Grote groepen Surinamers zijn aangesloten op internet; deze Surinamers volgen de internationale ontwikkelingen op de voet; deze Surinamers hebben genoeg verstand om zaken rationeel te beoordelen. Wij hebben een cultuur van anderen overgenomen. De slaven die in Suriname kwamen waren geen Christenen. In de loop der tijden zijn de meeste slaven en hun nakomelingen gekerstend. Het Christendom is een wereldgodsdienst en ook niet-christenen vieren in Suriname het kerstfeest. Goede dingen moeten wij overnemen. Met kerst en afsluiting van het jaar geven gegoede burgers aan hun medewerkers, aan hun vrienden, aan hun buren een pakket als teken van vriendschap. Deze goede traditie moet voorgezet worden.

Pakketten uitdelen
Gisteren (donderdag 12 maart 2015) zag ik op de televisie een aantal “politieke huurlingen (in het Hindostaans noemt men ze arkhati’s), phagwapakketten uitdelen”. Hadden zij daadwerkelijk uit humanitaire overwegingen pakketten uitgedeeld, zonder de televisie, zou ik geen behoefte hebben om dit kort artikel te schrijven. Waar is de nationale trots van het Surinaamse volk? Zijn wij “bedelaars” geworden? Eerder hebben deze “politieke huurlingen” ruim 22.000 schoolpakketten uitgedeeld. Zijn de trotse Surinamers niet in staat, ondanks de verhoging van de kinderbijslag, zelfs schoolbenodigdheden voor hun kinderen aan te schaffen? Door de ontwaarding van de Surinaamse munt met ruim 25%, heeft de Paarse Partij van meneer Limbopersad dit Surinaamse volk armer gemaakt. Een arm volk is makkelijk te bespelen met een school- of een phagwapakket. Dit land is al 39 jaar zelfstandig (free, ájádi, merdeka). Wat hebben wij met ons allen in die 39 jaren van dit land gemaakt? In de jaren 1984 hebben wij in rijen moeten staan om aan suiker, blom, uien, aardappelen en knoflook te komen. Laten wij kijken of dit trotse Surinaamse volk zijn ziel op 25 mei 2015 gaat verkopen voor een pakket, welke verstrekt wordt door de ‘Redi Moesoes’ van de paarse familie.

Brood en Spelen in het Romeinse Rijk
Brood en spelen betekent letterlijk “eten en amusement”. Het wordt vaak gebruikt in de betekenis “datgene waarmee het volk tevreden wordt gehouden”.

Deze uitdrukking gaat terug op het Latijns; het is een vertaling van panem et circenses. De Romeinse schrijver Juvenalis (ca. 60-140 n.Chr.) is de bedenker ervan. “Gratis voedseluitdelingen en gratis voorstellingen in het circus of amfitheater waren het enige waarnaar het Romeinse volk in de keizerlijke tijd verlangde. Verscheidene keizers gaven aan deze wens graag gehoor om het volk rustig te houden.”
Juvenalis gebruikte de term brood en spelen sarcastisch: hij wilde ermee aangeven dat het Romeinse volk oogkleppen op had voor het verval van het Romeinse Rijk. Zolang er maar brood werd uitgedeeld en spelen werden georganiseerd, was het volk tevreden, en keek het niet verder dan zijn neus lang was.

In 71 v.Chr. werd al begonnen met het gratis uitdelen van brood, omdat de kosten voor het levensonderhoud in Rome voor veel mensen te hoog waren en er een hongersnood dreigde. De spelen die georganiseerd werden, waren paarden- en wagenrennen, vaak afgewisseld met demonstraties van rijkunst, worstelwedstrijden en bloedige gevechten tussen mens en dier.

Geschiedenis herhaalt zich
Ruim 2000 jaar terug hebben de Romeinse leiders succes geboekt met ” brood en spelen”. Ook Surinaamse politieke leiders willen dezelfde tactiek gebruiken om de ziel van kiezer te “kopen” met phagwapakketten. Men zegt vaak dat de geschiedenis zich herhaalt. De corrupte Romeinse machthebbers hebben succes gehad, en onze politieke leiders denken dat zij op deze goedkope manier, ook succes kunnen boeken. Tot 25 mei 2015 gaan de machthebbers alles doen om op de gevoelens van de arme kiezers in te spelen met de filosofie in hun achterhoofd, dat deze mensen op hun politieke partijen gaan stemmen. Met moet in deze contemporaine periode juist het volk leren om geen vis van anderen te accepteren, maar zelf de vis te vangen. Wil men op deze goedkope, verfoeilijke en verderfelijke wijze ‘Change’ brengen in de republiek Suriname. Ik zal in mijn commentaar altijd kritisch blijven, maar ik zal mij niet verlagen op het niveau van het “parochielid of futuboi”van meneer Limbopersad, die termen gebruikt als “azijnpisser”.

Ingezonden: Hardeo Ramadhin