk was? Wie kregen wel en wie kregen niet, een blikje sardines in tomaten saus toegezonden? Of een doos babyvoeding met pampers ‘on the side’? Juist ja! Gewoon hier komen wonen en je nationaliteit in orde hebben, dan mee mogen babbelen over een gezamenlijke toekomst.
– Agenda. De agenda van Bouterse en Lackin was zo vol, dat zij gericht afzegden, thuisbleven en niet op de ‘Caricom Summit in Trinidad’ of de giga-conferentie “Summit of the Americas” in Panama waren te zien. Net zoals toen in New York City de aangeboden ‘dis’ van Barack Obama, na een VN-summit viraal werd genegeerd en een ‘zangcontest’ –uitgebreid op YouTube gemikt– in een lokale Deli, toen de pret bepaald niet mocht drukken? ‘I did it my way…?’. Intussen, de ‘tya begi’ van Nicolas Maduro richting USA en de president Obama ook ‘completamente‘ gemist. Waar was men wel waar te nemen? Inderdaad op paarsingericht trottoirpodium, in een luie stoel gezeten om de wandelmars te kunnen volgen en geheel “self-righteous” een aantal jeugdkreten in ontvangst te nemen. De wandelmars werd ook dit verkiezingsjaar knap en stevig buiten alle eigenlijke doelstellingen en proporties gedrukt. Triest eigenlijk, dat ‘poli poli’ aan misbruik.
– ISIS. Een aantal weken geleden mocht men waarnemen en horen dat er geen terreurgroepen belangstelling hadden voor SU. Maar wel een verdacht ISISs’er waargenomen en meteen teruggestuurd naar Jamaica. Ook al eerder verdachte vogels gezien, die na onderzoek werden vergenoegd met een vrijgeleide.
– Rijst. Het rommelt nog steeds in en rond een ‘Petro Caribe – rijstdeal’. Op verschillende media kon men de klagers strak horen. Waar het wél om gaat, is dat men niet leert of heeft willen leren van de onbetrouwbaarheid in zaken(…), van de Venezolaan in al zijn algemeenheid en aard.
– Code van Cobi. Gedragingen van politici krijgen ‘prioriteitaandacht’ van John van Coblijn. Een issue waarvan men dacht, dat de voorzitter van de NPS de volumeknop al zachter had bijgedraaid. Voor Cobi dus nog niet helemaal. Ook het feit dat plek ‘17’ een stemadvies op de lijst van “V7” meekreeg van Greggie, zou niet lekker bevallen. In ieder geval is het wel goed bevonden, dat een solide stemadvies meegaat, naar de positie van Dew Sharman van Paramaribo-N. ‘Very tempting and charming in that Parbo-area…, so they say’.
– Backlash? ‘The day after de night before’. Geschiedenis lessen voor Barack Obama in PANAMA CITY – ‘As usual when Latin America’s leftist leaders get together with U.S. officials, there were plenty of swipes at the U.S. during the seventh Summit of the Americas. From 19th century territorial raids on Mexico to U.S. support for the overthrow of Chile’s socialist government in 1973 and the 1989 invasion of Panama that removed Gen. Manuel Noriega, Washington’s interventions in Latin America were targets of rebuke during long speeches by Venezuelan President Nicolas Maduro and his allies. That prompted President Barack Obama to retort. “I always enjoy the history lessons that I receive when I’m here”. But the historic meeting between Obama and Cuban President Raul Castro on Saturday before the summit closed provides the U.S. and Latin America with an opportunity to move beyond a history of grievances and mistrust and set a course of closer co-operation’. http://www.ctvnews.ca/politics/historic-obama-castro-meeting-dominates-summit-of-the-americas-1.2323178 Maar dan: President Raúl Castro van Cuba heeft zich zaterdag uitgelaten over de betrekkingen van zijn land met de Verenigde Staten. In een lange en emotionele toespraak ging hij in op de geschiedenis van de twee landen en de “agressie” van de VS tijdens de Koude Oorlog. Maar daar is president Barack Obama niet de schuldige van, zei hij. Castro noemde Obama een “eerlijk man”. De Cubaanse leider zei dat het tijd was om een “respectvolle dialoog” aan te gaan. Het zou bijvoorbeeld een goede stap zijn om Cuba van de Amerikaanse terreurlijst te schrappen, zei hij daarbij. Castro en Obama hebben elkaar vrijdag (lokale tijd) in Panama begroet op de Summit of the Americas. De leiders gaven elkaar een hand en maakten een praatje. Op zaterdag hebben de twee leiders elkaar uitgebreid gesproken. Obama noemde het een “historische ontmoeting”. Leerrijk…, ook naar SU toe. In absentia van staatshoofdenniveau, dan weer wel te verstaan. ‘Lessons in all…, not learned’.
Justitia Pietas Fides MMDCCVXXXV